SPEL 137

Ergens in de buitenste rand van sector 137

Computer log: 137.00.01

Afgaande op de gezichtsuidrukking van de Admiraal is deze uitermate content met zichzelf. Zover een computer in staat is zoiets abstracts als geluk te meten heeft de Admiraal alle reden om content met zichzelf te zijn. Zijn kersverse Admiraals insignes op de schouders en borst, 2, volgens standaard opvattingen, appetijlijke leden van het andere geslacht om hem gezelschap te houden en de periode van rust op weg naar het volgende strijdtoneel. De Admiraal rekt zich nog eens uit en is zo te zien van plan het vandaag rustig aan te doen.

Computer log: 137.00.03

Binnendringer alarms gaan af en sensoren melden een indringer in het restaurant op dek 10. Na 0.001 processortijd treden de automatische verdedigingsprotocollen in werking. Na 5.6 processortijd zijn alle bemanningsleden met noodtransport uit het restaurant gestraald en zijn schilden bij alle ingangen van het restaurant opgericht. 12.7 processortijd wordt gebruikt voor intensieve scans van het restaurant waarbij 1 ongewapende menselijke levensvorm wordt gevonden. Nog eens 56.3 seconden later stormen er 2 teams veiligheidspersoneel de gang naar het restaurant in en stellen zich op bij de 2 toegangsduren om vervolgens de indringer die zich niet verzet te overmeesteren.

Het duurde slechts 4.7 processortijd voordat zowel Annapuna als Unipuma alsmede de Admiraal op hun benen staan en hun ogen, oren en wapens de gehele kamer bestrijken. Na 10.3 processortijd als alle drie zich ervan overtuigd hebben dat er voor hen geen onmiddelijk gevaar dreigt en er blijkbaar geen vuur inslaat op het schip gebruikt de Admiraal zijn voet om de dichtsbijzijnde console aan te schoppen. Ik tap in op het gesprek ... een rapport over de eerste 54.9 aan processortijd sla ik over daar deze door de Admiraal gebruikt worden om de dienstdoende brug eenheid de huid vol te schelden.

"Skywise hier. Wat in de hel is er aan de hand, brug? Waag het me niet te vertellen dat mijn moment van gelukzaligheid zojuist is onderbroken door een oefening. Indien dat het geval is gaat de hele brugbezetting oefenen op het ademhalen in een vaccuum."
"Brug hier, Admiraal. Zojuist werd door de sensors een tijd-verplaats anamolie waargenomen en er is een binnendringer gematerialiseerd in het restaurant op dek 10."
"Status?"
"Binnendringer is door het veiligheidspersoneel aangehouden. Voor zover we kunnen beoordelen is hij ongewapend en hij geeft aan door U zelf uit de toekomst gestuurd is. Hij ziet er overigens niet als een soldaat uit. Meer als een professor."
"Wat!?"
"Hij heeft een bericht op een PDA voor u, maar hij staat weigert het ons te laten lezen en zegt dat het alleen voor uw ogen bestemd is."
"Ik kom eraan. Hou hem in het restaurant totdat ik daar ben."
"Tot uw orders Admiraal."

De admiraal verbreekt de verbinding met een licht verbaasde frons op zijn gezicht en met een handgebaar geeft hij te kennen dat zijn 2 andere helften hem moeten volgen. Iets wat volslagen overbodig is aangezien zij de Admiraal altijd als een schaduw volgen.

Computer log: 137.00.05

De Admiraal betreedt het restaurant op dek 10. Afgaande op mijn observatie van de indringer geef ik de brugofficier gelijk dat dit geen strijder is. De Admiraal steekt woordeloos zijn hand uit om de PDA in ontvangst te nemen en eens te kijken wat zijn toekomstige ik te melden heeft. Aangezien ik gezien mijn programmering van alles op de hoogte moet blijven verschaf ik mij toegang tot de PDA zodat ik eveneens van het bericht kan kennis nemen.

"Goedemorgen, mezelf. Dit is je toekomstige ik na sector 152. Je ziet er goed uit en die Admiraals tekens staan je ook niet verkeerd. Maar deze", en daarbij wijst de Skywise uit de toekomst grijnzend op zijn Groot Admiraals insigna, "staan beter. Je hebt ongetwijfeld vele vragen, maar zelfs ik, of liever gezegd wij, kunnen maar beter niet te veel rotzooien met het tijd-ruimte continuum dus daarom vertel ik je alleen het volgende. Zoals je ziet brengt de toekomst veel goeds, maar het probleem is dat met deze toename in rang ook de papiervloed die je wordt geacht af te handelen toeneemt en, mede dankzij twee personen .... vrouwelijk, houden van wapens en minieme kledij en je lag tot 3 minuten geleden nog tussen ze in, is de berg die je toekomstige ik nu af te handelen heeft dermate groot geworden dat ik nog liever alle schepen van mijn huidige vloot van buiten EN binnen met een tandeborstel schoon maak dan dat ik daaraan begin. Ik daarom heb een aantal schrijvers ingehuurd en daarvan eentje naar je toegezonden, zodat deze verslaglegging ter plekke kan doen, zodat ik er in de toekomst vanaf ben. Brilliant. Ik weet het."

De Admiraal keek de schrijver eens aan die tijdens het lezen van het bericht van Skywise uit de toekomst zijn eigen PDA te voorschijn had gehaald en al druk aantekeningen had gemaakt en nu wachtte op instructies.

"Je naam interesseert me niet echt dus ik zal je aanspreken bij je functie of te wel Schrijver. Je bent aan niemand verantwoording schuldig behalve aan mij en die twee hier achter me. Je krijgt een ID zodat je je min of meer vrij door het schip kan bewegen, maar je stoort niemand in zijn werk en je geeft geen orders. Is dit duidelijk?"
"Glashelder ... Gro ... eh, Admiraal."
"Geef me je PDA eens om te zien wat je tot nu toe hebt neergezet."
"Erm, vergeef me Admiraal, maar ik heb er een hekel aan om mijn werk te laten lezen voordat het af is."

Computer log: 137.00.07

In de verwachting dat er een lichaam met een groot gat in zijn hoofd ter aarde gaat storten stuur ik een bericht naar de schoonmaakdienst dat er wat op te ruimen valt in het restaurant. Klaarblijkelijk echter is de Admiraal in een ECHT goed humeur, want hij geeft alleen een minimiem handgebaar waarop Unipuma met een tik de PDA uit de handen van de schrijver slaat die vervolgens door de Admiraal behendig wordt opgevangen. Annapuna geeft hem wat een tikje lijkt te zijn, maar die de schrijver het halve restaurant laat door vliegen. Het ziet er naar uit dat dit met een sisser gaat aflopen en ik trek mijn voorgaande bericht weer in en gebruik 0.056 processortijd om me ook toegang te verschaffen tot de PDA van de schrijver om te kunnen lezen wat deze heeft geschreven.

"Ik ben zojuist door een waanzinnige professor, Dr. Krankimkopf, met een tijd-verplaatsing machine verplaatst naar het schip van de toen nog, Admiraal Skywise. Ik werd welhaast onmiddelijk opgemerkt door de interne veiligheidsvoorzieningen en ik werd binnen 2 minuten aangehouden. Ik ben onder de indruk. Minder onder de indruk ben ik van de verschijning van de Admiraal. Het lijkt wel of hij kleiner is geworden en zijn uniform zag er uit alsof hij erin geslapen had. Het is haast niet voor te stellen dat deze man binnenkort Groot Admiraal wordt en ..."

Computer log: 137.00.08

Ik bemerk dat een airlock in het restaurant plots open gaat. Het kost me 0.05 processortijd om te concluderen dat mijn pogingen dit te voorkomen tevergeefs zullen zijn omdat de Admiraal zelf het airlock open zet met een override code. Na 2.45 processortijd is de schrijver naar buiten gezogen en sluit de Admiraal het airlock weer. Ik ben ook de verbinding met de PDA kwijt, wat na een andere beeldhoek opgezocht te hebben niet verwonderlijk is aangezien deze zich in verwrongen toestand in de Admiraals hand bevindt. Ik herroep wederom mijn laatste bericht naar onderhoud aangezien de decompressie een chaos van het restaurant heeft gemaakt en er dus toch flink wat op te ruimen valt. De Admiraal laat de vernielde PDA op de grond vallen en de rest van de tocht naar onze sterbasis in 137 verloopt zonder incidenten en het log wordt door de Admiraal zelf met frisse tegenzin bijgehouden.

Computer log: 137.00.78

Vertrouw nooit bureacraten. Klingon was de laatste keus die ik had opgegeven en wat krijg je als je een laatste keus opgeeft? Precies, datgene wat je dus als laatste wilde hebben. Klingons dus. En gezien de staat waarin de schepen verkeerden waren ze 3de hands op zijn minst ... waarbij ze de vorige 3 keer ze allemaal aan de verliezende kant hadden gezeten. Desalniettemin, ik had onweerlegbaar bewijs dat de toekomst een Groot Admiraalschap in het verschiet had dus onversaagd stuurde ik mijn vloot op pad.

Computer log: 137.01

Min of meer op suggestie van onze huidige GA .... en ik had natuurlijk beter moeten weten dan die te vertrouwen, want die wenst die rang voor het leven te behouden .... was ik vanuit het +,+ quadrant min of meer naar het midden gekoerst met de Valusia, Cimmeria, Stygia en de Aquilonia (C). Dit laatste schip weet op de uiterste grens van zijn sensor bereik nog net 4 objecten waar te nemen die zo'n beetje pal onder ons hangen dus erop af. De snelheid wordt verdubbeld naar 20 en de vloot draait bij om recht op de onbekenden af te koersen.

Computer log: 137.02

Niet gek. Lang niet gek dit. Jammer dat ik niet van te voren wist dat dit geen romulanen zijn anders was het nog beter uitgekomen, maar ik heb slechtere openingsposities gehad. Ik lig op 20 AE pal boven de Federatievloot die gevormd wordt door de Hallo, Meneer, De en de Uil onder leiding van Hitman wiens vloot ook 20 AE vliegt. Jammer genoeg heeft de Hitman wel een defensieve hoek van 30. Besloten wordt naar zo'n 28 AE te versnellen en recht op de Federatie af te duiken waarvan ik verwacht dat zij ook zullen bijdraaien en recht op me af zullen komen. Ik zal zelf met een slinger recht door te blijven vliegen in de aanname dat de Federatie terug naar beneden zal willen richting hun sterbasis.

Computer log: 137.03

Gadverdegadver. Als het zo blijft gaan haal ik de Groot Admiraal rang in ieder geval niet in deze sector. De Hitman doet zijn naam eer aan en lanceert zijn photons op tijd 1, versnelt vol en maakt dat hij weg komt. Het lijdend voorwerp van deze actie is de Stygia die op tijd 1 maar liefst 142 treffers door zich heen krijgt en met 7% sensor en slechts 1 disruptor nog over geen treffer terug plaatst en ook een snelheidsbeperking van 8 heeft dus zeg maar gewoon is afgeschreven.

Mijn overige schepen doen het al nauwelijks beter en door Hitmans onverwachte manouvre haal ik maar een schamele 20 treffers (voornamelijk doordat Hitmans vloot volledig uit mijn wapenhoek verdween) die me een nog magerder teamscore van 9 punten opleveren. Hitmans vloot wordt ook niet meer geidentificeerd dus geen kans om nog wat treffers te plaatsen. Behalve Hitmans vloot zijn er nog 4 objecten waargenomen. De afstand en snelheid doen me vrezen dat ik met Romulanen te doen heb. Ik voer opnieuw een slinger beweging uit in de hoop een positie in te nemen die me geen doelwit maakt voor Federatie of de onbekende vloot.

Computer log: 137.04

Mijn hemel. De Federatie zag blijkbaar dankzij de snelheidsbeperking van de Stygia dit schip nog net en met in totaal 28 door 1 van 4 schepen neemt dit schip officieel de status wrak aan door 0 energie. Mijn andere schepen hebben de Kzinti vloot, gevormd door de Sanguinade, Legretta, Archialis en Indrata, op afstand 5 in hun zijschild / achterschild zitten terwijl de Kzinti zelf mij in hun 3de schild hebben. Dit begint heel snel, heel vervelend te worden.

Computer log: 137.05

En als een bokser die de ring wordt doorgemept blijven de klappen helaas aan mijn kant vallen. De Valusia plaats 10 treffers op de Archialis en krijgt daar 16 van de Indrata voor terug. De Cimmeria doet het wat beter en plaatst 33 treffers op de Archialis, maar krijgt er 88 van de Sanguinade en nog eens 65 van de Indrata voor terug. Alles door het achterschild en dat betekent dat de Cimmeria op tijd 1 uit elkaar spat. De Kzinti waren nog niet klaar, want de Legretta en de Archialis ramden ook nog een 106 treffers door het zijschild van de Aquilonia daarmee 80% interne schade veroorzakend. De Aquilonia zelf geeft 44 treffers aan de Archialis terug, maar de schade aan de energie voorziening van het schip is dermate ernstig dat ik het Groot Admiraal schap zeker niet in deze sector ga halen. Net als de Federatie hiervoor zijn ook de Kzinti compleet van de schermen verdwenen, maar niet voor nog 4 raketten als afscheidscadeau werden achter gelaten.

Computer log: 137.06

Tot mijn verrassing blijken de 4 raketten niet bedoeld te zijn voor de Aquilonia maar voor de Valusia die ze ook braaf allemaal op en daarna door schild 1 opvangt. Ik zie weer 4 objecten en ik vermoed dat de Kzinti de zaak komen afmaken. Voor de Aquilonia maakt het niks uit want door het schrijnende tekort aan energie haalt deze het eind van deze beurt toch niet en het zelf destruct commando voor dit schip wordt geactiveerd. Dit is in ieder geval beter dan het door de Kzinti te laten vernietigen.

Computer log: 137.07

Zelfs een laatste uithaal naar mijn vijanden blijkt me niet gegund te zijn. Dankzij de wendbaarheid van de Kzinti weten de Sanguinade en de Legretta met phasers en photons door mijn 1 beurt eerder gesneuvelde eerste schild 79 treffers te plaatsen hiermee 2 wapens uit te schakelen en wat veel erger is, mijn sensors naar 22% te brengen. Zelf plaats ik niet 1 treffer aangezien de 84% sensor die ik vorige beurt had genoeg waren voor de Kzinti om ongeidentificeerd te blijven terwijl ze mij dus wel konden zien (en naar ik vermoed was het op het randje) Ik moet echt bitter gal onderdrukken, want ik lag op 7 AE met mijn voorschild naar de Kzinti en had er wellicht eentje met me mee kunnen nemen als deze treffers op een ander schild waren ingeslagen. Een blinde woede maakt zich van me meester en ik tref voor bereidingen om mijn schip in één van de Kzinti te crashen om althans met enige waardigheid deze sector en mijn leven af te sluiten. De Aquilonia explodeert zonder dat deze door een tegenstander is beschoten en ik vermoed dat de twee andere Kzinti dit schip eigenlijk hadden willen vernietigen maar te laat waren.

Computer log: 137.08

Veilig aan boord van mijn persoonlijke shuttle, in een pak wat normaal door onhandelbare psychische patienten gebruikt wordt, en met een vrij grote bult op mijn hoofd waar Annapuna me buiten westen sloeg, kan ik nog net zien hoe de Valusia op tijd 1 uit elkaar spat ... zonder overigens een treffer terug te plaatsen. Niet dat het er echt toe doet overigens. Deze sector was niks dan een volslagen ramp en ik proef de bittere smaak van de nederlaag. Ik proef ook iets anders .... mijn ochtendmaal .... voor de tweede keer.

Het duurde even voordat ik Annapuna zover had dat ze me uit mijn oncomfortable extra kledij verlost had, maar het gevoel van teleurstelling was al aan het plaats maken voor woede, wraak en plannen voor het verzamelen van een nieuwe vloot borrelden al weer op en ik riep naar Unipuma die de shuttle vloog om koers te zetten naar sector 145 alwaar MIJ DE WRAKE ZOU ZIJN.

Wordt vervolgd hier.