SECTOR 124
Spelverslag SO 124 - snelheid is ook een wapen
Spelverslag SO 124 - snelheid is ook een wapen
Beurt 0
Ik arriveerde zoals bevolen in Sector 124 en nam het bevel over vier spiksplinternieuwe M Klasse Kruisers op me, die ik Mencheperre, Anch Djet, Neferkare en Neb Djedoe doopte.
Voor diegenen die zoiets interessant vinden:
Mencheperre: tweede naam van farao Thutmoses III, die een begaafd militair was en van moderne historici de bijnaam "de Napoleon van het oude Egypte" kreeg. Mencheperre betekent "duurzaam is de manifestatie van Ra".
Anch Djet: onderdeel van een grafspreuk, meestal op sarcofagi gegraveerd. Het betekent "eeuwig leven".
Neferkare: is de troonnaam van farao Pepi II. Het betekent "prachtig is de ziel van Ra".
Neb Djedoe: tevens uit grafteksten. Het betekent "de heer van Boesiris" (tegenwoordig Abusir) en is een van de bijnamen van Osiris die in de grafformules steeds terugkomt. In Boesiris stond een groot heiligdom voor Osiris.
Maar dat allemaal terzijde!
Nieuwe koers direct noordwaarts, want dan heb ik het makkelijker om mijn schepen bij elkaar te leggen.
Overigens, de keuze om mijn schepen naar spreuken en figuren uit de Egyptische oudheid te noemen had nog een andere bedoeling: ik hoopte dat mijn tegenstanders zouden denken met Toetanchamon te maken te hebben en ik zo mijn identiteit nog wat langer kon verhullen.
Beurt 1
Nou, dat van die scheepsnamen had weinig zin, want op het forum was mijn aanwezigheid (en ras!) al bekend voor de eerste beurt gedraaid werd...terugvallen op Plan B en mezelf in ieder geval verbaal laten gelden dan maar.
Hmm, niets te zien op de radar, laat ik de koers even meer noordwest maken.
Beurt 2
Dat heeft meer effect! Nu zie ik maar liefst tien objecten. Aangezien het vuurwerk op het forum al voor genoeg opschudding en informatie heeft gezorgd, weet ik dat de objecten in het 1e kwadrant de Kzinti van de duistere heer zijn. Hij zal het zwaar krijgen, want vanuit het 2e kwadrant naderen de Romulanen onder Eddie Butcher en zijn broer Kikoman. Deze Eddie bleek ik na enig onderzoek nog te kennen uit FA 209 en ik was uitermate gemotiveerd om ons weerzien tot uitsluitend mijn genoegen te laten verlopen.
Resteren de objecten linksonder van mij: de Klingons onder bevel van Hrun die in een vorig leven nog lid was geweest van The Dream Team, Lothian Strike Force en NEXt Generation. Allemaal oudegedienden dus, terwijl met uitzondering van Eddie Butcher iedereen eerste officier was! Waarlijk een opleving van oude -maar zeker niet vergane- glorie...
Ik besluit mijn koers te wijzigen naar 300, nadat ik een stukje omhoog ben gevlogen. Ik verwacht namelijk dat de Klingons redelijk scherp noordwaarts gaan draaien. Daarnaast hoop ik dat de Romulanen na hun aanval op de Kzinti doorvliegen en dan onverhuld binnen Photonbereik komen. Eerst speelde ik met diverse andere opties zoals versnellen en het 2e kwadrant ingaan om de Romulanen een portie Photons voor te schotelen, maar ik vond dat te riskant - het was te moeilijk beslissen of zij zouden omdraaien of doorvliegen. Uiteindelijk koos ik dus de veiligste optie van de vijf of zo die ik had bedacht.
Op het forum was vooral de strijd tussen Eddie en Darth Vader losgebarsten, getuige de volgende foto van Darth Vader als antwoord op een flauwe grap van Eddie Butcher:
Waarop Eddie alleen kon reageren door het volgende uit zijn brein te laten vloeien:
Beurt 3
ALAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRRMMMMMMMMM!
Status rood! Wat een drukte zeg! Naast het wrak van de Intimidator-Kz identificeer ik een meute Plasma Torpedo's, diverse objecten (de vluchtende Kzinti en de weggedraaide Romulanen) plus de voltallige Klingonvloot. Die laatste ligt wel onder een ongunstige hoek Na het controleren van de afstanden en snelheden weet ik dat mijn Mencheperre door meerdere (2 of 3) Klingons gezien wordt terwijl mijn Anch Djet slechts Angel Rat-Kl ontwaart. Vervelender is dat de Neferkare de Angel Rat op AE27 ziet en nu weet ik niet 100% zeker of deze veilig is voor de Klingon, want op AE 26,89 ben ik wel zichtbaar... Hoe dan ook, mijn volledige vloot identificeert de Angel Rat en aangezien deze de grootste dreiging vormt, wordt deze met alle middelen bestreden. Mijn wiskundig aangelegde broer verzekert me dat de kans dat Neferkare gezien wordt door Angel Rat-Kl hooguit 20% is en daar durf ik wel een gokje op te wagen - ik vertrouw blindelings op mijn broer in wiskundige zaken!
Wat nu te doen met de Mencheperre? Deze zou wel eens tot schroot verwerkt kunnen worden en daar vond ik het nog te vroeg voor. Direct nam ik de beslissing om deze van de hoofdvloot te splitsen (hij lag toch wat verder van de anderen af) en deze maximaal te versnellen met versterkte schilden om zo de Klingons te verrassen en uit de wapenhoeken te vliegen. De andere drie zouden lichtelijk versnellen, scherp naar de Klingons draaien en vuren voor zij mijn wapenhoeken konden verlaten. Deze groep liet de schilden open en zou op T4 Photons lossen en op T5 alle Phasers - allemaal op de Angel Rat.
Op het laatst zou ik weer terugdraaien met een uiteindelijke koers van 330 omdat de Klingons dan waarschijnlijk niet buiten mijn sensorbereik konden komen. Mencheperre vloog juist schuin rechtdoor op koers 300 en zou uiteindelijk tot 180 bijdraaien.
Onderwijl bood ik Darth Vader een verbond aan omdat ik verwachtte dat hij na zijn aanvaring met de Romulanen zuidwaarts zou komen en ik niet twee vijandelijke eskaders wilde bevechten. Er kwam geen antwoord.
De bewegingen van deze beurt waren echt een knap staaltje denkwerk al zeg ik het zelf. Ik heb stapels scenario's uitgetekend en koos pas kort voor de deadline voor de uiteindelijke variant. Hoewel er ondertussen in de Bestse simulator succes geboekt was -nota bene samen met Darth Vader- was ik voor het reguliere werk nog wat nerveus. Zou het allemaal wel volgens plan gaan?
Beurt 4
Niemand heeft mijn interne vreugdekreet gemerkt - hooguit zag iemand een plotse glimlach op mijn smoel komen nadat ik vol spanning mijn resultaten had bekeken...wat een succes was het geworden! Ik had veel schade bij Mencheperre verwacht, maar de Klingons waren duidelijk verrast door diens beweging en mijn trotse schip kreeg slechts 22 treffers op schild 4 te verduren - waarvan 7 op SV! Daarentegen had de Federatie met overdaad uitgedeeld: hoewel slechts 3 van de 6 Photon Torpedo's doel troffen (te dichtbij) maakten een totaal van 107 Phasertreffers door 1 en 52 door 2 een einde aan deze trotse Klingon slagkruiser - wie zegt dat je Romulaan hoeft te zijn om een schip met 0 punten de verdoemenis in te sturen? Met 201 treffers in totaal kon je denken dat ik achteraf nog te voorzichtig was geweest en best op twee Klingons had kunnen schieten, althans als de Photons het beter hadden gedaan. Door twee schilden te kraken was de overkill beperkt gebleven tot 17 treffers. Neemt niet weg dat als de Photons beter waren afgestemd, de overkill belachelijke proporties had kunnen aannemen. Maar ik klaagde allerminst, want ik had natuurlijk een compleet schip uitgeschakeld en er slechts wat schildkrasjes voor teruggekregen. Het leidde tot de legendarische uitspraak van Hrun op het forum: "Jaja, 8 punten in ruil voor een heel schip. Woohoo!" Waarlijk schitterend!
Megabyte omschreef tijdens een ultrageheime ontmoeting op een ultrageheime locatie tussen niet nader genoemde personen (en Megabyte ;-) ) deze zet van me als "echt briljant". En zo dacht ik er zelf ook over. Als ik nu terugkijk, beschouw ik deze zet als mijn meeesterwerk van SO 124.
Ho wacht eens even, er is nog meer werk aan de winkel dan beschrijven hoe voldaan ik was na deze uitgedeelde klap: de Klingons lagen namelijk binnen AE 5 tot 9 en dan wel in de zijschilden van mijn groepje van drie. De Kzinti waren zuidwaarts afgedreven op zoek naar doelen en die hadden ze gevonden - echter waren zij tevens de voornaamste doelen geworden van de Klingons, want de Kzinti hadden de pech voor de Klingons te eindigen...dat zou gaan knallen.
De Romulanen waren ook in de buurt en zagen wellicht wat Kzinti. Tevens zagen zij de nu afgedreven Mencheperre, maar omdat de Romulanen in groepjes van twee verspreid waren, kon mijn schip waarschijnlijk slechts door 2 Romulanen beschoten worden.
Natuurlijk zag ik ook de Kzinti en op dit moment kreeg ik een communique van Darth Vader binnen: hij wilde alsnog samenwerken, al is het maar voor een beurt. Ik stemde toe, omdat ik liever de Klingons verder wilde vernielen. Ik gun mijn oude maat Darth Vader nog wel een Bronzen Ster op HIS.
Teamscore: 167.
Intermezzo
Cleaver stapte uit zijn shuttle. In het neutrale systeem Gel'dr'p zou hij net zoals een decennium geleden zijn rivaal en strijdmakker Darth Vader treffen voor een topontmoeting tussen twee voormalige hoogonderscheiden officieren die de ondergang van Hrun zou inleiden.
"Je bent op tijd" sprak de duistere.
"Ik kende de coordinaten nog" knipoogde Cleaver.
Dezelfde bedienden als toen zorgden voor diverse versnaperingen tijdens het traditionele Pas'aenfeest terwijl Cleaver & Darth steeds de mogelijke bewegingen en vuurorders van de Romulanen en Klingons bespraken.
Dat Darth Vader niet langer de Federale Phasers hoefde te vrezen, scheelde hem alweer een slok op het Romulaanse bier, maar met drie Klingons onder hem was er voor Darth weinig te vieren. Zo werd besloten om de Kzinti zonder schilden te laten vuren op T1 en dan wel op de Lost Machine om deze echt "lost" te maken, althans voor zover de DH's dat toelieten, want hier en daar was een draai nodig om de juiste hoeken te bemachtigen. De hypothese was dat het te vroeg was voor Hrun om het nu al op te geven en dat hij daarom toch zijn schilden aan zou houden. De Federatie zou op T1 zonder schilden vuren op de Twin Dummy-Kl en dan bijdraaien om deze de genadeklap te geven - van 6 normale Phasers kan men zelfs zonder schilden geen wonderen verwachten en de DH's waren dusdanig dat zowel schild 3 als 4 gekraakt zouden worden. Het was voor de Federatie te hopen dat Hrun zich zou concentreren op de Kzinti, zo zonder schilden...
We hebben nog gekeken waar iedereen uit zou komen en omdat ik geen snelheidswijziging kon uitvoeren omdat ik anders het risico liep de DH's op T3 te verprutsen, moesten we het plan om om te draaien en de Romulanen op te wachten laten varen: het sensorbereik was net te krap om de Romulanen te zien wanneer deze zich op de door ons (vooral Darth Vader natuurlijk) te verwachten plaats uit zouden komen. Waar Hrun met zijn laatste schip uit zou komen was helemaal een gok. In twee sessies bespraken we alles en rekenden alles dubbel na - twee Klingons zouden het onderspit delven! Wij liepen echter ook risico en dan met name Darth Vader natuurlijk. Aangezien het logisch was dat ik mijn schilden niet zou activeren, was het daardoor weer logisch dat Hrun zijn linkerwapens op mij zou vuren om direct een schip wrak te blaffen...
Uiteindelijk koos ik een oostelijke koers om de Romulanen op afstand te houden en om zodadelijk hopelijk Photons op de laatste Klingon te schieten. Darth Vader zou zijn Kzinti richting mijn sterbasis brengen om daar aan zijn HIS te werken - teamwinst zat er voor hem nu eenmaal niet meer in.
Darth Vader en Eddie Butcher wisselden nog maar wat beledigingen uit, wat resulteerde in de volgende pennevrucht van Eddie:
Beurt 5
Met talloze knallen spetterden de Twin Dummy en Lost Machine uit elkaar! Met 52 door 4 en 169 door 3 had ik weer eens bizar veel overkill veroorzaakt. Ik was wederom te conservatief geweest in mijn vuurorders en had best de derde Klingon een salvootje kunnen geven... De Klingons waren nu aangewezen op de Nothingface-Kl in deze sector. Deze was echter wel veilig door middel van een versnelling en een noordwaartse koers, waar ik juist oostelijk was gaan vliegen. De Kzinti hadden echter flinke averij opgelopen: de Lusankya was direct wrak gegaan door Hrun, terwijl de Eclipse op gunstige Photonafstand met een maximumsnelheid van 8 voor mijn schepen opdoemde. Hrun had niet verwacht dat hij op T1 beschoten zou worden door de Kzinti en dientengevolge had de Lost Machine niet eens meer kunnen vuren - Hrun had andere vuurorders op latere tijden/afstanden ingegeven. Best knap van Hrun dat hij met de overige twee D.VII's (waarvan er een nog flink beschadigd werd op T1) nog een Kzin wrak schoot en een tweede een snelheid van 8 oplegde.
Darth had ongelukkigerwijze een verkeerde manoeuvre opgegeven waardoor de punten van de Eclipse aan mij zouden toekomen in plaats van aan mijn sterbasis. Het maakte weinig uit, maar dit was net even wat bevredigender. Zelf was ik schadevrij door deze immense vuuruitwisseling gekomen - drie wrakken in een beurt en nog steeds geen interne treffer geïncasseerd, temeer daar de Romulanen inderdaad ingezien hadden dat 2 schepen ontoereikend waren om mijn Mencheperre te kreupelen (deze vloog namelijk al aanzienlijk sneller dan de Romulanen en lag op AE 12 tot 17 en hoger); daarbij zou deze ook nog een tikkeltje versnellen. Ik had de Mencheperre al aangemerkt om naar de Klingon sterbasis te gaan en daar een Megabyteje te doen (een sterbasis aanvallen met een schip) terwijl de rest van mijn schepen de Eclipse zouden opruimen en daarna noordwaarts richting de Kzinti-sterbasis zouden vliegen. Om Darth Vader makkelijker aan een HIS te helpen zouden niet al mijn schepen Photons afvuren op de Eclipse. Dat had tevens een tactisch voordeel: ik hoopte namelijk dat Nothingface-Kl zou vertragen en omdraaien en op mijn scanners zichtbaar zou worden. In dat geval kon ik nog 4 Photons gebruiken om zijn voorschild te slopen.
Teamscore: 322.
Beurt 6
Eclipse ging wrak door gecombineerd vuur van de Neferkare en Neb Djedoe, de orders van de Anch Djet gingen niet eens meer af en alleen Neb Djedoe scoorde hiermee punten. Er waren relatief veel punten verdiend, vooral doordat ik over twee schilden doel trof. De teamscore ging boven verwachting omhoog naar 384 punten.
Ik werd nu achtervolgd door de Romulanen en terwijl ik een oplossing hiervoor zocht, herinnerde ik mij plotsklaps de wijze lessen die ik van Carl von Clausewitz had geleerd: je kunt een oorlog maar op een paar plaatsen winnen en je moet steeds kiezen waar je vecht en onder welke omstandigheden. Zolang ik de Romulanen geen schotkans gaf, zouden zij doelloos achter mij aan blijven vliegen en kansloos blijven! Dat betekende wel dat ik een relatief voorspelbaar patroon moest gaan volgen, namelijk eerst naar de Kzinti-sterbasis en vervolgens een andere -waarschijnlijk de Romulaanse- om deze sector de mijne te maken. Onderwijl zou de Mencheperre gestaag de score uitbreiden door de Klingon basis te beschadigen. Dit was allemaal niet mijn eerste keuze natuurlijk. Liever zou ik schip tot schip willen gaan en hoewel mijn vloot was nog onbeschadigd was, was deze al wel gesplitst en met de Romulanen in mijn rug kon ik nooit lekker omdraaien en op een goede kans op identificatie van Eddie en Kikoman rekenen. Met nog een Kzin en een Klingon in het spel was de jacht op die schepen direct zinloos geworden - zij zouden steeds wegrennen met hun superieure versnelling. Dat tesamen noopte mij tot deze zetten. Overigens zie ik er geen schande in om voor de Romulanen weg te rennen: waarom Romulanen toch steeds verwachten dat iedereen maar als gewillige en makke schapen voor ze neer gaat liggen is mij een raadsel!
Nu even uitplotten dat ik de sterbasis van Darth Vader op een fatsoenlijke afstand zou zien.
Beurt 7
Nu Darth Vader door mijn sterbasis beschoten werd, ging mijn teamscore naar 401 punten. Verder verliep alles volgens plan. Hoewel..., alles? Mijn groepje van drie schepen had de Kzintibasis op AE 30-31, maar de Mencheperre lag op AE 18 van de Klingon sterbasis! Dat was toch dichterbij dan ik wilde en ik kon daar weinig anders aan doen dan een scherpe draai maken. Daarbij zou wat Phaservuur aan de twee Photons worden toegevoegd.
De Anch Djet, Neferkare en Neb Djedoe maakten zich op om op T1 Photons af te vuren en op A3 de Phasers. Alles zou op hetzelfde schild moeten inslaan. Tevens zou ik mijn schepen tot voorbij de sterbasis manoeuvreren door met 4 te versnellen. Waarom versnellen en mijn doel voorbij schieten? Simpel: precies voor de sterbasis uitkomen is natuurlijk wat de Romulanen ook verwachten en daar zouden zij op kunnen inspelen door binnen radarbereik van dat punt te eindigen. Door nu te versnellen verras ik ze weer en ben ik hopelijk onzichtbaar voor ze.
Beurt 8
Wel alle Phasers nog aan toe! Wat een pech... De massale aanval op de sterbasis is redelijk verlopen maar toch is dat bakbeest niet wrak. Hoe kan dat nu? Een blik op de afgelegde coordinaten en de vuurresultaten verried dat door de afronding Anch Djet en Neferkare hun Phaservuur door schild 4 schoten, in plaats van het voorbewerkte schild 1. Anch Djet kwam zelfs zo slecht uit dat deze alleen naar links kon schieten - twee Phasers, waaronder een Zware werden zo onbenut gelaten! Tot overmaat van ramp deelde de sterbasis eerst 60 treffers uit aan Anch Djet en de 5 geleden interne treffers vernielden 4 generators en -natuurlijk- de linker Phaser die nog niet geschoten had. Ik had het zo uitgemeten dat ik met overmacht door een schild de basis wrak zou schieten en vervolgens koers zou zetten naar een andere, maar doordat de Anch Djet slechts 24 treffers deed (wel met een Phaser, dus van heel dichtbij) bleef de sterbasis steken op 128 intern. Wanneer de andere Phaser mee had kunnen knallen, waren daar dus nog eens 24 treffers bijgekomen en had de basis alsnog wrak kunnen gaan, al is dat een kleine kans want die had nog minimaal 22 en maximaal 47 treffers intern kunnen verdragen. Aan punten heeft me dit niets gekost, misschien zelfs wat opgeleverd, aangezien ik er wel een compleet schild bij heb gepakt. Daarentegen lag ik nu voorbij de sterbasis, met slechts 8 Normale Phasers op een AE van 7 tot 8. Met een intact schild naar mijn Phasers toe kon ik alleen de sterbasis op T1 wrak schieten door schilden uit te laten en daar had ik geen zin in. Zonder scan van de sterbasis wist ik niet in hoeverre deze nog kon uitdelen. Als die negende Phaser overigens niet gerepareerd zou worden, zou de sterbasis slechts 15 intern erbij krijgen; als die Phaser wel mee kon schieten, dan zou de sterbasis 29+ ontvangen. De risiso's waren te groot, met vier intacte Romulanen in de achtervolging.
Ik kon niets anders doen dan op T1 wat punten scoren op het schild van de sterbasis en de Romulanen de restjes op laten ruimen - ach, dan schoten ze ook weer eens een keertje. Verder wist ik vooral dat het onverstandig zou zijn om direct naar het westen te draaien. Bij een scherpe bocht zouden de Romulanen teveel kans krijgen om lock-on te verkrijgen. Dan maar een flauwere bocht en natuurlijk weer een versnelling naar 46. Ik ging nu zo hard vliegen dat de Romulanen praktisch bovenop me moesten landen om visueel contact te maken. Dat zou ze nooit gaan lukken, want ik bewoog steeds onverwachts, zoals nu.
De Mencheperre deed het behoorlijk goed. Ondanks de nabijheid van de Klingon sterbasis was de vuuruitwisseling in mijn voordeel beslecht, met 39 tegen 24 treffers en daarbij beschadigde de sterbasis nota bene twee schilden van de Mencheperre. De komende beurten zou ik steeds dit soort speldeprikjes uitdelen: manoeuvreren en elke twee beurten Photons afschieten.
Op het forum had Eddie aangekondigd dat hij zijn vloot zou opsplitsen. Ik voelde dat hij ditmaal de waarheid sprak... Een sectie zou noordwaarts gaan om mij te onderscheppen op de positie waarop ze mij verwachtten. De andere twee Romulanen zouden de sterbasis vernietigen. Ik speelde met het idee om 300 graden naar rechts te draaien en zo voor de Romulanen uit te komen wanneer zij de basis op hadden geruimd. Uiteindelijk liet ik dit plan los. Ik kon namelijk niet vermijden dat mijn schepen en de Romulanen elkaar in het voorschild zouden hebben. De Anch Djet ontbeerde een voorschild en zo'n numeriek overwicht had ik nu ook weer niet. Daarnaast moest ik drastisch vertragen om mijn sensorbereik de kans te geven de onverhulde Romulanen te ontwaren. Als dit scenario fout zou gaan, bijvoorbeeld doordat zij hun vuur op de Anch Djet zouden richten, kon ik daarna misschien niet meer op snelheid ontsnappen en hadden de Romulanen nog steeds twee onbeschadigde schepen. Dus toch maar westnoordwest!
Teamscore: 658.
Beurt 9
Mijn keuze om op T1 te schieten en weg te vliegen was de juiste. Voor het salvo kwam die ene kapotte Phaser weer gereed, dus er is op maximale sterkte gevuurd. Mijn drie scheepjes wisten 31, 33 en 33 treffers te doen, dus wanneer ik de schilden uit had gezet, was de sterbasis wel wrak geweest. Toch heb ik de juiste keuze gemaakt, aangezien ik niet wist hoeveel de sterbasis nog kon uitdelen - gek genoeg schoot de sterbasis niet op T1; slechts 12 treffers werden op de Anch Djet geplaatst.
Het tweede deel van het plan werkte eveneens uitstekend: de twee Romulaanse objecten lagen op zeker 30 AE. Snelheid bleek een uitermate geschikt wapen om Eddie en Kiko gefrustreerd achter te laten. Die arme kerels konden niet versnellen vanwege het verminderde sensorbereik en konden niets anders doen dan gokken waar de Federatie zou belanden...
Gezien de huidige positie was het logisch koers te zetten naar de Romulaanse sterbasis. Juist daarom werd het de Klingon sterbasis! Eddie en Kiko zouden vast hun best doen me te onderscheppen. Mencheperre lag vlakbij de Klingon basis en dus wist ik precies waar deze lag. Met behulp van een programmaatje dat mijn broer geschreven had, kon ik precies berekenen hoe de versnelling en vertraging over de komende drie beurten moesten zijn om op 30 AE van de Klingon sterbasis te eindigen.
Teamscore: 723.
Beurt 10
Jawel hoor, Eddie en Kikoman hadden mij bij hun basis verwacht. Dat de snelheid opgevoerd werd tot 58 zorgde ervoor dat ik ze finaal voorbijschoot en ze mij waarschijnlijk niet eens meer als object zagen - de vrijheid lonkte!
Tijd om de snelheid nu met 14 te verminderen. Het repareren op de Anch Djet verliep niet super, dat moet snel veranderen anders is er nauwelijks van een voorschild te spreken.
Teamscore: 744.
Beurt 11
Kijk nou toch eens: een eenzaam object op de radar van Mencheperre! Dat kan alleen Nothingface-Kl van Hrun zijn, want mijn sterbasis neemt nog steeds de Executor-Kz waar.
Mencheperre zou nu Photons kunnen lossen, maar daar wordt van afgezien en wel omdat het typisch mijn geluk zou zijn om een doelscore van 756 of zo op mijn pad te vinden. Nu de vijandelijke sterbasis tijdens de volgende sterredatum zichtbaar gaat worden, wil ik niet te vroeg over de finishlijn schieten. Tevens verwacht ik dat Hrun zijn D.VII in een positie gaat brengen om Mencheperre aan te vallen met rugdekking van zijn sterbasis. Dat zou een mooi duel kunnen worden in de laatste beurt! Dan wil ik natuurlijk wel die Photons bewaren...
Die reparatieteams van de Anch Djet mogen nog wel wat bijscholing hebben! Het voorschild staat op 12 en er is nog steeds geen generator gerepareerd. Met vereende inspanningen wordt energie gevonden om in ieder geval de accu's op te laden.
Teamscore: 744.
Beurt 12
Hrun, wat doe je nu!?
Mijn eigen sterbasis weet uit 33 treffers toch nog 8 punten te slepen - met de huidige 752 punten is het mogelijk om het spel te winnen met 1000+ punten. Het zou voor het eerst zijn dat die magische grens geslecht zou worden sinds de herstart van Sterren Oorlog. Temeer daar Hrun niet zoals ik eerder aannam gemoeuvreerd had om de Mencheperre te beschieten. Oh nee, hij had een heel ander plan: hij heeft de drie andere koekblikken onderschept! Waarom is mij een raadsel, want nu zal hij zijn laatste schip gaan verliezen. Hij had mij de vorige beurt reeds als object gezien en had gegokt dat als ik rechtdoor zou vliegen zonder snelheidswijziging, hij nu onzichtbaar zou zijn. Maar ja, ik vertraagde van 44 naar 30 om op AE 30 van de sterbasis te komen. Berekeningen achteraf maakten duidelijk dat zelfs wanneer ik niet vertraagd had, die arme Hrun nog steeds binnen AE 10 zichtbaar zou zijn. En dan zou de afstand tussen ons slechts ongeveer 7 geweest zijn. Dit was niet zijn beste keuze, maar het verschafte me wel een gouden kans: wellicht kon ik de Nothingface-Kl en de sterbasis tegelijk vernietigen!
Ach, Hrun moest het doen met objectgegevens van een schip en die waren kennelijk ver bezijden de waarheid, want hij had mijn schepen op deze locatie verwacht wanneer ik niet vertraagd had. Toegegeven, het was wel een boud plan.
Het plan: Anch Djet en Neferkare zouden zich om Nothingface-Kl gaan bekommeren terwijl Neb Djedoe met een ruime boog weg zou vliegen van de Klingon en uiteindelijk in een open schild van de sterbasis zou eindigen en deze wrak schieten. Dat kon doordat Mencheperre als bliksemafleider op de sterbasis zou afvliegen om een salvo te lossen en hopelijk de zwaarste klappen op te vangen. De Photons van Mencheperre gingen ook op de sterbasis, die van de andere schepen allemaal op de arme Klingon. Het leek me beter om sneller te schieten dan Hrun en dus vulde ik een afstandsorder in (10 AE) en liet de schilden open. Vervolgens zou dit smaldeel als de wiedeweerga van de vijandelijke basis afvliegen omdat zij zonder schilden vlogen. Mijn twee resterende schepen zouden richting sterbasis gaan en dus wel met opgetrokken schilden opereren.
Teamscore: 752.
Beurt 13
Een tweewerf hoera klonk op de brug van het 'vlaggenschip' Anch Djet - victorie! Tweewerf? Wat is er toch gebeurd met die aloude traditie van een driewerf hoera? Dat zit zo... Bijna alles was goed gegaan, maar wederom mislukte de sterbasisaanval. Bij het plotten had ik reeds gemerkt dat de afwijking van het tekenen voor wat variatie in de eindpositie zorgde - ik had het nota bene drie maal uitgetekend! Juist daarom besloot ik de afstandsorder die aan het eind van impuls 10 af moest gaan te vergroten van 2 tot 3. Neb Djedoe was voorbestemd om een Supernova te gaan binnenhalen door de sterbasis wrak te schieten - slechts 41 punten waren vereist... Echter, ik had de afstandsorder toch nog te krap ingesteld: de sterbasis lag uiteindelijk op 3 AE van Neb Djedoe af, waardoor de vuurorder niet afging! [voeg hier enkele zeer kleurrijke scheldwoorden in]
Omdat Hrun 25 Sv op schild 1 had geplakt en de Photons van Neb Djedoe als eerste insloegen, behaalde dit schip slechts 3 van de benodigde 41 punten. Echt een domper die me nog lang zal heugen...
Voor de rest was namelijk alles volgens plan gegaan. Op T1 scheurden de Photons het voorschild van Nothingface weg. Korte tijd later schoten Anch Djet en Neferkare respectievelijk 66 en 69 (tussen AE 8 en 9) door dat kapotte schild en zo was Hrun in de laatste beurt zijn laatste schip kwijtgeraakt; die arme kerel kreeg niet eens de kans om een salvo te lossen. Mencheperre bouwde diens score uit van 52 naar 165 door 28 Photontreffers en 95 Phasertreffers door de sterbasis te jassen, die daarmee op 70% intern kwam. Wanneer de afstandsorder van Neb Djedoe af was gegaan, was de Klingonbasis er gegarandeerd geweest en had ik dus ook die Supernova gehad.
Maar niet getreurd, want naast het niet wrakschieten van die sterbasis en het missen van de Supernova was er ook goed nieuws. De doelscore van 889 punten liet ik ver achter me, want door in de laatste beurt 279 punten te scoren is het me daadwerkelijk gelukt om de magische grens van 1000 punten te slechten! Het werden er 1031 en ik hoop dat het record nog lang zal blijven staan...
Het hadden er natuurlijk 1081 moeten zijn...!;-)
[pre] Mencheperre 165 Bevorderd tot kapitein Anch Djet 271 Bronzen Ster, Zilveren Maan, 5e plaats top 10 Federatieschepen Neferkare 268 Neb Djedoe 262 Sterbasis 65 [/pre]
Conclusie
Belangrijkste conclusies: ik moet een manier verzinnen om accurater te kunnen plotten zodat zulke sterbasesfiasco's me voortaan bespaard zullen blijven. Bovendien is de M Klasse Kruiser bepaald niet kwaad. Photons (volgens mij heb ik er 30+ afgeschoten en er slechts een stuk of vier gemist) zijn koning...en keihard wegvliegen van Romulanen is keizer!
Ik vind het altijd erg vervelend wanneer ik een doelwit aanschiet maar niet wrak maak en tijdens dit spel is me dat twee maal overkomen. Sterbases zijn me voorlopig nog niet gunstig gezind - dat is eveneens een aandachtspunt voor de toekomst.
Darth Vader haalde met 200 punten nog net een vermelding in de top 10 Kzintischepen. Voor Hrun, Eddie en Kikoman was er verder geen eer te behalen, maar allen waren zo sportief om mij hartelijk te feliciteren. Op het forum was dit spel trouwens absoluut het heetste spel aller tijden: met maar liefst 19 onderwerpen en 406 berichten werd de gemeenschap steeds op de hoogte gehouden van de verwikkelingen. De rivaliteit tussen Darth en Eddie laaide af en toe hevig op - allemaal erg vermakelijk. Ik wil hierbij mijn tegenstanders ontzettend bedanken voor hun deelname. Speciale dank aan Darth Vader voor die korte samenwerking en aan Eddie Butcher die een leuke samenvatting van dit spel op het forum publiceerde:
Wat was er zo leuk aan dit spel? Er zijn enkele zeer uitdagende beurten geweest en de tijdelijke samenwerking met Darth beviel ouderwets uitstekend! Natuurlijk telt de eeuwige glorie van de Bronzen Ster, Zilveren Maan en het record aanzienlijk mee! Het is tevens een bijzondere eer om na de spelleiders de eerste officier te zijn die een Federale zege weet te behalen...anderen zullen vast snel volgen.;-)
En om na al die jaren sportieve revanche op Eddie te nemen is een leuke bonus - nu Daryl nog!;-)
Epiloog
Cleaver bevond zich aan boord van zijn shuttle op weg naar sector 129 waar hij een contract met de Romulanen zou ondertekenen... Onderweg ontving hij een gesprek vanaf Terra:
"Ah, kapitein Cleaver! Ik stoor toch niet?" sprak groot admiraal Zhjors opgewekt - hij was overduidelijk in zijn nopjes.
"Ehm, ik heb het wel druk, dus maak het niet te lang." Cleaver wilde geen aandacht vestigen op de zakelijke overeenkomst die hij zodadelijk met de Romulanen zou gaan sluiten.
"Goed, ik wilde je even feliciteren met je zege in sector 124. Je hebt ons niet teleurgesteld en het respect voor onze vloot zal ongetwijfeld toenemen nu."
"Graag gedaan, mag ik nu mijn dossier terug?"
"Dossier...? Oh datte, ja ehm, tsja - hoe moet ik het zeggen: ik heb het bestand tijdelijk misplaatst. Het is nog ergens in mijn systeem op kantoor, maar doordat ik tegenwoordig niet eens meer een eigen secretaresse heb, raak ik om de haverklap belangrijke zaken kwijt."
"Smerige oplichter! Je hebt me weer bedrogen!" riep Cleaver uit.
"Tss tss, wat een vuige beschuldigingen. Is het zo moeilijk te accepteren dat een arme oude man wat vergeetachtig is geworden in de herfst van zijn leven?" grijnsde Zhjors.
"Dit was vanaf het begin al je plan - als ik je ooit in mijn klauwen krijg!" door met zijn gebalde vuist te zwaaien probeerde Cleaver zijn woorden kracht bij te zetten. Het leek weinig indruk te maken.
"Ach, wie weet hebben we elkaar nog nodig...en als je me probeert te vereren met een persoonlijk bezoekje, dan wil ik je nog even meegeven dat terugkeren op Terra aanzienlijk moeilijker is dan het te verlaten."
"Elkaar nodig? Jij hebt mij nodig zul je bedoelen. Ben ik nu je oproepslaafje!?"
"Een etiketje mag je er zelf opplakken. Tot ziens! Oh ja, doe de groeten aan je Romulaanse broodheer in 129!" bulderde de groot admiraal nog uit - wist deze grijsaard dan echt alles al voor het gebeurde?
De verbinding werd verbroken.
Ergens op een duister kantoor te Terra liep een secretaresse het kantoor van groot admiraal Zhjors binnen en vroeg: "Groot admiraal, moet ik het bestand gemerkt 'C.226' op de gebruikelijke plek opbergen?"
"Ehm nee, laat dat maar aan mij over, daar zorg ik persoonlijk voor..." antwoordde de vlagofficier.
Cleaver bleef boos achter in zijn shuttle. De rest van de reis was weinig opbeurend meer en zijn humeur fleurde pas weer op toen hij in de verte vier Romulaanse Havikken rond een sterbasis waarnam. Met een kort sein signaleerde hij de U-124 dat hij zijn shuttle zou landen op het shuttledek.