SPEL 152
EPILOOG 152
"Bij Dreg jullie twee.", en hierbij wees ik op beide kattenzusjes die, nog steeds rood van kwaadheid en met fonkelende ogen, een op het punt van uiteenspatten staande PDA in de handen hielden, "Waar denken jullie mee bezig te zijn? Ik begon die gast zowaar al te tolereren.". Mijn blik ging hierbij van de kattenzusjes naar een uitermate groot gat in de romp van de Paladin. Een gat waar tot voor kort de wand van de kajuit van een zekere Zuini Rand zich had bevonden voordat dit door beide dames eruit geschoten werd waardoor mijn laatste tijdreizende schrijver het schip uitgezogen werd.
"Heb je dit gelezen. HEB JE DIT GELEZEN! Wat die slapjanus heeft durven schrijven.", kwam een grauwende Annapuna.
"Ik ben nog nooit van mijn leven zo beledigd.", blies een net zo kwade Unipuma.
"Mij is niks opgevallen, maar ik moet toegeven dat gisteravond een spreekwoordelijke aardbeving me nog niet opgevallen zou zijn. Laat staan iets in die PDA wat ik alleen vluchtig door heb gelezen.", antwoorde ik.
"Laat me je even helpen Groot Admiraal Skywise", kwam Unipuma, "ik citeer: 'wat ik niet anders kan beschrijven als goedkope prostitue outfits'. Goedkoop?! GOEDKOOP??!!"
"Wij zijn nog nooit goedkoop geweest.", vulde Annapuna haar welhaast van woede stikkende zuster aan.
Ik nam de ravage in ogenschouw aan en richtte mijn blik weer op alletwee de nog steeds blazende katten, "Inderdaad. Goedkoop doet jullie niet echt recht."
Ik kon het niet helpen, maar ik kon een grijns niet echt meer onderdrukken. "Volgens mij lijken we heel wat meer op elkaar dan ik bereid ben toe te geven."
"Kom je daar nu pas achter?"
"Hoe ben jij in vredesnaam Groot Admiraal geworden?"
"Met mijn looks, een ons verstand en een pond geluk."
"En wij dan?"
"Wat is er met jullie?"
"Skywise!!"
"Ik ben overmand door spijt mijne edele dames. Zou u een kleine vakantie op kosten van, en vergezeld door, deze onwaardige, naar een oord uwer keuze als genoegdoening beschouwen?", vroeg ik terwijl ik een buiging maakte.
Een gejuich dat door het halve schip hoorbaar was steeg op en ik werd zonder meer opgepakt, sprintend door het schip vervoert en mijn shuttle ingegooid, waarna de Annapuna dermate haastig de hangar uit denderde dat ik al weer voor een halve week aan uren voor schadeherstel zag ontstaan. Ik vond het wel best. Een vakantie had ik niet alleen verdiend na 2 nagenoeg gelijktijdige promoties , maar ook nodig alvorens het strijdperk in te treden in een sector waar de huidige GA en nog een paar anderen van hoog kaliber zouden aantreden.
Wordt vervolgd.