Spelverslag spel 206, door Immelmann

Voorwoord: Dit is het spel waarin ik tot Commodore bevorderd werd. Daarom, en na het lezen van het spelverslag van Lord of Elvesham over deze sector, besloot ik zelf ook een verslag te maken om antwoord te kunnen geven op zijn vraag wat er zich had voorgedaan aan “de andere kant” van de sector.

In deze sector streden:

Mos Eisley met de Romulaanse haviken

Toetanchamon met de Klingon D7’s

Immelmann met de Federatie Klasse M’s

Lord of Elvesham met de Kzinti Defenders

206.0 In kwadrant 4 (-,+)

Ik lig redelijk ver uit elkaar, dus eerste zaak is de onderlinge afstand verkleinen. De schepen die achterin liggen versnellen tot +8, de anderen manoeuvreren wat om dichter bij elkaar te komen. Ik draai wat richting kwadrant 3 (-,-). Het plan is standaard, schepen dichter bij elkaar, dichterbij komen en dan sensorbereik vergroten door snelheid te verminderen, om hopelijk zo een eerste klap uit te kunnen delen met de 8 photons. Mijn schepen zijn de Planck (commander), de Newton, de Feynman en de Maxwell (allen kapitein).

206.1 Rond (-40,30)

Vier objekten, met hoge snelheid in kwadrant 3 op afstand 55-60. Ik maak mijn snelheid gelijk, voor sommige schepen betekent dit versnellen, voor anderen vertragen, en daarna vlieg ik er recht op af.

206.2 Rond (-35, -15)

Dezelfde vier objekten, op afstand 50, richting 150-160 met koers 70. Ik versnel nog wat meer, draai 10 graden bij en vlieg recht af op het midden van de groep objekten.

206.3 Rond (-30, -3)

En…contact. In mijn dromen. Met een Orion slave girl. Op de scanners zijn de vier objekten verdwenen en hebben plaats gemaakt voor een enkel contact rond (20,-20), richting omhoog. Dat zijn ze waarschijnlijk niet, gezien de afstand die ze dan af hebben moeten leggen. Ik dreig achter de feiten aan te komen lopen op deze manier, ik heb namelijk zelfs geen goed idee van welk ras de objekten waren die ik zag en nu zijn ze zelfs verdwenen. Ik draai 65 graden bij en vlieg er recht op af, als twee partijen elkaar ontmoet hebben, kan ik misschien komende beurt mooi de restanten opruimen.

206.4 Rond (-11, -8), koers 100.

En weer objekten, twee stuks dit keer, richting 100 en afstand 45, ik kom niet eens dichterbij ondanks dat ik nu sneller ga dan ik eigenlijk zou willen met Feds. Dit begint frustrerend te worden zo. De wapenkamer meldt dat de photons die in beurt 1 geladen zijn ondertussen gesmolten zijn en vervangen zijn door nieuwe. Ik draai bijna 180 graden om en ga richting de sterbasis in kwadrant 3.

206.5 Rond (-27, -31), koers 235.

Niets op de scanners..pomtiedom..schildjes aan, er komt zo een sterbasis aan..hoop ik.

206.6 Rond (-56, -41), koers 190.

Yup, daar is ‘tie. Het is de Sterbasis van de Kzinti, op afstand 22 en -3 defensief….photons op tijd 1, met een bochtje ernaar toe en schieten op tijd 10.

206.7 Rond (-66, -61)

Met chirurgische precisie, 259 treffers door schild 2 van de sterbasis. Vier van de vijf phasers zijn defekt, en hij staat op 96% intern. Ik heb zelf 47 en 31 treffers op de specifieke versterking en de voorschilden mogen ontvangen. Volgens de scan is de teamscore van de Kzinti 73, waarvan 22 door de sterbasis gedaan zijn. Dat betekent waarschijnlijk dat de Kzinti ook pas de vorige beurt iets hebben geïdentificeerd en er vier photons en een handjevol phasertreffers op hebben geplaatst. De orders zijn een fly-by om extra schilden mee te pakken, de overgebleven phaser kan niet meer door mijn specifieke versterking heen komen. Vuren op tijd 3 en 5, en eromheen draaien en daarna terug richting het midden.

206.8 Rond (-42, -63), koers 70

101 treffers op schild 1, en 135 door schild 4 om ’t af te maken, het meeste natuurlijk met het commandoschip. In totaal heb ik 328 punten gescoord op de Sterbasis…niet slecht. Het mindere nieuws is dat ik midden tussen de Klingons ben uitgekomen, ze zitten op afstand 6. Ze zijn uit elkaar gevlogen, mogelijk om met twee schepen de net door mij uitgeschakelde Sterbasis aan te vallen, en met twee andere schepen de mijne. Een andere mogelijkheid is natuurlijk een fout bij het invullen van de orders. In elk geval liggen er twee, de Bright Circle en de Blue Magic op (-52, -80), richting 210 op afstand 20. De andere twee, Selphy Orion en Comet King, liggen op (-37, -63), richting 88 afstand 6. Die laatste twee hebben, gelukkig voor mij, koers 330, dus ik lig in hun zijschild anders zou het afgelopen zijn geweest. De vuurorders zijn helder..phasers op de Selphy Orion en Comet King en de photons gaan op de Blue Magic.

206.9 Rond (-47, -78), koers 280

123 treffers op de Comet King, 122 op de Selphy Orion. De photons zijn niet afgevuurd, de Blue Magic is niet in mijn voorschild uitgekomen. De Comet King en Selphy Orion hebben 54 op de Newton en 66 op de Planck gedaan, die daarmee 30% intern beschadigd is maar gelukkig alle wapens nog heeft, en de sensors staan ook nog op 100%. Met die 18 generatoren kan ik wel toe. Dit is het soort van geluk dat je soms ten deel valt, ik heb in een ander spel met een vergelijkbaar aantal interne treffers wel eens maar 14% sensors over gehad. Wel vraag ik me af of het toeval is geweest dat er precies geschoten is op de twee schepen met door de Sterbasis verzwakte voorschilden. Toeval of delen ze informatie? Zo ja, wat doen die twee schepen dan hier? Onderweg naar de Sterbasis als doel, of naar mij? Maar goed, het maakt weinig uit, de Comet King en de Selphy Orion zijn beide wrak en de Bright Circle en Blue Magic liggen op 70 defensief, hun koers is 105 en 120. Weer een stuurfout, of een bewuste poging om een bredere hoek te hebben? We liggen dus in elkaars zijschild, vliegen van elkaar weg, op een afstand van 10 en 13. Ik wil mijn commandoschip redden, dus die vuurt alleen de zij-phasers af, en draait direct weg. Ik verwacht dat hij recht op mij af komt, dus ik gooi de rem erop..Ion motor aan, en zo snel mogelijk draaien. Op tijd 3 zou hij dan bovenop me moeten zitten maar ik denk dat hij pas later gaat schieten, uitgaande van wat voor mij een “normale” order zou zijn.

206.10 Rond (-48, -77), koers 315

Dat plan..hadden we allebei. We zijn allebei op de Ion motor verder gegaan en dus nauwlijks dichter bij elkaar gekomen. Wel is mijn vuur beter uitgekomen, met 99 op de Blue Magic, 101 op de Bright Circle. Zelf heb ik 6 op de Newton, 50 op de Feynman en 20 op de Maxwell ontvangen. Ik heb waarschijnlijk eerder geschoten, omdat onze snelheden de vorige beurt verschilden. De Klingons hebben nu 449 punten, en ikzelf 732. Ze liggen nu in mijn voorschild, op 30 defensief, terwijl zij mij in hun zijschild hebben liggen. Zowel de Blue Magic als de Bright Circle zijn half beschadigd maar de Bright Circle heeft een ernstig energieprobleem volgens de scan. Mijn schepen zijn ook allemaal in meer of mindere mate intern beschadigd, de Newton 33%, de Feynman 51% en de Maxwell 22%. De Planck ligt veilig met 30% interne schade, en gaat weer omdraaien. De vuurorders gaan op de Blue Magic, die op Tijd 1 wrak gaat. Ik start de Warp motoren weer voor een bloedstollende snelheid van…4. Dichterbij kan ik niet komen, dus vuur verspreiden heeft nauwlijks zin.

206.11 Rond (-46, -73), koers 315.

De teamscore is nu 823..zo dichtbij maar misschien nog zo ver weg. De Bright Circle, op afstand 7 recht voor mijn neus, heeft waarschijnlijk niet veel punten meer in zich. Op tijd 1 gaan de phasers op de Bright Circle, en dat moet dan hopelijk genoeg zijn. Extra punten proberen te scoren op schilden kan toch niet, want daarvoor heeft ie niet genoeg energie en bovendien zal hij zal waarschijnlijk op tijd 1 vuren zonder schilden. Ik stop nog 4 energie in versnelling, meer heb ik niet als ik ook nog wat in de phaserbanken wil stoppen, ECM doe ik zelfs al twee beurten niet meer aan.

206.12 - Einde spel

Zoals verwacht heeft de Bright Circle nog 40 treffers op de Newton gedaan, die daarmee vrijwel wrak is met nog slechts 2 energie te besteden. Mijn eindscore is uitgekomen op 890, de Bright Circle had nog redelijk wat punten in zich. Gelukkig is hiermee het spel ten einde, mijn vloot is zwaar beschadigd en ik zou serieus hebben overwogen om naar mijn sterbasis te gaan, als ik de Romulanen tegen zou zijn gekomen in mijn huidige conditie zouden die gehakt van me gemaakt hebben.

Gelukkig hoefde ik die beslissing niet te maken, want de doelscore lag op 845 punten.

Uit de eindresultaten kan ik moeilijk opmaken wat er precies gebeurt is, zowel de Romulan als de Klingon sterbasis is wrak gegaan, maar de Kzinti hebben nog vier schepen en de Romulanen nog drie. Wellicht hebben ze achter elkaar aan zitten jagen? Gelukkig bracht het verslag van Lord of Elvesham wat duidelijkheid.

Nawoord:

Ik heb zelden zo lang moeten wachten op een doel om op te schieten. Ik begon rond beurt 5 bang te worden dat ik de laat was om nog een kans op de winst te hebben. Gelukkig pakte het anders uit.

Dit was wel een erg leuk spel, zo eentje waar je een aantal beurten lang achter elkaar met dezelfde aan het strijden bent zonder dat er een derde tussendoor komt om de resten op te ruimen en er met de winst vandoor te gaan. Waarin ook beide partijen beschadigd raken en je dus serieuze keuzes moet maken..versnellen of versterken, ECM of Controlesystemen, energie uit de levenssystemen naar de phaserbank..het soort spel kortom, waar je vol spanning wacht op de resultaten. Dat laat ook als niets anders de herinneringen naar vroeger herleven.