Sector 158 – Geen vuur van vijandige schepen

Proloog:

Als echte medaillejager werd het na promoties met alle andere rassen tijd om mijzelf, met goede tegenzin, aan te melden voor een aantal vloten Federatie koekblikken. Na een succesje met koekblikken in sector 161, waar een eerste snelle en beslissende slag vooral tussen schepen werd uitgevochten,… begon de strijd in deze sector vooral saai…

Beurt 0:

Opnieuw is mijn commandostoel vastgebout aan de vloer van de brug van een koekblik. In sector 158 komt de vloot uit de hyperruimte aan op zo’n 22 AE afstand van de sterbasis in het eerste kwadrant. Het Galaktisch Keizerrijk is weer een setje ambtenaren armer want iemand vergat schepen van de juiste namen te voorzien. Al snel was dit gecorrigeerd de vloot bestaat nu uit de Tormentor, Eviscerator, Executor en Interrogator. De gemiddelde tegenstander zal geen moeite hebben met het identificeren van mijn commandoschip.

Orders voor beurt 1:

De eerste beurt wordt stevig versneld en koers gezet naar het tweede kwadrant. Ene BountyHunter meld reeds over de communicatiekanalen dat hij in deze sector aanwezig is.

Resultaten van beurt 1:

De vloot precies als gepland aangekomen tussen de coördinaten 42;20 en 47;20 met een snelheid van 22 AE/beurt en een koers van 180º. De communicatiekanalen blijven stil en de sensors leeg.

Orders voor beurt 2:

De vloot wordt opgedragen licht te vertragen en te hergroeperen op korte afstand van de grens tussen het eerste en tweede kwadrant.

Resultaten van beurt 2:

De bemanning leert het langzaam in die koekblikken,… de vloot ligt op 49;4 met een snelheid van 19 AE/beurt en een koers van 210º. Opnieuw blijven de sensoren leeg. Over de communicatiekanalen melden ook Donald23 en Lord of Elvesham zich aan voor deze sector,… dus het wordt in ieder geval gezellig hier.

Orders voor beurt 3:

Er worden met de drie tegenstanders wat directe communicatielijntjes opgezet,… iedereen zit aan het begin van de strijd verlegen om informatie nietwaar? Lord of Elvesham blijkt de Klingon vloot te commanderen, Donald23 en BountyHunter voeren het bevel over respectievelijk de Romulaanse en Kzinti vloot. Naar aanleiding van wat opgepikte informatie wordt opdracht gegeven de vloot te versnellen en het tweede kwadrant in te duiken om deel te gaan nemen aan de strijd.

Resultaten van beurt 3:

Nieuwe locatie 43;-18, snelheid 26 AE/beurt en koers 215º. Pal voor de vloot op zo’n 44 AE afstand wordt het eerste duidelijk aangeschoten (snelheid 8 AE/beurt) objekt waargenomen. Als ik de communicatiekanalen moet geloven gaat het hier om een afgedwaalde Kzinti Defender die door Lord of Elvesham onder vuur is genomen. Verder geven de sensoren een indicatie van de Kzinit sterbasis op een afstand van 46 AE en -65º defensief en een snel vliegende Klingon op een afstand van 23 AE en -22º defensief.

Orders voor beurt 4:

De actieradius van de kreupele Defender wordt geplot en op basis daarvan wordt een nieuwe positie gekozen waar nu de eenzame Klingon ligt, een positie waar deze de komende beurt in ieder geval niet kan terugkeren. Deze koers brengt tevens de Kzinti sterbasis binnen het sensorbereik van de vloot.

Resultaten van beurt 4:

De vloot komt uit op coördinaat 30;-41 met snelheid 23 AE/beurt en opnieuw koers 215º. De Ronald Fisher is het eerste wrak in deze sector. De rest van de Kzinti vloot wordt als objekt waargenomen op een afstand van 34 AE bij -7º defensief, BountyHunter vliegt met een slordige 30 AE/beurt en een koers van 90º achter Lord of Elvesham aan. De Kzinti sterbasis wordt geïdentificeerd op 33 AE bij -91º defensief. Lord ligt op 39 AE bij -38º defensief met probeert met snelheid 23 AE/beurt en koers 122º aan de toorn van BountyHunter te ontkomen. Enige communicatie leert dat Donald23 inmiddels het derde kwadrant (van Lord of Elvesham) is binnengevlogen.

Orders voor beurt 5:

Ik besluit de achtervolging in te zetten op zowel de Kzinti als de Klingons, als ik ze zelf niet in het vizier krijg kan ik in ieder geval wat restanten opruimen om ook mijn score van de nul af te krijgen. De Kzinti sterbasis laar ik bewust (en letterlijk) links liggen.

Resultaten van beurt 5:

De vloot ligt weer keurig op één coördinaat: 21;-59, de snelheid is gelijk gebleven, nieuwe koers 134º. Behalve de Kzinti sterbasis wordt nu de volledige Kzinti vloot bestaande uit de Thomas Bayes, Carl Gauss en Karl Pearson geïdentificeerd op 26 AE afstand bij 30º defensief, zij vliegen met snelheid 27 AE/beurt en koers 180º. Iets verderop liggen twee raketten die zeer waarschijnlijk achter een aangeschoten Klingon aanvliegen die nog verder naar beneden ligt. Verder liggen twee D7’s van Lord 11 pal voor de Kzinti sterbasis die op afstand 36 AE bij -44º ligt. Verder verschijnt de aan EBS lijdende Donald23 ten tonele op 45 AE bij 156º defensief, snelheid 26 AE/beurt met koers 90º.

Teamscore: 0 punten.

Orders voor beurt 6:

Na de beweging van de eerste impuls wordt een volledig salvo photon torpedo’s afgevuurd op de Carl Gauss. Na de beweging van drie impulsen moet de Karl Pearson nog steeds in het voorschild liggen en worden daarop alle phasers afgevuurd. Er wordt maximaal versneld om op het moment van vuren zo dicht mogelijk bij de Karl Pearson te liggen. De vloot ligt op het randje van het sensorbereik van Kzinti en dus wordt besloten een gokje te wagen en de schilden uit te laten. Omdat de Kzinti op de grens liggen van Nieuwe positie wordt 10 AE rechts en 5 AE onder de huidige positie van de Kzinti vloot.

Resultaten van beurt 6:

De sensors registreren één wrak,… de Kzinti sterbasis. Daarmee is meteen duidelijk wat Lord of Elvesham gedaan heeft. Alle photon torpedo’s slaan in op de Carl Gauss en de Karl Pearson krijgt 97 treffers van de phasers te verwerken. Enig rekenwerk leert dat deze schepen respectievelijk 77 en 67 treffers intern ontvangen hebben.

Nieuwe positie van de vloot op 38;-89, snelheid 37 AE/beurt en koers 104º. Alleen de Karl Pearson wordt geïdentificeerd en deze wordt geplaagd door een snelheidsbegrenzing van 8 AE/beurt, vliegt precies van mijn vloot af en ligt op een afstand van 21 AE bij -75º defensief. Beide andere Kzinti Defenders flankeren dit schip met ongeveer 25 AE/beurt waardoor ik zeker ben dat ze mij ook niet identificeren. Driekwart van de vloot van Lord ligt op 45 AE afstand pal achter de Kzinti en koers met gemiddeld 27 AE/beurt en koers 290º. Zijn vierde schip ligt juist op 39 AE afstand bij 87º defensief, helemaal op coördinaat 30;-127 met een koers die een lange (veilige) omweg naar zijn sterbasis verraad.

Enige communicatie leert dat de Romulanen zich rond 29;-17 bevinden en met snelheid 25 naar rechts vliegen.

Teamscore: 176 punten, Executor: 53 punten.

Orders voor beurt 7:

Lekker onconventioneel wordt opnieuw stevig versneld en worden de phasers op de Karl Pearson gericht. Door de snelheidsbeperking van dit schip kan ie niet veel kanten uit. Mijn commandoschip zal daarom opnieuw vuren zonder de schilden te activeren en voor de rest van de vloot wordt een vuurorder één impuls later gegeven als backup om eventuele misrekeningen af te dekken.

Resultaten van beurt 7:

Helaas heeft BountyHunter verzaakt de schilden van de Karl Pearson aan te zetten. De Executor plaatst 113 treffers maar krijgt er slechts 40 punten voor terug. Nieuwe positie van de vloot op 24;-72 met een snelheid van 49 AE/beurt en koers 248º. Op veilige afstand achter mij neem ik zes objekten waar.

Lord of Elvesham geeft een aardige beschrijving van het deel van het strijdperk waar ik geen zicht op heb. BountyHunter gaat het de komende beurt zwaar krijgen. Het kost enige moeite om Lord of Elvesham ervan te overtuigen dat ik een wrak geproduceerd heb en dat hij zijn sensorgegevens toch anders moet interpreteren.

Teamscore: 216 punten, Executor: 93 punten.

Orders voor beurt 8:

Bij Lord of Elvesham is de verwachting gerezen dat ik nu doorstoom naar zijn sterbasis, terwijl ik verwacht dat hij om de Romulanen heen gaat vliegen op weg naar hun sterbasis in het vierde kwadrant.

Tactisch is het voor mij dus gunstiger om ook koers te zetten naar de Romulaanse sterbasis omdat ik hem dan een belangrijk stationair doel afhandig maak. Gezien mijn snelheid moet ik er zonder probleem eerder kunnen arriveren. Om het helemaal spannend te maken en de indruk van een aanval op Lord’s sterbasis te versterken wordt een bijna maximale versnelling van de vloot gecombineerd met een eindpositie net 1 AE binnen het sensorbereik van zijn sterbasis (da’s dan weer het voordeel van uitwisselen van coördinaten).

Resultaten van beurt 8:

Nieuwe positie op coördinaat -23;-35 snelheid 62 AE/beurt en koers 312º. De sensors zijn leeg, zelfs de Klingon sterbasis wordt niet als objekt waargenomen. Voor de vorm daag ik Lord of Elvesham nog eens uit voor een rechtstreekse confrontatie, maar aangezien zijn schepen aan elkaar hangen met plakband en elastieken ziet hij daar niet zo’n heil in.

Orders voor beurt 9:

Niet gehinderd door enige vorm van een bezwaard geweten wordt de koers aangepast richting Romulaanse sterbasis.

Resultaten van beurt 9:

Een saaie beurt, geen objekten. De vloot ligt nog steeds netjes en onbeschadigd op één coördinaat, positie -45;8, snelheid 48 AE/beurt, koers 333º. Relatieve stilte op het forum en een Lord of Elvesham die zich afvraagt waarom ik niet dichter bij zijn sterbasis kom.

Orders voor beurt 10:

Koersplan “Delta” voor benadering van een sterbasis,… vertragen naar een redelijk normale snelheid en de schepen van de vloot in de juiste formatie leggen voor de aanval op de sterbasis.

Resultaten van beurt 10:

Positie van mijn nog steeds onbeschadigde vloot is -61;36, snelheid 34 AE/beurt, koers 0º,… oftewel 22 AE van de Romulaanse sterbasis die op een nette 11º defensief ligt. Ik zie al menige escape pod van de Romulaanse sterbasis wegschieten. Zij die het aanstaande wrak nog niet verlaten hebben, zullen nu moeten rennen voor hun leven.

Verder zijn er geen objekten te zien. Bij Lord of Elvesham dringt nu door dat ik niet naar zijn sterbasis onderweg ben maar naar die van Donald23. Laat ik zijn tactiek om ook daarheen te vliegen nu goed ingeschat te hebben. Dat betekent echter wél dat zowel Lord als Donald23 weldra ten tonele zullen verschijnen in het vierde kwadrant.

Orders voor beurt 11:

Na trianguleren blijkt de positie van de sterbasis nét te onnauwkeurig voor een knallende aanval van één beurt. De geplande aanval zal dus over twee schilden plaatsvinden waarbij natuurlijk de score van mijn commandoschip de meeste aandacht zal krijgen.

Resultaten van beurt 11:

De sterbasis krijgt 321 treffers over twee schilden te verwerken waarvan er 153 intern gaan. Ondanks dat blijven er 3 zware phasers operationeel. Mijn schepen krijgen ook de eerste treffers te verwerken,… de Tormentor krijgt 94 treffers te verwerken waarvan er 29 intern gaan: elf generatoren stuk, 39% interne schade en een verhoogd verbruik voor de levenssystemen. De Eviscerator weet 61 treffers net op het voorschild op te vangen. De Executor weet alle 139 geplaatste treffers in punten om te zetten.

Inmiddels zijn ook Donald23 en Lord of Elvesham in dit kwadrant gearriveerd. Het strategisch beeld van de sector is nu als volgt: de Executor ligt op -56;66 met een snelheid van 32 AE/beurt en koers 0º op precies 8 AE boven de Romulaanse sterbasis. De Tormentor en Eviscerator liggen op 7 AE bij 72º defensief met ook een koers in die richting, deze schepen hebben echter geen ECM gebruikt om de schilden zo veel mogelijk te kunnen versterken. Gelukkig zijn de snelheden van de Romulanen (42 AE/beurt) en de Klingons (30 AE/beurt) hoog genoeg om niet geïdentificeerd te worden. De Interrogator is de beurt op een afstand 0,9 AE in schild 2 van de sterbasis geëindigd en gaat de komende beurt nog een klap uitdelen. De Romulanen liggen op afstand 38 AE bij 141º defensief, de Klingons op 42 AE bij 115º defensief. Ze liggen zo’n 18 AE uit elkaar en dat betekent dat ze elkaar deze beurt in ieder geval nog niet identificeren.

Teamscore: 455 punten, Executor: 232 punten.

Orders voor beurt 12:

De Heer van de Elfjes heeft met zijn twee Klingons geen zin in een confrontatie met de voltallige vloot Romulanen van Donald23. Voor mij geldt geld hetzelfde ten aanzien van beide heren, zeker nu de Interrogator nog pal voor de Romulaanse sterbasis ligt en ook een voorschild gaat verliezen. Opnieuw wordt op de sterbasis gevuurd, de Tormentor spaart energie en zal niet dat als enige niet doen. De vloot wordt hergegroepeerd buiten het bereik van de Klingons en Romulanen, maar wel zo dat de Romulaanse sterbasis binnen het sensorbereik blijft.

Resultaten van beurt 12:

De Romulaanse sterbasis ontvangt nog eens 148 treffers waarvan 16 intern,… het is een taaie rakker want zelfs na 169 interne treffers weigert het ding wrak te gaan. Het binnenkomende phaservuur is verdeeld over de Executor (13 treffers op specifieke versterking) en de Interrogator (72 treffers waarvan 8 intern, schade: drie generatoren en een zware phaser defect, 8% interne schade).

Nieuwe positie van de vloot -66;85 met snelheid 34 AE/beurt en koers 325º. Lord of Elvesham ligt op 39 AE pal achter mij met de Romulaanse sterbasis tussen ons in,… met zijn enige (100% intacte) schild naar hem toegedraaid. Donald23 claimt mij wel te zien en identificeert Lord’s restanten dus achter mij blijft het spannend.

Teamscore: 538 punten, Executor: 247 punten.

Orders voor beurt 13:

Jammer voor Donald23 maar ik heb geen zin om de strijd met een intacte vloot Romulanen aan te gaan nu ik van drie schepen de voorschilden mis. Repareren en omdraaien naar het derde kwadrant is het devies, daar ligt nog een sterbasis en mogelijk de derde overlevende Klingon. Wel nog even een paar photons richting Romulaanse sterbasis op tijd tien voor het geval Lord “vergeet” om op dat ding te vuren.

Resultaten van beurt 13:

De paar vage objekten in de buurt de oude positie van de Romulaanse sterbasis zijn nauwelijks het vermelden waard. Nieuwe positie van de vloot: 90;-79 met een snelheid van 35 AE/beurt en koers 200º. Lord of Elvesham heeft het laatste schild van de Donald’s sterbasis weggeschoten en daarna waren er nog slechts 7 interne treffers nodig om het ding wrak te laten gaan, hij heeft er dus weer 57 punten bij. De vraag is nu wie er met de eer van het vernietigen van deze sterbasis aan de haal gaat. Als ik de communicatie moet geloven dan is Lord een schip kwijtgeraakt aan Donald23. Maar hij probeert ons ook te laten geloven dat hij nu nog maar één schip over heeft,… waar is dan dat schip gebleven dat helemaal onderlangs naar zijn eigen sterbasis aan het koersen was?

Orders voor beurt 14:

Repareren en voor zover mogelijk gas erop en koers naar beneden.

Resultaten van beurt 14:

Een weinig enerverende beurt met nog minder te zien op de sensors. Huidige positie van de vloot: -110;45, snelheid 40 AE/beurt, koers 180º.

Orders voor beurt 15:

Meer van hetzelfde, repareren en koers naar beneden.

Resultaten van beurt 15:

Zie resultaten van beurt 14,… positie van de vloot: -106;5, snelheid 40 AE/beurt, koers 175º.

Orders voor beurt 16:

De bemanning blijft bezig met repareren van schilden en generatoren. Deze beurt wordt stevig vertraagd en bijgedraaid richting de Klingon sterbasis. Mijn bedoeling is om met een relatief trage 20 AE/beurt het ding de volgende beurt op flinke afstand te identificeren om verrassingen van de kwijtgeraakte D7 van Lord of Elvesham te voorkomen. Vooralsnog blijkt uit de drukke communicatiekanalen dat iedereen moeite heeft om in te schatten wat de anderen aan het doen zijn. Mijn inschatting is dat Lord wel uit de buurt zal blijven en dat Donald23 een flink stuk achter me ligt.

Resultaten van beurt 16:

De reparaties vlotten aardig, alle wapens zijn weer operationeel en opgeladen en de Eviscerator en Interrogator hebben zowaar weer iets dat op een voorschild lijkt. Positie van de vloot: -90;-17, snelheid 28 AE/beurt, koers 144º. Tot mijn verbazing verschijnt de volledige vloot van Donald23 als objekt op de sensors op 38 AE afstand bij 82º defensief met snelheid 35 en koers 180º. Da’s niet conform verwachting en maakt dat mijn plan voor een trage aanval op Lord’s sterbasis naar de prullenbak kan. Even heb ik getwijfeld of ik de impuls motoren zou activeren om de Romulanenval open te trekken. Die zou echter alleen werken als Donald23 ook werkelijk mijn kant op komt. Na enig rekenwerk moet ik concluderen dat hij de Klingon sterbasis zonder problemen identificeert als hij rechtdoor vliegt, ook als hij nog eens maximaal gas geeft. Het lijkt dus een race om Lord’s sterbasis te worden. Gelukkig kan ik harder versnellen en heb ik een minimale voorsprong, maar moet ik ook wat afwijken van de rechte lijn om te voorkomen dat Donald23 me de komende beurt identificeert. Het kwijtgeraakte schip van Lord is ook terecht, mijn sterbasis neemt twee schepen waar, daar ga ik dus nog wat punten verdienen.

Orders voor beurt 17:

Vol versnellen en nog zoveel mogelijk repareren,… voor sommige schepen zelfs ten koste van het gebruik van ECM. En dan op naar die Klingon sterbasis.

Resultaten van beurt 17:

De Klingon sterbasis verschijnt precies daar op de sensors waar ik hem volgens de gegevens van Lord of Elvesham mocht verwachten. Mijn sterbasis doet het niet onverdienstelijk, 338 treffers ontvangen tegen 123 treffers (83 punten) geplaatst. Lord gaat duidelijk (zo geeft hij ook aan over de communicatiekanalen) voor een hoge individuele score, maar ik schat zijn teamscore tussen de 700 en 750 punten. Op mijn sterbasis zijn nog wel een kleine 150 punten te halen dus ook qua teamscore gaat het een spannende beurt worden. Donald23 heeft mij verbaasd door toch naar mijn vorige positie te vliegen en is daarmee van de sensors verdwenen. Huidige positie van de vloot: -76;-55, snelheid 42 AE/beurt, koers 154º en 119º (in twee paren).

Teamscore: 621 punten, Executor: 247 punten.

Orders voor beurt 18:

Nu Donald23 buiten spel ligt is het zaak zoveel mogelijk punten op de Klingon sterbasis te scoren en een hogere teamscore dan Lord of Elvesham neer te zetten. In dat plan zit natuurlijk ook het zo hoog mogelijk laten eindigen van mijn commandoschip. Dit rechtvaardigt het nemen van ongebruikelijke risico’s waardoor de spanning van de beurt oploopt. Begonnen wordt met een barrage van photon torpedo’s om een schild neer te halen. Vervolgens koersen de Eviscerator en Interrogator over de sterbasis heen om nog twee schilden maximaal te beschadigen. Deze worden gevolgd door mijn commandoschip de Executor die van dichtbij zoveel mogelijk interne treffers zal plaatsen met de phasers. Tenslotte eindigt de Tormentor met zijn slecht gerepareerde voorschild vlak bij de sterbasis om een vierde schild onder handen te nemen.

Resultaten van beurt 18:

De exacte details van de aanval blijven natuurlijk vertrouwelijk, maar hoewel dit de zoveelste sterbasis was die door mij vernietigd werd heeft het vuurprogramma mij opnieuw verrast. De Klingon sterbasis plaatste 187 treffers op de Eviscerator en de Interrogator die allen intern gingen. Voor de Interrogator bleken dit zelfs twee treffers teveel om in leven te blijven. In één klap verdiende deze sterbasis hiermee 206 punten voor Lord of Elvesham, die daarmee met de vernietiging van mijn sterbasis op een teamscore van 967 punten uitkwam.

Met een totaal van 504 treffers (waarvan 26 treffers overkill) kwam er een definitief einde aan de sterbasis van Lord of Elvesham. De Executor sprokkelde in één beurt maar liefst 158 punten bij elkaar, maar kwam daarmee 25 punten tekort voor het verdienen van een Gouden Zon. De teamscore steeg naar 996 punten en daarmee wist ik de overwinning wél uit handen van Lord of Elvesham te houden.

Teamscore: 996 punten, Executor: 405 punten.

Epiloog:

Een sector die voor mij, behalve door een traag begin, vooral gekenmerkt werd door het uitblijven van vuur van vijandige schepen. Er is geen enkele tegenstander die gedurende de achttien beurten op mijn vloot gevuurd heeft. Hierdoor zal ik de eretitel van Sterbasis Admiraal de komende tijd wel weer naar mijn hoofd geslingerd krijgen, hoewel ik toch anderhalve Kzinti Defender wrak geschoten heb. Door zorgvuldig plannen van de aanvallen op de sterbases heeft mijn commandoschip de Executor zelfs geen treffers op de schilden ontvangen die door de specifieke versterking heen kwamen. De finale van deze sector was zenuwslopend en uitermate spannend.

Lord of Elvesham heeft tactisch uitstekend gespeeld en ontvangt terecht opnieuw zijn promotie tot Commander op basis van zijn HIS en een Super Nova.

Deze mooie overwinning bracht me behalve een vijfde Super Nova ook de fel begeerde Platina Komeet en het herstel van mijn oude rang van Admiraal.

En natuurlijk komt hiermee voorlopig een einde aan mijn reeks inschrijvingen voor vloten van Federale koekblikken....