Spelverslag 137 – driemaal toch scheepsrecht?

 

Proloog

“Dit is niet niks Cleaver,” zei Megabyte over een intergalactisch kanaal. Zijn wenkbrauwen trok hij gemakshalve omhoog, om zijn woorden kracht bij te zetten.

“Ik zeg het je, die Kzinti in sector 137 betalen echt belachelijk veel voor je. Het is dat ik al eh...elders vast lig anders zou ik het zelf doen. Maar ja, eigenlijk moet je al blij zijn dat ik je voorgedragen heb hoor. Je dacht toch niet dat ik iedereen zomaar zo´n lucratief contract in de handen duw!? Zo´n commander als jij zou perfect passen bij die katten. Ik heb ze overtuigd door te zeggen dat jij extra getergd zou zijn door je nederlaag tegen mij in sector 125. Dat vond de Kzinti Hegemonie een doorslaggevend argument, dus zet nou maar je digitale handtekening en incasseer die poen!” Hij wist het overtuigend te brengen, die Megabyte. Toch was Cleaver er niet helemaal gerust op. Het is heel normaal om de schoenen van andere officieren op te vullen als de situatie zich voordoet, maar deze situatie was toch een tikkeltje verdacht.

“Hoe kan het dat een eerste officier wel een contract tekent en vervolgens nooit aan boord van die schepen is geweest? Zijn shuttle zal toch niet bij het verkeerde zwarte gat rechtsaf zijn gegaan?” vroeg een kritische Cleaver aan Megabyte.

“Het enige wat ik kan zeggen is dat er geen spoor meer van hem is sinds hij de academie verliet. Meer weet ik echt niet, maar als je al zo rijk bent geworden van de Romulanen dat je zo´n aanbod zomaar afslaat dan zoek ik wel iemand anders hoor. Er zijn er genoeg die hun neus niet voor het geld van de Kzinti Hegemonie ophalen!” luidde zijn antwoord.

“Eh nee, niet zo haastig Mega...ik accepteer het aanbod op één voorwaarde...ik wil mijn eigen scheepsnamen op die Defenders hebben.”

“Afgesproken!” riep Megabyte nog uit. “Ik zal alles in orde maken en jij kunt je shuttle instellen op -65,66 in sector 137, alwaar je vier fonkelnieuwe Defenders zult vinden.”

“Dank je Megabyte, ik laat je wel weten hoe dit afloopt,” sprak Cleaver.

“Ach, ik houd je wel in de gaten...ik heb voor je ingestaan hè en ik moet ook om mijn eigen reputatie denken,” knipoogde Megabyte. Die knipoog was niet alleen maar vriendelijk bedoeld: Cleaver wist wel dat hij nu een investering vertegenwoordigde en dat beviel hem allerminst. Nog maar kort geleden kende hij een tegenslag toen Megabyte er met de zege in sector 131 vandoor ging en nu zou Cleaver zomaar afhankelijk moeten worden van zijn plaaggeest? Hij peinsde nog even na over deze ontwikkelingen terwijl hij de nieuwe koers programmeerde. Op naar sector 137!

 

Inleiding

Jaja, in het donker je olie bijvullen is al niet zo heel erg aan te raden...er dan tussendoor een flink telefoongesprek over Sterren Oorlog voeren is zeker niet bevorderlijk! Desondanks slaagde ik erin om zowel mijn auto als sector 137 op orde te krijgen. De Kzinti aldaar hadden last van een deserteur. Gek genoeg had de betreffende eerste officier reeds een forumbijdrage geleverd en zelfs de naam Syphax (een Numidische koning uit de tijd van de Punische Oorlogen) aangenomen – waarom dan het belangrijkste verzuimd, namelijk de orders opsturen? Megabyte had zelf maar de eerste beurt gedaan, maar omdat ik op de wachtlijst stond voor de Kzinti benaderde hij mij om het spel over te nemen, wat ik niet weigerde. Aldus bevond ik mij voor de derde maal in de Defenders, na eerdere expedities in sectoren 125 en 135 (Blitz).

 

De scheepsnamen waren weer eens ouderwets gebaseerd op samentrekkingen van woorden en lettergrepen (met name uit het Latijn) die me tezamen een idee van subtiliteit en soevereiniteit gaven. Ik kwam uit op Sanguinade (van het woord voor bloed), Legretta, Archialis en Indrata.

 

Beurt 1

Megabyte had het opportuun gevonden om de vloot te formeren en richting het middelpunt te sturen. Het beginpunt was het noordwestelijke kwadrant.

 

Ondanks de zuidoostelijke koers waren er nog geen objecten op de radar. Ik besloot de koers te verleggen naar 90 en de snelheden te uniformeren. Bovendien zou mijn commandoschip een veilige positie innemen.

 

Beurt 2

Nou, die oostelijke koers levert direct wat op: acht objecten sieren de horizon. Vier stuks komen recht omhoog vanuit het zuidwestelijke kwadrant. De andere vier liggen ten oosten van me en vliegen met koers 180. De snelheden van de oostelijke objecten is wat lager dan die van de zuidwestelijke, zodat ik de Federatie vermoed. Dat lijkt me een mooi doelwit! Dan ontwijk ik nog even de Romulanen of Klingons.

 

Mijn schepen liggen in een perfect vierkantje. Omdat de gekozen vijand zuidwaarts vliegt, moet ik moeite doen om ze bij te houden, zelfs met hun lage snelheid. Met de verwachting dat de vijand mij als object waarneemt en me wellicht tegemoet zal komen, wil ik een flinke sprong in snelheid wagen, zodat ik hem kan verrassen. Warp 34! Verder draai ik naar koers 120 en in de laatste impuls terug naar 90.

 

Beurt 3

Niet het gewenste resultaat, want de objecten waren niet van hun zuidwaartse koers geweken. Althans, ze gaan nu ongeveer 135, dus nog meer van weg. Ik weet niet meer of het me toen was opgevallen, maar één object vliegt beduidend trager dan de anderen. De rest is versneld, maar deze is niet meer vooruit te branden…het riekt naar een lamme vogel. Op het forum vraagt Hitman openlijk wie er fan is van een Conan the Barbarian. Daarmee was me genoeg duidelijk: de Klingons en de Federatie zijn met elkaar in gevecht, maar wie waar ligt is me nog niet helemaal duidelijk. Aangezien Hitman over Photons spreekt, moet hij de Federatie vertegenwoordigen. In een eerder msn-gesprek hadden Skywise en ik elkaar al verteld dat we dezelfde sector deelden, al hadden we nog niet het ras blootgegeven. Skywise begaat de misstap om mijn aanwezigheid in deze sector prijs te geven…daarvoor zal hij moeten boeten!

Zelfde plan, andere snelheid: ik zou teruggaan naar snelheid 25 om mijn sensors meer bereik te geven zodat ik niet zomaar naar een Photonbarrage zat te happen, en verder weer zuidoostwaarts gaan (koers 150) en uiteindelijk een koers van 180 aannemen in de laatste impuls. Kennelijk had ik een foutje gemaakt met mijn vorige orders zodat sommige schepen op koers 105 lagen in plaats van 90. Maakt ook niet uit!

 

Mijn hypothese is dat deze orders mij op een gunstige locatie brengen om de Klingons of de Federatie een klap te geven. Met “gunstig” bedoel ik dichtbij en in hun zijkant.

 

Beurt 4

Juist! Dit is dus wel het gewenste resultaat. Er verschijnt één wrak op de radar, namelijk dat van Stygia-Kl. Dat zal wel het schip geweest zijn dat de vorige beurt als object met een lage snelheid te zien was. Ongetwijfeld ten prooi gevallen aan de Photons van The Hitman. De radar heeft nog meer goed nieuws: de rest van de Klingons is in zicht…achter mij! Op afstanden van 4 tot 8 worden de Valusia-Kl, Cimmeria-Kl en Aquilonia-Kl waargenomen. Zij vliegen met koers 315 en snelheid 19 (Valusia-Kl vliegt 20) van me weg. Mijn voorspelling is dus uitgekomen; de eerste puntjes zijn in de maak. Eén zorg heb ik wel: mijn schepen liggen op een rijtje op 29,-10, 30,-10 en 31,-10 (plus nog een schip op 29,-11), waarvan die eerste mijn commandoschip is. Ik moet maar hopen dat deze schuit niet de zak zal zijn.

 

Tijd voor een strak vuurplan. Omdat de Defensieve Hoeken die de Klingons naar mij toe hebben niet allemaal even optimaal zijn en ik natuurlijk mijn commandoschip wil versterken, kom ik tot een verrassend plan.  De verwachting is dat de Klingons ook op T1 vuren en vervolgens vluchten of met Valusia-Kl omdraaien voor een verrassingsaanval, althans als mijn tegenstander aanneemt dat ik daar geen wapens op vuur.  Mijn Raketten gaan naar Valusia-Kl, want ik kan daar geen Phasers op vuren en mocht de vijand omkeren kunnen de Raketten nog doel treffen, terwijl de Sanguinade-Kz en Indrata-Kz de Cimmeria-Kl op de korrel nemen. De overige schepen vuren op de flank van Aquilonia-Kl. Mijn Indrata-Kz splitst haar vuur: drie Phasers op Cimmeria-Kl, de laatste op Valusia-Kl. Die laatste Klingon ligt net wat verderop en aangezien ik van Sanguinade-Kz en Indrata-Kz de schilden uitlaat, haal ik toch al genoeg treffers om Cimmeria-Kl onderuit te halen - waarom niet een gokje en hopen dat ene Phaser direct intern schiet?

Het zou logischer zijn om het vuur wat anders te verdelen zodat ik direct op de achterschilden van Aquilonia-Kl vuur, maar dan loop ik het risico dat ik op twee schilden schiet (de DH van Aquilonia-Kl ten opzichte van Legretta-Kz is 135 en ik kan dus niet zien welk schild ik ga treffen) en dan ga ik zeker weinig schade doen. Dan liever een gegarandeerde flankaanval, die misschien niet verwacht wordt!

 

De Klingons kunnen op T1 nog wat terugdoen hoor, met zo´n 50 tot 70 treffers; misschien meer als hij zo dapper is om de schilden uit te laten - wat ik overigens niet verwacht. Vermoedelijk is Archialis-Kz of Legretta-Kz de gebeten hond bij mij, dus die schilden voorzie ik van 20 SV.

Ik heb dus wat risico dat de Klingons door een open schild schieten, maar soms mag een gokje! Ik zie verder geen objecten en ik vermoed dat Hitman door is gevlogen naar de Klingon-basis om die te pletten. Mijn bewegingen waren -45 graden op impuls 1 en plus 180 graden in de laatste vier impulsen om op koers 315 te komen. Vermoedelijk levert dat een Photonkansje op terwijl ik toch de wind uit de zeilen haal van een eventuele omdraai van de Klingons. Dan was er nog een positieve melding van mijn sterbasis: er waren 4 vijanden in mijn sector. Heerlijk, nu wist ik meteen dat ik voorlopig de handen vrij had van de Romulanen!

 

Beurt 5

Helemaal niet gek. De teamscore opent op 260! De radar zegt me dat alleen de Cimmeria-Kl direct wrak is gegaan. Deze ontving 88 en 65 door 3 en die 153 treffers waren tezamen genoeg gezien het zwakke achterschild van de D.VII´s. De Aquilonia-Kl kwam er genadiger vanaf met 56 en 50 door 4. Helaas lag mijn commandoschip dichterbij, zodat deze slechts 41 puntjes scoorde en daarmee de laagste score van het viertal heeft (76, 41, 50 en 69). Kennelijk heeft de vijand gekozen voor een flinke versnelling en daardoor geen SV toegekend. Indrata-Kz deed nog 16 op 3 bij Valusia-Kl, die dus helaas de schilden wel geactiveerd had. Archialis-Kz werd het kind van de rekening: deze lag in de zijschilden van twee Klingons en kreeg op T1 33 op 3, 44 door 3 en uiteindelijk nog 10 door 3 te verwerken. Van deze 87 treffers gingen er 32 intern en de schade is meteen voelbaar: één defecte Phaser, sensors op 79% en belachelijk maar waar, nog maar 12 generators over! WAT?! Die 32 interne treffers mollen 16 generators!!! Tjonge, dat schip heeft niet meer genoeg EE om zowel ECM als reparaties te bekostigen - dat wordt meteen een lastige keuze, want er is een flinke partij objecten waargenomen.

In het zuidoosten zie ik een massa van vijf objecten die traag vliegen. Dat zijn de Federalen van The Hitman rondom wat ik voor de Klingon-basis aanzie. Mijn Raketten zijn nog in beeld, evenals een vluchtende Klingon. De Klingon heeft een snelheid van rond de 23. Ik vermoed dat dit de Aquilonia-Kl is en dat de Valusia-Kl net wat verder ligt. Desondanks schiet me meteen te binnen dat in ieder geval de Valusia-Kl wel eens zou kunnen omdraaien, want deze ziet op grote afstand waarschijnlijk de vier Romulaanse objecten in mijn kwadrant. Daar wil hij vast niet heen! Dat is goed nieuws voor mijn Raketten, die nu best kans hebben om doel te treffen.

Uiteraard wil ik de Klingons achtervolgen. Ten eerste heb ik nu flinke schade op Archialis-Kz die ik eerst wat wil repareren. Ten tweede zijn de Klingons rijp voor de slacht! Eentje is al meer dood dan levend, met 76 interne treffers en met mijn gehele vloot kan ik die andere ook nog wel aan zonder veel extra schade te incasseren. Er was geen enkele reden om op dit moment de Federatie op te zoeken. Voor zover ik kon inschatten, hadden de Klingons weinig schade aangericht, dus ik zou in het nadeel zijn.

 

Helaas was er de mogelijkheid dat sommige M-Kruisers mijn schepen konden identificeren. Dat werd dus toch listig, want tegen Photons doe je zo weinig. Schildjes aan en flink versterken, behalve de Archialis-Kz - zonder achterschild viel er toch niks te beginnen. Mijn eindkoers zou 285 zijn, met het oog op de te verwachten terugkeer van de Klingon(s).

 

De Romulanen hadden een eerste bloedneus opgelopen tegen mijn sterbasis, die 47 treffers (24 punten) plaatste zonder één treffertje terug te incasseren. Kennelijk dacht de Romulaan dat de verhuller ook tegen een sterbasis zou werken?

 

Teamscore: 260

 

Beurt 6

Pardon!? De teamscore schoot omhoog naar 425 terwijl ik de vuurknop met rust heb gelaten… De oorzaak is tweeledig. Allereerst kwamen de Romulanen erg dicht bij mijn sterbasis, die daar wel raad mee wist. Er werden 161 treffers op de Rommies geplaatst, wat 146 punten opleverde. Dat riekte naar een lam geschoten Havik; of naar twee flink aangeschoten Rommies. Ik verwelkomde de punten van harte. Het zullen vast de laatste cadeautjes zijn, want de basis staat op 93% intern. Daarnaast had ik gelijk gekregen. De Valusia-Kl was inderdaad omgedraaid en omdat de eigenaar had gemeend dat alle Raketten op Aquilonia-Kl gericht waren, kwam hij voor een lelijke verrassing te staan toen alle Raketten op schild 1 insloegen, met 64 treffers als mooi resultaat. Daarvan gingen er 19 intern. Sanguinade-Kz en Legretta-Kz kregen direct een kans om meer punten op Valusia-Kl te scoren; mijn andere schepen zagen de D.VII net niet. Niet getreurd, want de Klingon lag met zijn kapotte neus naar me toe en ik kon al aan het einde van de eerste impuls Photons vuren.

 

De Federatie was ondertussen met koers 0 in de achtervolging, al vlogen ze hooguit even snel als ik - daar haal je niemand mee in natuurlijk. Het laatste object was de Aquilonia-Kl, die in mijn noordwestelijke kwadrant lag.

 

Tijd voor wat waaghalzerij! Sanguinade-Kz en mijn commandoschip Legretta-Kz zouden zonder schilden vuren op A11 en T4. Daarmee zou ik zeer waarschijnlijk eerder vuren dan de vijand. Archialis-Kz repareert weer wat door 4 CS toe te kennen en Indrata-Kz zet de schilden wel aan, ook al is de kans op inkomend vuur nihil. Alle bewegingen zijn gelijk. De vloot zal rond 25,14 uitkomen met koers 35.

 

Na het einde van het spel ontdekte ik dat The Hitman inderdaad een paar Photons had kunnen vuren, maar dat niet gedaan had omdat hij een echt salvo wilde geven en niet een speldenprikje.

 

Teamscore: 425

 

Beurt 7

Het loopt gesmeerd! De Klingon heeft niet eens gevuurd, vermoedelijk doordat de sensors de vorige beurt al te zeer beschadigd waren. We zagen elkaar net op afstand 25 terwijl iedereen 25 vloog - echt op de rand van het bereik dus.

Zelf wist ik 35 en 34 door 1 te batsen. De Photons misten waarschijnlijk, maar ik treur niet, want de scans tonen me een desolaat beeld van de Valusia-Kl: 89% interne schade, 0 generators (!) en 2 gevulde accu´s. Er zijn slechts twee wapens defect, maar met 22% sensors hoef ik me daar geen zorgen om te maken. Valusia-Kl is stil gaan liggen, wie weet in de hoop dat ik te vroeg zou vuren en dus te weinig schade kon doen. Nu ligt het beestje in de linkerflank van mijn vloot op afstand 7-8. Mijn commandoschip heeft eindelijk 79 punten en ik wil met deze schuit het genadeschot geven. Mijn eerdere hypothese dat de Klingons de Federatie nog niet gepijnigd heeft, wordt bewezen door de scan: slechts 59 punten bedraagt de teamscore!

 

De Federatie volgt me nog steeds, maar vooralsnog zonder verrassingen. Wat me wel verrast, is dat mijn sterbasis nóg niet stuk is. De schade loopt op tot 97%, nadat er weer 14 treffers insloegen. Daarentegen werden er toch nog 4 treffers geplaatst. De Romulaan is kwistig met zijn tijd, wederom tot mijn voordeel, want ik kan gerust de Klingon afmaken en daarna koers zetten naar de sterbasis van de Federatie in het noordoostelijke kwadrant. De Aquilonia-Kl duikt voor het laatst op, helaas als wrak. De levenssystemen konden het niet langer aan.

 

Legretta-Kz schiet op T1 en T3; voor de zekerheid vuren andere schepen van me op T5.

 

Teamscore: 496

 

Beurt 8

De Klingons zijn uit de sector geknikkerd! De 23 door 1 die op T1 aankwamen waren al genoeg -  de andere vuurorders gingen niet meer af. De score van Legretta-Kz kroop met 33 punten omhoog (13 overbodige treffers) en het zag er wat dat betreft goed uit: er stonden objectgegevens van de noordoostelijke sterbasis op de radar - het volgende doelwit was in zicht. Over sterbases gesproken, de mijne doet nog steeds mee! Ondanks 99 geïncasseerde treffers blijft de basis op 98% steken. Zelf weet de basis nog 31 treffers te doen.

 

De sensors pikken zoals gewoonlijk de achtervolgende Hitman op. Er begint wat te knagen… The Hitman achtervolgt me wel, maar steeds zonder verrassende zetten te doen. Ik heb nu al een paar keer op rij redelijk correct ingeschat waar hij uit zal komen en dat is verleidelijk. Zal ik de hele vloot eens omdraaien en dan in de flank van de Federatie leggen? Erg uitdagend, maar ik durf het niet aan: de staat van Archialis-Kz is nauwelijks verbeterd en ik wil mijn commandoschip ook al niet riskeren. Als ik goed uitkom kan ik met drie schepen vast wel twee M-Kruisers opblazen, maar ben ik er dan ook? En wat nou als ik niet aan de doelscore kom? Dan moet mijn commandoschip alleen rondhangen en scoren op een sterbasis? Hoelang nog voor de Romulanen definitief deze kant op komen?

Teveel risico´s! Waarom zou ik dat riskeren als ik ook recht voor mijn neus een bak punten kan ophalen? Ik ga de Photon van Archialis-Kz maar eens opladen. Bij een sterbasisaanval kan ik die goed gebruiken en het repareren wil maar niet lukken…

 

Teamscore: 545

 

Beurt 9

Oei! Dat heb ik slecht gedaan! Ik ben op afstand 16-19 van de sterbasis geëindigd en dat was te dichtbij. Dat de basis zou vuren was me reeds duidelijk en de 9 op 1 op Sanguinade-Kz werden netjes door SV opgevangen, maar Archialis.Kz werd ook getroffen zodat het voorschild door 14 treffers gereduceerd werd tot een sterkte van 21. Het zag er slecht uit voor die schuit, want energie voor SV was er niet. Tot mijn grote verbazing bleek het hier niet te gaan om de Federale, maar juist om de Klingon-basis! Dat betekende dus dat The Hitman in beurt 4-5 niet op puntenjacht was geweest in het zuidoostelijke kwadrant, maar daar had geschuild voor represailles of misschien zelfs voor reparaties. Dat betekende tevens dat de teamscore van The Hitman minimaal zo´n 225 punten lager was dan ik verwacht had. Ik lag dus echt ver voor dadelijk en Hitman snapte ook wel dat hij alleen nog kon winnen door mij te vernietigen.

Ergens had ik een tikkeltje spijt van de keuze om The Hitman met rust te laten. Hij had namelijk precies de positie gekozen die ik verwacht had…

 

De aanval op de basis zou als volgt gestalte krijgen: alle schepen vuren op T1 een Photon en vervolgens splitste ik de vloot op in drie verschillende categorieën van vuurorders. Sanguinade-Kz en Archialis-Kz kregen een order voor A10. Ten eerste omdat Archialis-Kz zo vroeg mogelijk moet schieten, want als de sterbasis dit schip zou raken, gaf ik geen cent meer voor de resterende vuurkracht. Ten tweede was het de bedoeling om de sterbasis over twee schilden te raken. Met deze vuurorder kraakte ik één schild op grote afstand. En mijn commandoschip Legretta-Kz zou dan door dat gat schieten op A4. Voor Indrata-Kz had ik ook een speciale missie. Die zou over de basis vliegen en op T9 een ander schild de volle laag geven. Vier Raketten vergezelden de schepen. Sowieso eindigden alle schepen voorbij de sterbasis. Als de basis niet wrak zou gaan, kon ik lekker nog scoren op de andere schilden.

 

Mijn eigen sterbasis gaf eindelijk de geest, maar niet zonder eerst nog 9 puntjes te sprokkelen, zodat het bakbeest een totaal van 173 punten scoorde! Wat een geschenk zeg. Het heengaan betekent wel dat de Romulanen eindelijk vrij zijn om zich met mij en de Federatie te bemoeien. Ergens hoop ik nog dat zij met The Hitman gaan bakkeleien zodat ik mijn ontsnapping kan maken, of beter nog, de restjes kan opruimen!

 

Teamscore: 554

 

Beurt 10

Nou, ik had correct ingeschat dat Archialis-Kz vroeg moest schieten. De pechvogel van mijn vloot kreeg maar liefst 98 treffers door het reeds verzwakte schild 1. Er waren nog maar 12 generators over, maar het inkomende vuur vernietigde deze allemaal! Met 91% schade was het verhaal voorbij. Jammer, maar wel enigszins verwacht. Wel had ik gehoopt dat Archialis-Kz deze beurt nog in leven zou zijn zodat ik dit schip nog als afleiding kon gebruiken. Helaas was me dat niet gegund.

Archialis-Kz had 25 op schild 1 van de sterbasis gedaan; Sanguinade-Kz 39. Tezamen met de twee raak geschoten Photons werd het schild tot 8 punten gereduceerd. Hmmm, ik had eigenlijk wel een derde Photoninslag verwacht. Slechts twee Raketten leverden de volle 20 treffers op, de anderen deden 8 en 9, waarmee wel het schild gesloopt was. Mijn schepen hadden een licht zigzaggende koers genomen zodat de Raketten net insloegen vóór Legretta-Kz vuurde. Deze knalde wel 83 treffers door het kapotte schild. Het eindtotaal van interne treffers was 132 van de 308 geplaatste, omdat Indrata-Kz nog 76 op schild 2 scoorde. Sanguinade-Kz werd nog getrakteerd op 58 door 1, waarvan er een stuk of 3 intern gingen. Daar maakte ik me nu geen zorgen om, want het intacte achterschild was richting de basis gekeerd.

 

De teamscore schoot omhoog naar 775. Nu kon elk punt beslissend zijn. Met 84% interne schade had de sterbasis nog wel enkele tientallen punten te vergeven, zeker als er nog een schildje in het verschiet lag. Waarschijnlijk was het spel de volgende beurt wel voorbij!

 

De afstand tot de basis was 7. Op T1 zou ik 10 Phasers vuren. De Indrata-Kz zou namelijk nog wat bijdraaien en op T4 op een ander schild vuren - dat moest wel, want dit schip had de sterbasis niet in het achter- maar in het zijschild.

 

Qua beweging ging ik van een positie rond 70,60 naar 70,41 met een eindkoers van 270. Met deze beweging hoopte ik de nog steeds naderende Federatie voor te blijven. Ik dacht dat Hitman zou kiezen voor een meer noordwaarts onderschepping en dan zou mijn keuze uitstekend zijn.

 

Teamscore: 775

 

Beurt 11

Het spel is nog niet voorbij? Door nog over twee schilden te schieten liep de teamscore verder op naar 850. Desondanks geen witte rook! Tja, je kunt er niet op rekenen natuurlijk, maar hopen mag en het lijkt er toch wel een beetje op dat ik weinig geluk heb met doelscores: die zijn te hoog als ze laag moeten zijn en te laag als ik voor een recordscore wil en kan gaan…

 

De Klingon-basis was uiteraard wrak gegaan op T1; mijn latere order was doelloos geweest en de sterbasis had niet eens meer teruggevuurd.

 

Maar dat was niet het ergste. Veel vervelender was het verschijnen van de voltallige Federale vloot die geheel in de gebruikelijke stijl van The Hitman de scheepsnamen Hallo-Fe, Meneer-Fe, De-Fe en Uil-Fe droegen.

 

Zij lagen op een positie westzuidwest van mij af (49,52), met koers 75. De afstand was 23 tot 25, dus het zag er slecht uit. Op dat moment realiseerde ik me dat ik een kapitale blunder had gemaakt in de vorige beurt. Ik was toen te zeer gericht geweest op het repareren en heropladen van allerlei zaken en had daardoor gekozen een scan van de sterbasis achterwege te laten. Toen lag een intact schild van de basis naar de Federatie gericht zodat ik aan een scan kon zien of The Hitman nog Photons had geschoten - dat zou dan terug te zien zijn aan het derde schild wat dan op 0 had moeten staan. Maar goed, ik had dat dus niet gedaan en moest nu een plan bedenken dat rekening hield met 112 te ontvangen treffers op T1!

 

Opeens wist ik het: ik zou iets enorms onvoorspelbaars doen. Ik zou een frontale aanval uitvoeren met Sanguinade-Kz (eindpositie 45,62, koers 70) die uiteindelijk zelfs achter de Federatie zou draaien, terwijl Indrata-Kz een ingewikkeldere aanval zou opzetten (eindpositie 50,40, koers 325) en ten zuiden van de Federatie zou eindigen. Mijn commandoschip had al 255 punten en ik was er zeker van dat geen enkele tegenstander een schip had dat ook maar in de buurt kwam van die score, dus dit schip zou op T1 een Photon vuren (dat deden ze allemaal trouwens) en vervolgens gewoon omdraaien naar 82,59 (koers 45). Bovendien zou alle energie in versterking gestoken worden. De Phaserbanken laad ik niet op, zodat er geen Phasers gevuurd kunnen worden.

Omdat Sanguinade-Kz geen voorschild meer had, liet ik de schilden open. Als er dan toch Photons inslaan, dan is er toch niks tegen te doen.

 

Het hele plan stoelde op verrassing!

 

Teamscore: 850

 

Beurt 12

De enige die verrast werd door mijn plan, was ik zelf! Oh nee zeg, die Hitman heeft vrij goed geraden wat ik van plan was. Hij had inderdaad geen Photons gevuurd en die dus toch al op de sterbasis geloosd - ik kon me wel voor mijn kop slaan, want als ik dat met zekerheid geweten had, was ik gewoon met volle snelheid zuidwaarts gevlogen naar zijn sterbasis om het spel te winnen. Niet heel eervol natuurlijk, maar waarom zou ik nog een zekere winst moeten riskeren? In dat geval had ik wat Phasertreffers geslikt en verder niets…

 

Pfff, geen Photons geschoten, maar wel geraden dat hij alle Phasers op Sanguinade-Kz moest vuren. Op T1 schoot The Hitman zijn Zware Phasers door de open schilden van Sanguinade-Kz. Later, vermoedelijk rond T8, vuurde hij de rest van zijn Phasers. Tegen die tijd had Sanguinade-Kz succesvol zijn draai tot achter de Federatie gemaakt, waardoor de schade voor mij alleen maar erger werd. Zelf deed Sanguinade-Kz nauwelijks wat terug: 14 Photontreffers op schild 1 van Meneer-Fe en 14 Phasertreffers op schild 3 van hetzelfde doelwit. Legretta-Kz had ook 14 Photontreffers gedaan, zodat de score nu op 262 kwam. Het meest beschamende resultaat kwam nog van Indrata-Kz die erin slaagde om op afstand 25 en met een DH van 27 een Photon te missen! De beweging van de Federatie en Indrata-Kz brachten elkaar zo ver uiteen dat er slechts 4 Phasertreffers genoteerd werden op schild 3. Goed, dus ik had zo ongeveer een schip verloren en zelf 46 treffers verdeeld over twee schilden gedaan? Niets intern, geen schild vernietigd…?

 

En de verrassing werd nog erger, want ditmaal wist ik zeker dat de Federatie Photons zou gaan schieten. Natuurlijk lag Legretta-Kz nog net binnen het sensorbereik van The Hitman! Indrata-Kz was veilig en zou nu zuidwaarts gaan. Een frontale aanval op de Federatie leek me nu precies wat The Hitman zou verwachten. Ik nam aan dat hij op T1 Photons en de Zware Phasers zou vuren op mijn commandoschip en daarnaast een vuurorder voor Indrata-Kz zou opgeven. Daar ging ik niet aan meewerken. Trouwens, door deze zet wist ik wel zeker dat ik het spel zou gaan winnen. Het was de vraag met hoeveel schepen ik de eindstreep zou halen en vooral de vraag of mijn commandoschip nog lang kon overleven.

 

Het was Sanguinade-Kz tenminste wel gegund om een afscheidsschot te geven en om een Raket te lanceren. Tezamen met de Raket van Indrata-Kz en de drie nog rondvliegende Raketten hoopte ik alsnog genoeg puntjes te vergaren om te winnen. De stervende Sanguinade-Kz zou op afstand 7 middels een T1 order de twee nog functionerende Phasers vuren, al verwachtte ik vanwege de 44% sensors niet bijzonder veel. Om de afstand tussen de Federatie en mijn commandoschip te vergroten stuurde ik het met koers 90 oostwaarts. Schilden 3 en 4 gingen aan en het laatste werd versterkt met 17 SV. Voor Indrata-Kz had ik wel vuurorders van A20 en T10, maar de draai naar het zuiden tezamen met een versnelling van 18 zorgde voor zeer lage verwachtingen van deze vuurorders. Al met al vertrouwde ik er vooral op dat de vier Raketten dadelijk nog wat konden doen. Vier? Ja vier, want ik ontdekte later dat ik vergeten was een order daarvoor in te vullen bij Indrata-Kz…of was dat nou intentioneel om eventueel op een sterbasis puntjes te pakken?

 

Teamscore: 868

 

Beurt 13

Ongelofelijke beurt! De Legretta-Kz kreeg inderdaad op T1 Photons om de oren, maar slechts één Zware Phaser. Namelijk die van Meneer-Fe die geen andere keuze had aangezien zijn tweede vuurorder een T1 order was met alle Normale Phasers op de in zijn achterkant hangende Sanguinade-Kz. De totale schade op Legretta-Kz was 117 treffers door schild 4, waarvan er 70 intern gingen. Die schade kwam wel erg hard aan overigens, want er waren nog maar 7 generators over, twee Phasers en slechts 19% sensors. De maximumsnelheid was 18, zodat ontsnappen aan de Federatie waarschijnlijk onmogelijk was, al kon ik niet geheel inschatten waar Hitman zich bevond.

 

Zoals verwacht was Sanguinade-Kz wrak gegaan, door 46 treffers van Meneer-Fe. De vuurorders van Indrata-Kz gingen niet meer af, wat me niet verbaasde. Wel had ik correct geraden dat The Hitman nog Phasers op Indrata-Kz zou vuren. In totaal kwamen 30 treffers mijn kant op, die allemaal insloegen op schild 3. Gek genoeg deden mijn Raketten helemaal niets! Er vloog er nog ééntje rond, maar daar kon ik niks van verwachten.

 

Uiteindelijk had slechts Sanguinade-Kz nog punten opgeleverd. Door 14 treffers op Meneer-Fe te doen, steeg zijn score van 191 naar 205. Kennelijk had Hitman de schilden niet geactiveerd. En dat was een dure misser van hem! Deze 14 puntjes brachten mijn teamscore op 882...en het bleek dat de doelscore op 877 lag! Met slechts 5 puntjes overschreden. Het werd me meteen duidelijk dat wanneer The Hitman zijn schilden had geactiveerd, ik niet genoeg punten zou hebben behaald. Ik zou dan maximaal 7-9 punten op schild 3 (ik had schild 3 al tot 12 gereduceerd in de vorige beurt, dus daar zou dan nog 1-3 bijkomen van de automatische reparaties) hebben gescoord, plus nog hooguit 2 punten intern. Tezamen onvoldoende voor de winst; het had nog erger kunnen zijn als er SV op schild 3 was gezet. The Hitman had erop gerekend dat ik nu op een ander schip zou schieten in de verwachting dat daar de schilden uit stonden. Phew! Wat een ontsnapping! Naast promotie tot commodore verdiende ik mijn derde Zilveren Maan. Geen enkele concurrent had een schip boven de 140 punten gekregen. Zo werd driemaal dan toch scheepsrecht voor mij.

 

Conclusie

Allereerst wilde ik mijn tegenstanders Sun Tsu, Skywise en The Hitman hartelijk bedanken voor hun deelname en sportieve spel. Verder wil ik ze individueel belonen, want ik heb hier en daar wel een gelukje gehad. Sun Tsu, bedankt dat je jezelf verslikte in mijn basis, waarmee je me zomaar een hoop punten cadeau deed en me de optie gaf om via een sterbasis te winnen in plaats van met de Federatie te moeten vechten. Ik dank Skywise voor zijn voorspelbare bewegingen die ik zeker twee keer uitstekend heb geraden. Het leverde me veel puntjes op, al was het wel jammer dat je Archialis-Kz zo hard raakte dat deze eigenlijk mijn vlootbewegingen beperkte. Als laatste gaat er een groot dankwoord naar The Hitman, die me in de laatste beurt de winst gaf door van zijn Meneer-Fe de schilden uit te laten.

Was het spel anders geëindigd als ik niet deze gunst van The Hitman had gekregen? Nou, ik had dan nog steeds het spel gewonnen, want de doelscore was al binnen handbereik en ik vloog met Indrata-Kz zo snel dat ik ongestraft met een Photon en een Raket op een sterbasis de winst alsnog kon veiligstellen. Het echte vraagstuk is promotie. Zou Legretta-Kz wel gepromoveerd zijn? Als The Hitman Indrata-Kz bleef achtervolgen, had mijn commandoschip het overleefd. Als hij had ingeschat dat Indrata-Kz toch niet meer te achterhalen was, zou hij zich wellicht op Legretta-Kz gestort hebben - dat was het enige andere doel in de buurt. Gelukkig zullen we dat nooit weten!

 

Over het hele spel vond ik de zege wel verdiend, al was het einde onzeker en krap. Op een cruciaal moment schatte ik de beweging van mijn tegenstander (Skywise) goed in, zodat ik achter zijn Klingons uitkwam en meteen een enorme sprong in punten maakte. Later vernietigde ik Valusia-Kl doordat ik wederom goed had geraden waar deze ongeveer zou eindigen. Over het hele spel heb ik relatief vaak goede analyses gemaakt van mijn tegenstanders. Ik “las” het hele spel. Pas toen ik eenmaal de sterbasis had aangevallen, ging het mis. In de laatste twee-drie beurten speelde The Hitman erg sterk en maakte ik juist slechte beslissingen. Als ik geweten had dat ik geen Photons hoefde te vrezen in beurt 11, dan was ik of weggevlogen of had ik met Sanguinade-Kz en Indrata-Kz dezelfde bewegingen gedaan, terwijl Legretta-Kz zich in veiligheid bracht. Waarschijnlijk was ik met de hele vloot weggevlogen. Desondanks heb ik vanaf het eerste moment van vuren steeds voor gelegen qua teamscore en heb meer dan twee keer zoveel punten als de nummer twee en op 34 punten na net zoveel punten als alle andere teams samen. Het was tevens de derde Kzinti teamscore in de Top 5 en Legretta-Kz kreeg plaats 8 in de Top 10 Defenders. Na dit spel bereikte mijn rating een hoogtepunt: 20 schepen, 5 wrakken, 3 Zilveren Manen en 7 schepen met Teamwinst; totaal aantal punten: 3193. Samen leverde dat een rating op van 155,75. In de FA-tijd was mijn allereerste rating iets van 292, maar dat zal wel niet zo snel binnen handbereik komen!

 

Wat me erg hinderde was de staat van Archialis-Kz. Er was nooit genoeg EE beschikbaar om te repareren én ECM maximaal te zetten, zodat de reparaties teleurstellend verliepen. Snelheidswijzigingen kon ik ook al niet meer zomaar doen. Tot overmaat van ramp kreeg dit schip overdadig veel aandacht van de sterbasis, zodat het op 0 EE net één beurtje te vroeg de geest gaf. Desondanks vond Hitman dat ik steeds “hard” wegvloog! Vanaf beurt 4 heb ik de snelheid van 25 niet meer aangepast, totdat Archialis-Kz wrak ging.

 

Omdat mijn aanwezigheid in dit spel vroegtijdig door Skywise was prijsgegeven, kon ik relatief veel op het forum schrijven. Ik heb misschien zelfs wat teveel verteld, want The Hitman kwam sterk terug, zodat ik bijna mijn woorden op het forum moest inslikken!

 

Op het forum had Skywise al vroeg aangegeven dat hij deze sector in de FA-tijd veroverd had (ook met Klingons meen ik) en dat deze historie zich zou gaan herhalen. Laat het maar aan de Sterren Oorlog historicus over om de geschiedenis te wijzigen!

 

Is getekend,

 

Commodore Cleaver