SPEL 145

Persoonlijk verslag van Admiraal Skywise

145.00

Heerlijk geslapen in de Rode Kat. Ik had weliswaar tegen de Madame gezegd dat ik wakker zou blijven, maar ik lieg wel vaker als me dat zo uitkomt. Vroeg opgestaan, zodat alle dronkaards nog in hun benevelde coma zouden verkeren en ik en de Eerste zonder noemenswaardige problemen de ruimtehaven konden bereiken.

De ruimtehaven zelf zag er anders uit dan ik me herinnerde. Ik vroeg me af of ik soms nog steeds dronken was, maar een blik op de Eerste vertelde me dat hem ook wat eigenaardigheden waren opgevallen die er de vorige keer niet waren .... dat, of ook hij was nog steeds dronken. Aan de andere kant .... controletorens staan meestal omhoog en liggen niet op hun zij over een paar hangars en dat de helft van de gebouwen in directe omgeving beschadigd waren en/of in brand stonden was misschien ook wel een hint. Ik ontwaarde Annapuna en Unipuma door de rook heen die op ons afkwamen.

"Wat in Dregs naam is hier aan de hand?"
"Naast het feit dat de crew van 1 Bal verhaal kwam halen", hierbij richtte Annapuna een verwijtende blik op de Eerste die zich schrap zette, "zijn we ook besodemieterd door de vloot handelaar of door een andere partij." en hierbij schoten Annapuna's ogen vuur en greep ze haar wapen steviger vast, popelend om het weer op iets of iemand te gaan gebruiken.

Als ik al nog steeds dronken geweest zou zijn dan deed deze laatste opmerking me ontnuchteren alsof ik in een bak ijswater gesprongen was.
"Herhaal dat nog eens keer Annapuna?", zei ik op een toon die de temperatuur ondanks de talrijke brandhaarden in de buurt tot onder het vriespunt leek te brengen.
"We zijn besodemieterd, bedrogen, opgelicht. En misschien dat de vloothandelaar er niet eens wat kan doen, want we zagen Federatie personeel er met onze M-Kruisers vandoor gaan. Dit stinkt naar een zet van Admiraal Johnson."
"En waar waren jullie dan? Ik stuur jullie niet voor niks hier heen."
"We konden er niks meer aan doen. Toen we hier kwamen waren ze al aan het opstijgen. Toen kwam ook dat stelletje idioten van 1 Bal en aangezien we geen idee hadden waar je heen was gegaan nadat je die gore tent verlaten had besloten we hier te blijven .... en ons enigszins af te reageren."
"Zoveel is duidelijk ja. Is er nog iets dat WEL positief is om te vermelden deze ochtend?"
"We hebben 4 Klingons ... bijna wrakken ... veilig gesteld dus we kunnen WEL naar het strijdtoneel."
"Oh geweldig. Klingons. Daar deden we het in 137 ook al zo goed in."

Kreunend masseerde ik mijn slapen, maar ik zag niet in hoe op deze locatie te blijven hangen de situatie zou veranderen dus ik liet ons opstralen en nam zonder de sterbasis te bezoeken koers op weg naar de vijand.

145.01

Bevel van de vloot op me genomen en de standaard acties van vloot formeren en koers uitzetten uitgevoerd. In een slechte vorm deja-vu merk ik dat ik wederom van het +,+ quadrant naar beneden zak. Ik wilde eerst een Sterbasis op te blazen om mijn toch wat geschokte vertrouwen weer te herstellen, maar omdat er twee objecten opdoemen besluit ik me hierop te richten.

145.02

Vanwege mijn haastige vertrek nu pas de scheepsnamen aangepast die Central Command me mee meende te kunnen geven. Welke gek noemt een schip nu Pagh. Dat lijkt veel te veel op Gagh en dat is A) niet te eten en B) is de goden verzoeken. De schepen zijn dan ook hernoemd tot Arquebus (C), Glock, Bushmaster en Desert Eagle. Dat is meteen het enige wat er positief is, want ik had na het deja-vu gevoel van de vorige beurt de vloot naar een ander quadrant moeten dirigeren, want dan had ik nu tenminste de Romulanen ontlopen. Deze liggen 2 aan 2 met zo te zien een redelijke onderlinge afstand en ik probeer mijn tegenstander te verrassen door minder specifieke versterking te voeren maar in plaats daarvan te versnellen. Misschien kom ik er nog genadig vanaf.

145.03

Ja, Daaag. Natuurlijk kom ik er niet genadig af, want het zou me ook eens mee kunnen zitten. Met een ongearticuleerde kreet van woede zie ik hoe de Desert Eagle uiteen spat. De Glock krijgt ook 96 door 2 binnen en heeft een snelheidsbeperking van 19. Met de positie die ik inneem kost het me zeker 3 beurten voor ik dat ding kan laten repareren en hij heeft ook nog 2 plasma's achter zich aan. Om de vreugde compleet te maken is er niet eens een Romulaan blijven hangen om de groeten terug te doen. 1 Schip kwijt, 1 schip voorlopig uitgeschakeld en 0 punten. Dit gaat lekker.

145.04

De Glock is op weg naar de SB gevolgd door 2 plasma's die de volgende beurt in zullen slaan. Mijn 2 gevechtswaardige schepen hebben wat vertraagd en hebben een koers die hangt tussen het escorteren van de Glock en naar het -,+ quadrant gaan. De scanners melden dat de Romulanen hun koers weer hebben bijgesteld en opnieuw omhoog komen en zo te zien achter de Glock aangaan. De eerste zet tegen de Romulanen verliep al zo geweldig, dus laten we het nog een keer proberen. We vertragen naar 10 en draaien om ons hopelijk pal voor de verhulde Romulanen te laten uitkomen.

145.05

De Romulanen blijven het goed doen alleen wordt ik deze keer niet het slachtoffer, maar zijn het de 4 Kzinti onder leiding van Toranaga die op zo'n 27 AE opdoemt die klappen van de Romulanen gaan krijgen. Alhoewel het als verraad aanvoelt neem ik contact op met Toranaga en stel een verbond voor. De reden hiervoor is simpel, want aangezien de Kzinti en ik alleen elkaar identificeren zou vuren op elkaar alleen maar de Romulanen ten goede komen. We besluiten dan ook niet op elkaar te vuren en proberen ons zodanig te positioneren dat we hopelijk de volgende beurt eindelijk eens wat terug kunnen doen tegen de Romulanen.

145.06

De Glock is gekoppeld aan de sterbasis en reparaties nemen ogenblikkelijk een aanvang. Dat is het enige positieve wederom, want de Planet Kzanta-KZ wordt als wrak waargenomen en de Arquebus slikte volkomen onverwacht 2 plasma's in die het voorschild eraf blazen en meteen 34% intern veroorzaken. Ik identificeer de Vorta Vor-RO en de Khitomer-RORomulanen, die echter dermate slecht ervoor liggen dat ik me afvraag of ik wel de moeite moet doen om vuur orders te geven (afstand 20 met defensieve hoek -130). Ik lig samen met de overgebleven Kzinti lekker knus op 4 AE die een veel betere defensieve hoek hebben dus ik verwacht dat de Romulanen nu eens aan de beurt zijn. De Arquebus ziet door haar schade niks en zonder voorschild is ze toch niks waard dus ook dit schip wordt richting de sterbasis gestuurd.

145.07

Wel, we zijn van de nul af, maar 2 punten, door even zovele treffers door 4 op de Vorta Vor-RO is niet echt reden om de champagne te voorschijn te halen. Een lange afstand scan leert dat dit schip er van de Kzinti van langs heeft gehad en zwaar beschadigd is. Ik kan hem niet meer identificeren, maar uit de object coordinaten blijkt dat dit schip een flinke snelheidsbeperking moet hebben. Ik lig dicht genoeg bij de sterbasis om aan het eind van deze beurt de Arquebus te laten koppelen. De Kzinti zijn ook nog in de buurt, maar de Romulanen zitten te ver weg en onder de verhuller. In een drieste bui stuur ik de Bushmaster op de aangeschoten Vorta Vor-RO af die als het nu eens een keer meezit door zijn snelheidsbeperking toch door mij geidentificeerd kan worden of hij nu een verhuller heeft of niet.

145.08

VERRAAD, ZWART VERRAAD. Volkomen onverwacht laat Toranaga zijn Kzinti's op de Bushmaster vuren die 224 treffers (inclusief raketten) door het eerste schild binnen ziet komen en op tijd 1 volkomen desintegreert. In blinde woede verniel ik de helft van de brug van de Arquebus alvorens ik weet te kalmeren, maar ik zweer dat ik de Bushmaster zal wreken al duurt het tot het eind der tijden. De Arquebus is inmiddels op de sterbasis aangekomen en schuimbekkend loop ik daar rond de reparatiecrews de stuipen op het lijf jagend om zo snel mogelijk weer op pad te gaan en de kop van Toranaga op een spies te krijgen. Ook een soort van record volgens mij met de sterbasis die maar liefst 10 vijanden in sector rapporteert.

145.09

De belangrijkste beurt in dit spel en massa's verwikkelingen. Om te beginnen is mijn teamscore gestegen naar 121 met alle dank aan mijn sterbasis die 136 treffers joeg door 3 aanvallende Romulanen die blijkens een eerder bericht op het intergalactisch BBS onder leiding van Malurax blijken te staan. Malurax was zo goed begonnen, maar ik denk dat hij te gretig was en nu zal de strijd om deze sector niet door hem beslist worden, want niet alleen ligt hij met zijn schepen op 8,9 en 13 AE van mijn sterbasis, zijn mijn beide overgebleven schepen ook weer gevechtswaardig maar de man die alle natuurwetten tart, Wild Bill Kelso, is met zijn Federatie vloot ook komen opdagen op 23 AE met ook het plan om mijn sterbasis te vernietigen. We hebben nu 4 Federatie, 3 Romulanen, 2 Klingons + Sterbasis en nog 1 verdwaalde Kzinti (de Second Sun-KZ op 36AE) dus de zaken gaan rumoerig worden de komende beurt. Ik neem contact op met Wild Bill en doe hem een voorstel voor een verbond om in elk geval de Romulanen en de Kzinti eruit te werken wat aangenomen wordt. Een vuur verdeling wordt opgesteld en de gezamelijke Klingon / Federatie vloot zal alle 3 de Romulanen onder vuur nemen.

145.10

Eindelijk. De betere resultaten. Het heeft lang genoeg geduurd. De Glock ramt 79 door 3 bij de Donatra-RO die ook door 1 Federatie schip onder vuur wordt genomen terwijl de Arquebus het iets minder doet met 45 door 3 bij de Khitomer-RO die volgens ons gezamelijke plan ook alle photons van de Federatie vloot tegemoet heeft mogen zien. Beide schepen overleven dit vuur echter wel, maar de Vreenak die door 3 van Wild Bills schepen onder vuur wordt genomen wordt als wrak waargenomen. De sterbasis doet ook nog van zich spreken met 59 treffers die echter wel op Wild Bills vloot worden geplaatst. Oeps. Zelf mag de sterbasis er 129 als tegenprestatie verwelkomen. De Romulanen hebben het hazepad gekozen en onze gecombineerde vloot is naar beneden onder de sterbasis verplaatst en stuit nu pal bovenop de 3 overgebleven Kzinti waarbij de Second Sun-KZ op 10 AE recht voor me landt en omdat ik hierdoor een korte afstand scan van hem heb weet ik dat deze schild 1 mist. Het einde der tijden zal voor Toranaga sneller beginnen dan ik dacht en grijnzend geef ik mijn vuurorders.

145.11

In totaal 75 treffers door 1 vernietiegen de Second Sun-KZ die zelf 2 treffers terugplaatst op de Arquebus. De Glock krijgt een 2-tal photons (waarvan 1 mis), een raket en 12 phaser treffers tegen van de Horizonbreker-KZ en de Zonsondergang-KZ wat resulteert in een schild 3 dat verdwijnt en weer wat extra interne schade, een defekte disruptor en sensors die zakken naar 69%. Op afstand 29 wordt de Donatra-RO gezien die volkomen stil ligt. De Khitomer-RO wordt als object waargenomen, maar heeft een snelheidsbeperking dus deze komt ook niet meer weg. Omdat Wild Bill de grootste vloot heeft zal hij zich verder bezig houden met de Kzinti en ik zal de nog resterende Romulanen gaan opruimen. De sterbasis blijft lustig verder vuren en produceert weer 66 treffers en ontvangt deze keer geen retour giften.

145.12

En de Donatra-RO verruilt het tijdelijke voor het eeuwige na 38 door 1 van de Arquebus. Met opzet schoot de Glock niet, omdat als ik nog iets uit deze sector wil slepen, het op individuele basis zal moeten dus de Arquebus als commandoschip moet zoveel mogelijk punten scoren. De Arquebus ligt dan ook keurig op 7 AE van de Khitomer-RO met defensieve hoek 44 en ik heb ondertussen vernomen dat dit schip stekeblind is dus schilden neer en knallen maar. Ik ben door alle manouvres om achter de Romulanen achter te gaan inmiddels belandt op 77,86 en ik zal na de Khitomer-RO op tijd 1 te verpulveren meteen koers zetten naar mijn sterbasis. De lopen van de phasers daarvan moeten onderhand gesmolten zijn, maar de sterbasis gaat onverdroten door en plaatst nog maar eens 33 treffers. Er worden nog steeds 6 vijanden in sector gemeld, maar ik zie ook het wrak van de Zonsondergang-KZ die blijkbaar meetelt dus is er nog 1 Kzinti in leven met Wild Bill ongetwijfeld vlak op hun hielen.

145.13

En daar gaat de Khitomer-RO als laatste Romulaan na 120 door 2 van de Arquebus. De laatste Kzinti leeft ook nog steeds volgens de sterbasis rapporten die nu 22 treffers aan zijn staat van dienst toevoegd.

145.14

Langs de sterbasis gevlogen en gezwaaid naar de bemanning die zich voorbeeldig van zijn taak heeft gekweten. Uitgekomen op 11 AE achter Wild Bills vloot die de Horizonbreker-KZ inderdaad deze beurt heeft vernietigd. Hiermee zijn de laatste 6 schepen in deze sector bij elkaar. De sterbasis heeft nog eens 23 treffers geplaats maar heeft er deze keer 112 terug gekregen met dank aan 8 photons van Wild Bill. Er wordt nogmaals kort overlegd en ik maak duidelijk dat het geen zin heeft om met mijn gehalveerde vloot het tegen Wild Bill proberen op te nemen en omdat de samenwerking zo lekker ging besluiten we de buit te verdelen. Ik zal voor de HIS gaan en Wild Bill grijpt gewoon de team overwinning. Hiertoe zal Wild Bill eerst mijn sterbasis vernietigen en daarna de Romulaanse sterbasis. Ik zal koers zetten naar zijn sterbasis en deze vernietigen. Timing is hierbij wel enigszins van belang, want door de gevechten van de laatste beurten is mijn teamscore inmiddels opgelopen tot 530. Als Wild Bill mijn sterbasis heeft vernietigd dan heeft hij meer, maar er bestaat een kans dat als ik zijn sterbasis eerder opblaas dan hij de Romulaanse sterbasis, IK alsnog de team overwinning pak.

145.15

Na een laatste rondje symbolisch tegenvuur verlaat de bemanning van mijn sterbasis met opgeheven hoofd hun basis waarna deze door Wild Bill vernietigd wordt. Ik zelf heb inmiddels de snelheid flink opgevoerd om zo Wild Bills basis in 3 beurten te bereiken.

145.16-145.18

Gedurende de laatste dagen de schade van de voorgaande strijd zoveel mogelijk opgeknapt. Inmiddels is duidelijk dat bij de aanval op mijn sterbasis Wild Bill een klein foutje heeft gemaakt en mijn aanval op zijn basis zal nagenoeg perfect moeten verlopen wil ik de HIS nog kunnen bemachtigen. Aan het eind van de vierde dag van onze trip naar Wild Bills sterbasis wordt deze geidentificeerd op 32 AE. Van Wild Bill krijg ik bericht dat hij de Romulaanse sterbasis op de korrel heeft.

145.19

Mijn hemel. Een fouten festival van ons beiden had ons beiden duur te staan kunnen komen. Ik vergeet zelf de snelheid van mijn vloot te synchroniseren waardoor de positie op het moment van vuren anders is dan ik had berekend. Ook een interpretatiefout zorgt voor een iets andere vuur afhandeling dan ik voor ogen had. Gelukkigerwijs is het vuur dat uiteindelijk wordt afgegeven voldoende om 319 treffers door schild 1 van de Federatie sterbasis te plaatsen waarmee ik Wild Bills topscore overtref .... althans, nog steeds overtref.

Wild Bill namelijk verprutst op magistrale wijze zijn aanval op de Romulaanse sterbasis door met 1 schip, wat natuurlijk onmiddelijk onder vuur wordt genomen door die sterbasis, de schilden uit te laten. Het resultaat is dat hij veel minder treffers plaatst dan verwacht, de sterbasis dus niet wrak is en hij ook nog eens akelig dichtbij ligt. Na een bak ijswater om hem uit zijn katzwijm te halen blijkt dat de situatie gelukkig mee valt en dat hij de overwinning kan opeisen door de laatste treffers met zijn hoogst scorende schip te maken die hierdoor slecht 17 punten onder de mijne zal eindigen.

145.20

En zo geschiedde. Wild Bill pakt de teamoverwinning en ik pak de HIS. Na, net als in 137, een verschrikkelijke start pakte de situatie die onstond na 145.09 en het verbond dat daaruit voortvloeide welhaast ideaal voor me uit. Ik geef ook toe dat dit een flinke verlichting was van mijn gemoedsrust, want ten tijde dat dit speelde was ik ook in een nek-aan-nek race verwikkeld met Marty Kruge / Cleaver in 152 waarin ook voor de Groot Admiraal titel aan strijden was. Meer daarover kunt u lezen hier.