Sterrenoorlog, sector 151
Persoonlijk verslag van Eerste Officier Donald23
Op een zonnige dag op Terra was donald23 bezig met een stukje dagelijkse informatievergaring. Daarbij hoorde ook enkele dubieuze bronnen. Zo kwam hij op een oproep van iemand die zich Eddie Butcher noemde. Alleen de naam was al genoeg om met een lach het berichtje te bekijken.
De inhoud was echter serieuzer. Er werd melding gemaakt van een wereld waar maar weinigen vanaf weten. Waar gevochten word en, indien je een beetje van wanten weet, je ingehuurd kan worden om ruimtegevechten uit te vechten. Dat leek mij wel wat. Met de kans (gezien van wie het bericht kwam) dat het een hoax was, ben ik gaan kijken.
Mijn verbazing was compleet toen het waar bleek. Al snel had ik me door alle contracten, non-disclosure-formulieren en ander gemiereneuk heen gewerkt en stond ik op een lijst waar de vier grootmachten hun huurlingen uit kiezen. Al snel kreeg ik bericht van de Kzinti Hegemonie of ik niet in een rustige sector wat patrouillewerk wilde doen. Ze hadden gezien dat ik nog maar net begon en wilden op deze manier eens kijken of ik hun geld wel waard was. Waarom niet dacht ik, dus accepteerde de opdracht.
Bij aankomst in kwadrant 4 bij mijn vloot bleek er toch een addertje onder het spreekwoordelijke gras te zitten. De sector was de afgelopen tijd rustig geweest. Er kwamen juist de afgelopen periode rapporten binnen dat het er onrustig werd. Het laatste rapport beschreef een zekere chaos, namelijk alle 4 de grootmachten hadden een sterbasis geactiveerd in de sector en waren bezig met steeds verder reikende patrouilles. Ik kreeg als opdracht om naast mijn standaard patrouilles, ook de andere grootmachten duidelijk te maken dat deze sector de Kzinti toebehoorde. Daarvoor kreeg ik de faciliteiten van een sterbasis en 4 oude barrels van Defenders toegewezen. Als verklaring daarvoor kreeg ik dat ze waren bedoeld om in een rustige sector patrouilles te vliegen en ze zo snel geen gloedje-nieuwe schepen daar konden krijgen.
En zo geschiedde het dat onze missie begon. Op de brug van de Duckstad nam ik plaats in mijn lekkere luie stoel. Al denkend gaf ik wat orders aan de navigatie, want de schepen waren inmiddels wat uit elkaar gedreven en dat kon natuurlijk niet. Dus eerst maar eens hergroeperen en alvast een beetje richting Zuid – Zuid - Oost te zetten.
Zo, dat lijkt er meer op. We liggen lekker dicht bij elkaar, nu de koersen gelijk stellen en doorgaan met ons plan. Richting Zuid – Zuid – Oost dus.
Hmmz. Gezellig hier. Het lijkt erop dat elk ras onwillekeurig ongeveer dezelfde richting op is gaan vliegen en nu liggen we allemaal zowat boven op elkaar. Met natuurlijk her en der wat verschillen. Ik identificeer de voltallige Federatie-vloot en erg gecharmeerd ben ik er niet van. We liggen bijna recht tegenover elkaar, maar zij liggen natuurlijk net niet in mijn voorschild. Verder zie ik wat objecten, wat betekent dat de zowel de Klingons als de Romulanen ongeveer weten waar het feest is. Alleen de Klingons en de Romulanen zien waarschijnlijk elkaar niet. Eerst maar eens kijken wat we aan die Federatie gaan doen. Na mijn opties overwogen te hebben, maak ik de beste kans op een wat on-Kzinti-achtige beweging. Hard tegen de Federatie in, hopend dat ze geen afstandorder geven en hun tijdorder te laat is. Daarna eindigen ze hopelijk achter mij, waar ik net zo hard kan schieten.
Dat gaf een gezellig vuurwerk. Er is iets misgegaan in mijn inschatting van op welke schilden het vuur zou komen. Niet dat ik het anders tegen had kunnen houden, want er gaan 182 treffers door het voorschild van de Entenhausen. Vermoedelijk toch die afstandsorder. Mijn Duckstad wordt behoorlijk aangeslagen en ik laat me dan ook zo snel mogelijk overzetten naar de Duckburg. Het goede nieuws is dat ik mijn vuurorders wel bijna goed heb gedaan. Doordat ik twee schepen wilde beschadigen en misschien eentje al uitschakelen om zodoende volgende beurt van beide geen last te hebben en alleen op te hoeven ruimen doe ik de phasers op een ander schip. De phasers gaan van te grote afstand en kietelen daarom alleen de C. Konings-FE. Mijn raketten en photons rammelen wel lekker door M. Weber-FE die daardoor niet zoveel meer kan en ten dode opgeschreven is.
Dit maakt dat ik effectief nog 2 schepen heb en de Federatie nog 3. Dit, samen met de Klingons en de Romulanen in aantocht naar ons feestje maakt dat ik denk over toenadering zoeken tot de Federatie. Tijdens mijn denkproces neemt The Hitman het besluit al en stuurt een berichtje. Het contact is gelegd. We ontmoeten elkaar in het geheim en smeden een plan om met 5 schepen de andere 2 vloten op te wachten. Ook stippelen we een koers uit in de hoop dat we de volgende beurt de Klingons in ons voorschild hebben en zij denken dat wij druk in gevecht en aangeslagen zijn. Ook gunnen we elkaar de punten van de beschadigde schepen.
Teamscore: 163. Teamscore van de Federatie staat op 296, maar die hebben dan ook een schip meer aan barrels geschoten. Onze beweging heeft goed uitgepakt. We liggen er leuk voor, de Klingons zijn geďdentificeerd en liggen in ons voorschild. De Klingons vliegen slechts 12, dus kunnen mooi de kapotgeschoten wrakken zien en onze 2 vloten die met elkaar in gevecht lijken. Ook de Romulanen liggen gezellig erbij, zij het verhuld. Vermoedelijk identificeren zij de Klingons en mij.
Besloten wordt dat ik de Alwin-KL aan zal vallen. Dus de vuurorders gaan los op dat scheepje, met om de phasers wel min of meer effectief te laten zijn, een afstandsorder voor de phasers. De photon vliegt op T1 om zijn oren. De raketten gaan op de Naomi-KL.
Ze geven aan dat als ik doorga in dit tempo hun schepen er door heen te jagen, ik het einde niet eens mee ga maken. Laat staan wat ze daarna voor mij in petto hebben. Ze sturen mij vriendelijk een uitvergrote versie van de kleine lettertjes mee. Welke vertellen dat alle geleden materiële schade voor mijn eigen rekening komt. En wanneer ik dat niet kan betalen, ik door hen opgeroepen kan worden om klusjes te doen, sectoren schoon te vegen of wat ze anders maar leuk vinden op dat moment. Of te wel, ik moet deze sector winnen, of ik moet gelijk na deze sector maar beginnen met een verscholen leven te leiden. Ach, kennissen doe je snel op. Het zal wel loslopen.
Teamscore: 206. De Alwin-KL is niet dichtbij genoeg gekomen, de phasers zijn nooit afgegaan. De raketten en de photons hebben hun werk wel gewoon gedaan. Echter de Romulanen vonden het welletjes geweest en hebben de Ankeborg geselecteerd voor hun kwade doeleind. Die moet dat dus bekopen met 182 treffers op en door schild 2. De Ankeborg geeft er gracieus de brui op tijd 1.
Dit betekent effectief dat ik nog 1 schip heb, maar dat dat ene schip wel de Romulanen ziet. Er wordt een doel gekozen en ik ga proberen zoveel mogelijk bij de Neophyte-RO naar binnen te pompen.
Teamscore: 217. Ach de phasers doen een schamele 17 treffers op de Neophyte-RO en mijn raketje zwerft nog rond. Die zal hij wel gaan ontlopen. Wat daarnaast redelijk aan de vervelende kant is, is dat de Romulanen in plaats van braaf onder de verhuller gaan of de Federatie aan te vallen, bedacht hebben dat die laatste Kzinti er ook maar aan moet geloven. Dit houdt effectief in dat 109 treffers door mijn schild 3 geblazen worden. Resultaat: nog 14 generatoren, een LS-consumptie van 50%, sensoren op 44% en kritieke schade op 39%. Kortom het scheepje doet zoveel niet meer.
Ik geef de order dat al het niet noodzakelijk personeel zich vast naar de escapepods begeeft nadat ze mijn luxe ontsnappings-shuttle klaar gemaakt hebben. Verder zie ik nog geen object meer. Na nog even de samenwerking met The Hitman ge raadpleegd te hebben, zit er weinig anders op voor mij dan de gok te nemen en zo recht mogelijk naar mijn sterbasis toe te vliegen. Wellicht kan ik nog wat repareren.
Welja, ik zie geen steek met die kapotte sensoren. Maar ik neem toch een paar dingen waar: het wrak van de I. Marina-FE en verder 2 Klingons op afstandje 6 in mijn rechterzijschild. Laat ik nu, potverdikke, precies in hun schild 1 liggen. Vanuit hun gezien had ik er niet beter voor kunnen liggen. Vanuit mij gezien had het niet slechter gekund. Daar de Klingons de vorige paar beurten afwezig waren, is er een goede kans dat ze niet weten dat ik al bijna stuk ben. Er zweven ook nog 2 objecten rond, en aangezien ik niet weet of dat nog Federatieschuiten zijn of de andere Klingons, hoop ik dat ze daar bang voor zijn en ik misschien met 1 generator toch nog mijn sterbasis haal. Oftewel, ik schiet mijn ene phaser af en geef orders om te koppelen met de sterbasis.
Teamscore: 266. Het mocht niet baten. Mijn phaser doet keurig 6 treffers (zal wel door de kapotte sensoren komen) en mijn raketje zijn 20 treffers. Echter de Klingons schieten full power in mijn zijschild en jagen me met 223 treffers mijn scheepje over de kling. Het lijken Eddie en Daryl wel, zoveel overkill gaat er doorheen.
Het is maar goed dat ik mijn luxe shuttle klaar heb laten maken. Kennelijk vonden Klingons dat ik niet weg mocht komen en hebben dus ook die shuttle helemaal aan gort geschoten. Ik snap ook wel dat zo’n luxe shuttle een aantrekkelijk doelwit is, dus ik ben op het allerlaatste moment naar een escapepod gerend en ben vertrokken. Ik zie terwijl ik mij van het wrak verwijder, nog enkele andere pods ook rondzweven. Via een ouderwetse frequentie slinger ik nog wat verwensingen de ruimte in en beloof wraak!! En stuur dan mijn pod richting de dichstbijzijnde planeet die volgens mij bewoond moet zijn. Daar zien we wel verder.