Subjectief verslag van
sector 158
Na wat ge-faal-haas in eerdere sectoren (zo wordt mij vertelt dat ik in sector 154 na 8 beurten eruit geschoten ben) en aan-geklooi in andere sectoren (denk aan 151 en 152), krijg ik nu een opdracht aangeboden van de Romulaanse Sterrenunie. Het idee van verhuld kunnen vliegen en natuurlijk het feit dat ik daardoor de Havikken in ieder geval niet als eerste tegenkom spreken mij wel aan. Ik accepteer dan ook de opdracht en ga mijn koffer pakken om me naar deze nieuwe sector te laten overbrengen.
Beetje jammer van de Romulanen is dat ze me niet op voorhand al de status van Kapitein willen geven, aangezien formeel de andere sectoren nog niet afgelopen zijn.
De piloot eerst klas port me in mijn zij om mij wakker te maken na de shuttlevlucht naar de sterbasis die mij toegewezen is. Uit reflex trek ik mijn draagbare disruptor (souveniertje van de zwarte markt). Ik weet me net op tijd in te houden en de piloot staat met grote, verschrikte ogen in de loop van mijn trouwe vriend.
De beste jongen zet me af en gaat er in een noodvaart weer vandoor. Ondertussen laat ik me overzetten op het commandoschip van de vloot. Nog niet de mijne, want ik ben als Eerste Officier aangenomen, dus er hangt nog een Kapitein interessant te doen. De fout die de kapitein maakte, was het niet tonen van besluitvaardigheid. Hij wist geen namen te bedenken, of ik dat niet kon doen. Hoppa! De eerste bemanningsleden waren al klaar om te muiten.
Na het overschilderen van de namen, wat de Kapitein nauwlettend had gade geslagen vanachter het raam op de sterbasis was het tijd om te vertrekken. Voor die slons van een Kapitein het besefte dirigeerde ik de 4 Havikken weg. Beetje draaien en versnellen om de scheepjes dicht bij elkaar te krijgen. En het spelletje is begonnen!
Wat een paniek er op een stel schepen kan ontstaan als de bemanning erachter komt dat je de Kapitein “vergeten” bent, is echt onvoorstelbaar. In ieder geval weet ik nu zeker dat de airlocks op 3 van de 4 schepen werken. En ook dat je Havikken prima kan besturen met 2/3 van de voorgeschreven hoeveelheid bemanningsleden. Maar nu accepteert iedereen dat we “geen tijd” hebben om terug te keren om de Kapitein alsnog op te halen, dus ben ik de baas vanaf nu. Gelukkig, dat scheelt discussie.
Wat betreft het vliegen, de bemanning wil ik graag scherp hebben. Dus ze trainen wat af. Vuurorders oefenen, formatie vliegen, scans maken. Sensoren nakijken is ook een karweitje wat gedaan moet worden. Daar zijn echter maar moeilijk vrijwilligers voor te vinden. Sommigen wauwelen wat over vorige officieren die het leuk vonden om communicatie en lucht toevoer af te snijden wanneer de bemanning buiten bezig was. Rare gewoonte lijkt me dat. Na duidelijk gemaakt te hebben dat ze naar buiten gaan zonder communicatie of luchttoevoer als ze niet snel luisteren, hangt het team techneuten al snel buiten om die sensoren goed af te stellen.
Ondertussen is de vloot in formatie en vliegen we lekker door, want we zien niks.
De verf van de scheepsnamen is inmiddels opgedroogd en nu zijn ze goed leesbaar. Zo vliegen daar Grafiekpapier, Rekenmachine, Geodriehoek en Potlood trots richting zuid-zuid-oost.
Na nog wat gedraai, vliegen we nu netjes in formatie met snelheidje 15. Wapens opgeladen, sensoren in orde, accu’s vol en de verhullers aan. Alleen geen objecten of iets anders dat erop duidt dat we lol gaan hebben.
Overigens blijft de com maar niet stil! Een zekere Darth Vader en Lord of Elvesham kakelen gezellig door elkaar heen. Daarnaast babbelt een zekere bountyhunter ook vrolijk mee, hoewel het een van zijn eerste spellen is. Ach, dat is herkenbaar. Wellicht kan ik via de com nog achterhalen welke kant ik op moet, want hier is bar weinig te beleven…
Inmiddels heb ik de schepen wat bij laten draaien en gaan we met een koersje van 130 wat meer richting het oosten. Maar we zien nog altijd niks. Wel is het rumoerig op de com. De andere partijen hebben elkaar wel gevonden. En de eerste slachtoffers schijnen te vallen.
De bemanning begint zich ondertussen te vervelen. Zo draaien ze loopings om elkaar heen en schieten ze losse flodders om te oefenen.
Inmiddels hebben we op de com wat opgevangen over waar we moeten zijn. Dat gaan we gelijk in de orders verwerken. De bemanning en ik zijn inmiddels goede vriendjes en die worden ook wat opgewondener nu. Wie weet kunnen we volgende beurt echt eens wat afschieten!
Jawel!! Eindelijk zien we objecten op de sensoren. Op grote afstand, maar ze zijn er echt. De opwinding is duidelijk merkbaar bij de bemanningsleden. Sommige beginnen in hun enthousiasme zelfs te vergeten dat er uiteindelijk maar één de baas is, en dat ben ik. Al snel zweeft er dus weer een onoplettende schoonmaker langs het raam. Heel snel snapt de rest van de bemanning het ook weer en springt weer in het gareel.
Gelukkig maar, want met dat zooitje ongeregeld wordt er nog geen deuk in een pakje boter geschoten. We draaien de vloot nog wat bij en versnellen nog wat meer. Zo is onze positie nu rond de [4, -17], met een koers van 90° en een snelheidje van 25. De objecten liggen op een gemiddelde afstand van 46,75 AE. Daar gaan we eens fijn op af. De neuzen worden nog een beetje bijgedraaid en vingers gekruist.
De Kapitein die we aan het begin achter gelaten hebben, heeft inmiddels de hulp ingeroepen van de hoge-omes-die-veilig-thuis-zitten. Ze zitten me een beetje op de huid dat ik de hoogste officier thuis laat en vervolgens ook nog eens geen resultaat boek. Ach, ze praten maar raak, ik zet de com wel even op ‘mute’.
Op een andere frequentie komt het nieuws binnen dat de Kzinti het ondertussen zwaar te verduren hebben en in strijd zijn met Klingons. We noteren dit voor later, wie weet kan het nog nuttig blijken.
Verder is de situatie niet veel verbeterd eigenlijk. Wel jammer. Ik heb nu nog maar 3 objecten en deze zitten op een afstandje van gemiddeld 44 AE. Dat schiet dus niet op. Er galmen wat orders over de brug en mijn Havikken beginnen netjes met het draaien van hun neuzen. We gaan eens een andere richting op vliegen. Eens kijken of we dan leuker uitkomen.
Joepie!! De lol kan gaan beginnen. We zien aanzienlijk meer objecten en identificeren zelfs een tweetal vloten. Mijn schepen zien een 3-tal Klingons op een afstandje 11 liggen. Helaas liggen zij in mijn achterschild grappig te doen. Daarnaast zie ik een 2-tal Kzinti’s plus 1 Kzinti-wrak. Deze liggen op een nette afstand van 12 AE. En verdikke, het zit nog mee ook. Ze liggen mooi in het voorschild, beetje links. Dat die Klingons in mijn achterschild liggen is in dit geval niet zo heel erg, aangezien ik ook in hun achterschild lig. Zij gaan mij dus niet heel erg pijn doen. Verder zwerft er nog een raket rond en zie ik 4 objecten. Dat zullen de Federatie-sloepen dan wel zijn.
Ik focus mijn aandacht dus even op de Kzinti. Helaas voor hun, maar zij liggen er nu eenmaal het “beste” voor. De orders worden dus gegeven en we maken ons klaar om onze wapens te gebruiken. Ik ben benieuwd of die lopen inmiddels niet dicht geroest zijn. Daarnaast ben ik toch ook wel benieuwd naar die Klingons, dus die gaan we lekker scannen, energie is er toch ruim voorradig. Ik verdeel het vuur, om 2 schepen min of meer onbruikbaar te maken en het later af te kunnen maken. De phasers gaan dus op Thomas Bayes-KZ en de plasma’s op Carl Gauss-KZ. Daarnaast gaan we een mooi bochtje maken en jagen op de Klingons.
De Carl Gauss-KZ knalt met een sublieme implosie uit elkaar na het inslaan van 4 plasma’s. De teamscore zetten we nu na één rondje schieten op 164 punten. Helaas zijn wel alle 3 de Klingons, de laatste Kzinti en de Federatie-sloepen als objecten zichtbaar en er gaat dus volgende ronde niet geschoten worden. Ach, dan kruipen we maar weer gezellig onder onze verhuller en gaan we weer jagen.
Gezien de snelheidsverschillen en mijn achterstand op de anderen, duwen we een extra brokje uranium in de warp-core en versnellen nog maar eens maximaal. Verder gaan we gewoon lekker rechtdoor vliegen en hopen dat we wat zien.
Dat ging niet zoals de bedoeling was… De versnelling is wel gelukt, we vliegen nu met een vaartje van 42 AE/beurt. Maar we zien niks meer. Alleen nog een object, wat een sterbasis moet zijn. Ach, ik begin nu te snappen wat EBS inhoudt.
We gaan maar eens kijken of we iemand kunnen vinden, we sturen de vloot bij naar een koers van 0° en houden onze snelheid vast.
Nou koers 0° is gelukt. Iets te zien krijgen niet. Bah!
De sterbasis was die van de Klingons, en heeft zowaar het lef gehad om op 2 van mijn scheepjes te schieten. En tja, de schilden waren neer, dus het kwam lekker intern. Ach dat geeft de bemanning wat te doen, blijven die tenminste ook bezig. Wel even een notitie van gemaakt. Die verhuller heeft geen zin bij een sterbasis.
Nieuwe orders moeten er ook komen. Ach stik ook maar, ik ga slapen. Ik laat de navigatieofficier maar wat uit vogelen. Ik laat nog wel de hint achter dat we richting onze eigen sterbasis moeten. Niet dat we stuk zijn, maar daar konden zich wel eens wat rassen gaan verzamelen.
Wel, dat doen we ook niet meer. De navigatieofficier wist van angst niet wat ie moest doen, dus hij deed maar niks. Ohw ja, hij heeft wel orders gegeven, namelijk wapens op standby houden, verhuller aan en rechtdoor vliegen met huidige snelheid. Dus… Maar ergens heeft hij iets goeds gedaan. Ik zie namelijk weer een radar vol met objecten. Gezelligheid! Weer wat gerichter kunnen jagen. Dat is fijner dan een beetje in de ruimte rondvliegen.
Via de com komt het bericht binnen dat inmiddels ook de laatste Kzinti er de brui aan heeft gegeven. Nog 3 rassen over in dit spel. Ook heeft mijn sterbasis een aantal klappen gekregen. Hij mocht er maar liefst 321 incasseren. Dat zet zijn interne schade op 91% en de kritieke op 45%. Gelukkig heeft ie zich nog kranig geweerd en 155 treffers terug geplaatst.
Maarja wat zal ik eens gaan doen. Ik zie een hoop objecten, kortom zowel Darth Vader als Lord of Elvesham liggen op relatief korte afstand. Maar niet dichtbij genoeg. Weet je wat, we gaan raar doen. Een omgekeerde romulanenval. Dus rechtuit blijven kijken, ion-motoren aan en kijken of die Klingons te vangen zijn.
Dat heeft best leuk uitgepakt. Klingons op 7 en 16 AE voor mijn neusje. Die op 7 AE ligt dan wel niet in schild 1, maar de andere 2 wel. Dus we gaan eens lekker knallen. Doordat ik vol in de remmen ben gegaan, zie ik zelfs DV nog op grote afstand hangen. Die heeft overigens weer een fly-by op mijn sterbasis uitgevoerd. Wederom zonder hem op te blazen. Mijn sterbasis nam 148 treffers in ontvangst en deelde er 85 uit. Die staat hiermee op 99% interne schade, waarvan 76% kritiek. Maar het leeft en gaat vast nog een keer schieten.
Eindelijk hebben we order-technisch wat te doen. Dus trommel ik heel het verhaal bij elkaar. Die zaten slapend in de kroeg. We gaan beide Klingons onder vuur nemen. Hierbij in het achterhoofd dat ze al in gevecht zijn geweest met de Kzinti en ten tweede om ze met een beetje mazzel allebei met een snelheidsbeperking op te zadelen. Beetje scannen nog en de rest los op tijd 1.
Dat ging wel aardig. Er is niks stuk en er zweven nog 4 plasma’s in de ruimte. Echter de Eledhel-KL vliegt nog slechts 9 en zit vermoedelijk met een snelheidsbeperking. De Ocedhel-KL vliegt 15 en door een korte afstandsscan weet ik dat die ook niet harder zal gaan vliegen. Ocedhel is er slecht aan toe en krijgt nog een aantal plasma’s te verwerken. Daar verwacht ik niet al teveel meer van. De andere 2 schepen liggen weer in mijn voorschild. Dit keer op afstandje 20. Ik vlieg recht op ze af en lig vrolijk in hun schild 2. Dat wordt nog een beurtje schieten dus. Het schip wat ik niet lekker kon raken vorige beurt is wel los gegaan op de Geodriehoek overigens. En zonder schilden raakt dat diep. Verhuller is stuk en de sensoren zijn terug op 47%. We zien dus niet zoveel meer. Gelukkig wel de Ocedhel-KL nog, Die kunnen we nog een klein tikje geven, puur voor de zekerheid.
De Fed’s zijn inmiddels van de radar verdwenen. In de laatste sweep hebben ze ook mijn sterbasis volledig aan puin geschoten. Nuja, dat is dan tenminste ook het einde van die zeurderige kapitein die ik achtergelaten had. Aangezien voor de Fed’s de enige doelen nu de nog rondvliegende schepen zijn of de sterbasis van de Klingons en DV erin vliegt, zal die wel onderweg zijn naar die sterbasis.
Dus orders worden: schieten op de Klingons en dan bijdraaien richting het zuiden. Daar vliegen immers meer schepen = meer punten. En dan heb ik daar naar toe de tijd om na te denken over het aanvliegen van een sterbasis.
Zo hoort het. Met een krakende zucht spatten de Eledhel-KL en Ocedhel-KL uit elkaar. De teamscore is inmiddels 511 en ik heb 1 half beschadigd schip. De reparaties aan de sensoren gaan gelukig voorspoedig. Inmiddels is mijn vlootje terecht gekomen op [-48, 57] en een koers van 285°. We gaan achter de Federatie-sloepen aan. Die vliegt echter wel een stuk harder.
We gaan nog wat bijdraaien en versnellen! Dus de mannen mogen die emmer met uranium uit de bezemkast pakken en aan het werk!
Zo nu dan weer even rust. We zijn onderweg naar het zuiden en zien geen klap. De mannen vieren ondertussen een klein feestje voor het opblazen van die twee Klingons. Nuja mogen ze doen. De orders deze beurt zijn toch makkelijk. Maximaal versnellen en pal 180° blijven vliegen.
En we leren weer wat. Doordat mijn sterbasis foetsie is, en ik nu weer een beetje snelheid begin te krijgen kom ik erachter dat ik niet eens mijn eigen schepen kan zien. Behalve eentje dan, die had geen ECM en verhuller aan, want die moet gerepareerd.
Wel zien we in totaal 6 objecten. Daarvan zijn er dus 2 van mezelf, maar die andere 4 zijn toch onmiskenbaar de Fed’s! We beginnen ze weer in het vizier te krijgen.
Helaas maak ik hier een kapitale fout… Ik ging er vanuit (natuurlijk reken ik dat niet na!) dat ik de sterbasis van de Klingons nu moest kunnen zien. Aangezien dat niet het geval is, doe ik de aanname dat Darth Vader op de com Lord of de Elfjes en mij zit te misleiden door te zeggen dat hij nog moet gaan schieten. Niet over nagedacht natuurlijk dat de Klingons dan ook in het complot moeten zitten, anders hadden die natuurlijk wel doorgehad dat hun basis niet meer bestond. Hiermee ga ik er dus ook vanuit dat onze Federatie-vrienden nog niet genoeg punten hadden en dus wel met mij in gevecht moeten gaan.
Echter voor mijn orders betekent dat wel dat ik een maneuvre ga maken om mooi uit te komen, met de verwachting dat de Fed’s mijn kant op gaan komen…
Groot is mijn verbazing als blijkt dat ik wederom de Federatie als objecten op de radar heb en zo mogelijk op een grotere afstand als de vorige beurt. Wat heeft DV in hemelsnaam gedaan?
Op de com vermeld hij dat hij net zo verbaasd is. Hier blijkt natuurlijk ook mijn fout. Snel rekenen leert dat ik nu gewoon te laat ben. Want ik identificeer de basis nog steeds niet en DV zal die komende beurt aan barrels schieten. Tenzij de doelscore erg hoog ligt, is het spel voor mij uitgespeeld. Uit pure frustratie fussileer ik alle bemanningsleden die iets mogen doen met de navigatieknoppen en radar. Op alle schepen! Direct daarna stel ik wat jochies die op stage meevliegen van de de academie aan op die posities. De werkelijkheid is de beste leerschool.
Op die hoge doelscore hoop ik dan maar dus we voeren nog een keer orders in. Om zoveel mogelijk kans te hebben de Federatie te onderscheppen, splits ik mijn vloot in tweeën. Fingers crossed en gaan!
Helaas het mocht niet baten. De Federatie wint het spel door de sterbasis van de Klingons te laten ontploffen. Dit kost ze wel nog een schip trouwens. Overigens hebben de Klingons het ook niet onverdienstelijk gedaan en scoren nog een promotie op basis van HIS door het af pellen van de Federatie-basis.
Het enige waarvan ik kan zeggen dat ik in deze sector gehaald heb is (op papier) nog een promotie naar Kapitein en het intact houden van al mijn schepen!
Ach ja, belangrijke les is het beter uitrekenen waar die Sterbasis moet liggen.
Waarde tegenstanders, zeer bedankt voor dit spel en de drukte op de com! En natuurlijk voor mijn leermomenten ;-)