Beurt 0:
Met een schrille toon ging het communicatiepaneel aan het hoofdeinde van Skywise te keer die hierdoor bruut uit een zeer aangename droom werd gehaald en in een soort van aangeboren reflex ramde Skywise zijn vuist tegen het geluidsvervuilende apparaat waarvoor hij beloond werd met een knetterende elektrische ontlading gevolgd door een pluimpje rook .... en een hand die zijn best deed duidelijk te maken dat hij niet bedoeld was voor sloopwerk. Skywise slaakte een paar krachttermen en was daar nog mee bezig toen zijn oog viel op een klein briefje direct naast het communicatiepaneel waarop stond :"Nu je wakker bent, naast je bed staat en ongetwijfeld een van je handen vastklemt tegen de pijn kun je naar de andere kant van je kamer lopen en daar contact met de brug opnemen. Liefs Annapuna en Unipuma."
Skywise slaakte nog een paar krachttermen en was daar nog mee bezig toen de viewer aanging en de stralende glimlach van Annapuna in beeld kwam die met een knipoog zei "Ah, eindelijk wakker? Maar goed dat we je met rust hebben gelaten niet waar?". Skywise verschoot wat van kleur, uitte nog een flink aantal krachttermen en kreeg daarna te horen dat ze gearriveerd waren en dat Megabyte op hem wachtte.
10 minuten later stapte Skywise met beide zusjes op het dek van de Pestilence-RO.
"Zo ben je er eindelijk?", zei Megabyte die met een vragend opgetrokken wenkbrouw keek naar Skywise escorte.
"Ik ben niet in de stemming Megabyte", antwoordde skywise, "Ik heb nogal wat problemen gehad om deze schepen uberhaupt volledig uitgerust te krijgen en een ervaren crew kon ik al helemaal niet krijgen dus ik heb enigszins de tijd genomen om ze wat voor te bereiden." Hij wierp een zijdelingse blik op de zusjes en vervolgde met te zeggen dat hij dat later nog wel eens keer zou uitleggen. "Jij bent al weer eventjes actief heb ik begrepen Megabyte dus ik laat het aan jouw over om te zeggen waar we heen gaan."
"We zitten hier in onderste deel aan de rechterkant van dit quadrant. Gezien we met Romulanen vliegen gaan we naar het midden om zo snel mogelijk te zien waar we wat kunnen vinden om op te schieten. We vertrekken zodra je terug bent op je schip."
Beurt 1:
De vloot is bijelkaar getrokken en een flinke voorraad neutrino's gebruikt om te versnellen. Ik heb het bevel van de Famine-RO op me genomen en de zusjes hebben het bevel over de War-RO. Megabytes commando schip de Pestilence wordt geflankeerd door de Death-RO. De radar is echter net zo leeg als een vat Romulaanse Ale na een avond heel stevig doorzakken. Meer neutrino's worden aangemaakt om nog meer te versnellen en de koers naar het midden wordt voortgezet. Tevens een bericht ontvangen van de Klingons, die geleid blijken te worden door een oude vijand, dat deze sector van hun is ..... tegen een ras dat je niet eens kunt zien tenzij ze dat zelf willen is het niet echt verstandig om dat te zeggen.
Beurt 2:
De spanning bij de bemanning stijgt als de radar meld dat ze maar liefst 8 objecten boven ons hebben waargenomen. Uit de gegevens die we hebben analyseren we dat deze rassen elkaar waarschijnlijk hebben geidentificeerd. Dit zou wel eens erg gunstig voor ons uit kunnen komen aangezien we zo de resten kunnen opruimen. Ik vraag me af waar het ras naast ons zit. Naar ons toe zijn ze niet anders hadden we ze nu ieder geval als object gezien en we zitten zo dicht bij het middelpunt van het quadrant dat we ze eigenlijk ook hadden moeten zien als ze naar boven waren gekomen. Koers en snelheid worden gehandhaafd, de wapensystemen worden aangezet en de verhuller wordt nog eens extra nagekeken.
Beurt 3:
De computer komt tot leven en de claxons bleren "Rood Alarm" tegen een ieder die het wil horen. De voltallige Kzinti en Klingon vloot worden geidentificeerd en aangezien er ook raketten het luchtledige doorkruisen zijn de vijandelijkheden overduidelijk geopend. De Klingons liggen op 20 AE en defensieve hoek 30, maar de Kzinti liggen op zo'n 10 AE voor ons met een defensieve hoek van nul. Grijnslachend open ik een verbinding naar de War om de zusjes instructies te geven als een tweede lijn wordt geopend door Megabyte.
Megabyte stelt voor om de Kzinti NIET te beschieten, maar het vuur te openen op de Klingons die geleid worden door Vodkasov. Ik sta daar niet onwelwillend tegenover, echter de Kzin liggen er veel beter voor, maar Megabyte heeft een trailer met oplegger appels te schillen met Vodkasov en hij wil er blijkbaar meteen mee beginnen.
Ik zei tegen Megabyte "Geef me een goede reden waarom ik op de Klingons moet schieten terwijl de Kzinti er veel beter voor liggen.", waarop Megabyte antwoordde, "Een? ... ik geef je er 3. Vodkasovs kop op een spies, Vodkasovs kop op een spies en .."
"Laat me raden", zei ik, "Vodkasovs kop op een spies."
"Precies", zei Megabyte met een grijns waarvoor de meeste mensen onmiddelijk zou worden opgesloten in een kamer met rubberen muren in een gesloten inrichting.
Ik rolde met mijn ogen, maar begon orders te geven voor het vuur te openen op de Klingons.
Beurt 4:
Een beurt met gemende gevoelens:
1) Muahahahaahahaha
De Klingons werden volkomen verrast door ons vuur en waren er ten onrechte vanuit gegaan dat wij het vuur zouden openen op de Kzinti. Dit verrassingseffect waarop wij enigszins rekenden heeft ervoor gezorgd dat wij het ondanks ons toch enigszins tegenvallende aantal treffers toch zeer goed gedaan hebben aangezien wij 2 Klingons beschoten die hun schilden neer hadden gelaten om zodoende meer treffers op de Kzinti te halen. Hierdoor staan de Lord of Death op 96% intern en de lord of Pain op 94% intern. De Lord of War is onbeschadigd, maar de Lord of Agony heeft er flink van langs gehad van de Kzinti en zit op 92% intern. Het ziet er naar uit dat ik maar eens haast moet maken met die spies op te zoeken.
2) Oops
De computer blert nog steeds vrolijk "Rood Alarm" en dit keer ben ik het nog met hem eens ook aangezien onze vloot praktisch bovenop de aangeslagen Klingons ligt. Godzijdank hebben we van elk schip dus wel een korte afstand scan. Gelukkig liggen we naast c.q. achter ze dus en de scans leren ons dat de Lord of Death 1 zware phaser over heeft, de Lord of Agony heeft 1 normale phaser en 1 disruptor over, de Lord of Pain heeft nog 1 normale phaser en de Lord of war is als enige onbeschadigd. Een bijkomend gelukje voor ons is dat we naast en achter de Klingons liggen, dus de Klingons zullen het weinige vuur dat ze op ons los kunnen laten niet concentreren.
Besloten wordt om het vuur op de Lord of War te openen aangezien die als enige onbeschadigd is en derhalve het grootste risico vormt en dat schip moet dus op tijd 1 tot gagh verwerkt worden. Ik brul dat de reparatieploegen zich gereed moeten maken voor werk op zeer korte termijn en geef de computer opdracht tot vuren. Megabyte meld dat hij 7 objecten nog heeft waargenomen die vrij dicht opelkaar liggen. Het ziet er naar uit dat de Federatie uiteindelijk de weg naar het slagveld heeft weten te vinden en op de Kzinti is gestuit. Omdat we niet op onze beurt midden tussen de strijdende partijen in willen komen besluiten we de volgende beurt een beetje uit de buurt te blijven. Teamscore 244.
Beurt 5:
Mijn god wat een verwoesting .... en niet in de laatste plaats op onze vloot. Schade rapporten op alle dekken stromen binnen en drie kwart van de brug ligt in puin.
"Waar blijven die reparatieploegen", brul ik, "het brand hier".
"Waar niet?", brulde een lid van de reparatieploeg terug die in de spanning blijkbaar vergeten was wie hij voor zich had. Het gaf niet ... de man had gelijk. Overal waar ik keek brande het. Door het venster heen kon ik zien dat ook alle twee de schepen van Megabyte er zwaar van langs hadden gekregen. Hoe is het mogelijk dat die Klingons met 3 bijna wrakken nog zoveel schade weten te doen vroeg ik mezelf af? Het antwoord daarop zal ik in ieder geval niet van de Klingons krijgen, want door het venster kan ik 4 klingon wrakken ontwaren. Drie daarvan zijn door ons opgeblazen en de vierde door de Kzinti raketten die de vorige beurt al onderweg waren en die een phaser blast van ons net voor waren.
Naast de Klingon wrakken kunnen we eveneens het wrak van de Cyroeraeth-KZ en de Yzer-FE ontwaren en voorts nog 6 objecten wat de overgebleven schepen van de Federatie en de Kzinti moeten zijn. Besloten wordt mede gezien onze schade met een omweg het strijdtoneel weer te naderen om een beetje afstand te kunnen houden. Teamscore 510.
Beurt 6:
De zusjes gerust gesteld dat alles okay met me is en een verzoek om samen een douche te nemen vriendelijk afgeslagen ... alhoewel ik er eentje goed gebruiken kan, want na het meehelpen met het blussen van de branden en het doen van reparaties zou ik gemakkelijk model kunnen staan voor een reclame in het plaatje van "voor het wassen". We moeten echter offers brengen, want de strijd gaat voort.
We identificeren slechts 1 schip en well de Banshee-Kz, maar die overleefd deze beurt waarschijnlijk toch niet dus wordt besloten onder de verhuller te blijven en proberen een betere positie in te nemen. Hierbij dient aangetekend te worden dat de Famine sinds het treffen met de Klingons niet de beschikking heeft over een verhuller.
Beurt 7:
De wrakken van de Leopold III-Fe, Banshee en Mor-Rioghain-Kz doemen op, de Now Way Out-Fe en de No Way Back-Fe worden eveneens gezien, maar de laatste Kzinti blijft ongeidentificeerd. De reparatieploegen blijken al net zo groen als de rest van de bemanning aangezien mijn defekte phaser en de defekte verhuller maar niet gerepareerd blijken te kunnen worden. Ik geloof dat het tijd wordt om een speciale trainingssessie te geven. De laatste Kzinti heeft zich teruggetrokken in zijn eigen quadrant en de Federatie ligt onder ons. We verwachten dat de Federatie zal vertragen en stellen onze tacktiek daarop in. Ondanks de grote afstand willen we er een eind aan maken en wordt het vuur geopend.
Beurt 8:
Heb het afgelopen uur de helft van mijn bemanning 'verbruikt' bij een disciplinaire oefening en nam vervolgens contact op met de overblijfselen van mijn bemanning voor een bemoedigende toespraak. Dat is dan ook meteen het enige bemoedigende deze beurt aangezien we de Federatie bedoelingen verkeerd hebben ingeschat. Ze zijn namelijk rechtsomkeert gegaan achter de laatste Kzinti aan. Wederom wordt onze koers aangepast en de achtervolging ingezet. We hebben wel flink wat schade op de No Way Out gedaan. Teamscore 582.
Beurt 9:
Annapuna, "zeg Unipuma, wat is Skywise eigenlijk aan het doen?"
"Een potje aan het vloeken. Dit kan wel even gaan duren. Zijn moedertaal bestaat voor de helft uit vloeken en hij heeft een heel uitgebreide woorden schat."
*(*(#$()#8 Wederom weer geen geidentificeerd contact. Wel doemt het wrak van de Windigo-Kz op waarmee ook de Kzinti volledig uitgeroeid zijn in deze sector. Opnieuw wordt geprobeerd in schootspositie te komen.
Beurt 10:
Ik weet niet wat WBK dacht, maar nu eindelijk hebben we hem dan toch te pakken. De No Way Back en de No Way Out liggen op 12 AE voor ons met defensieve hoek 22. We hebben helaas geen scans en na kort overleg wordt besloten om ons vuur te concentreren om er voor te zorgen dat we in ieder geval een wrak produceren. Aangezien we 3 beurten eerder het vuur op de No Way Out hebben gedaan nemen we aan dat de No Way Back er beter aan toe is en derhalve meer punten zal opleveren en wordt het vuur daarop geopend.
Beurt 11:
Met zoals verwacht inderdaad enige overkill is de No Way Back inderdaad een wrak en we hebben hierdoor tot mijn spijt zelfs de doelscore overschreden ... tot mijn spijt ja, omdat ik had graag gezien dat ook de laatste Federatiekoektrommel tot gruis vermalen had moeten worden, zodat we met 4 schepen geeindigd waren terwijl alle anderen waren uigeroeid, maar ach ja een overwinning is een overwinning. Teamscore 845 (doelscore bedroeg 837).
Met flink wat kunst en vliegwerk is er tevens nog voor gezorgd dat Megabyte behalve de eerste Commodore, eveneens een plaats in de highscore lijst heeft. In de highscore lijst komen overigens maar liefst ook een schip van elk ander ras dat betrokken was bij de strijd om sector 105.
***Epiloog***
De deur van het Roze Hondje ging open en in het duister kwamen een aantal personen door de natte straat aangewankeld.
"Komen we eigenlijk wel vooruit?", vroeg Skywise met een bleek gezicht terwijl hij ongecontroleerd beefde.
"Wel wat.", antwoordde Megabyte die er nauwelijks florisanter uitzag.
"Volgens mij hadden we nog wat langer binnen op de vloer moeten blijven liggen Megabyte. Ik voel me echt uitermate beroerd. Waarom heb je me hiervoor niet gewaarschuwd?"
"Ik wilde je verrassen.", antwoordde Megabyte droog.
"Is het de volgende ochtend altijd zo?"
"Meestal", gaf Megabyte met een voorzichtig schouderophalen toe, "soms nog erger."
"Erger!? Kan het dan nog erger? Pardon, ik moet me even verwijderen." Een eindje verderop stond Skywise voorover gebogen en maakte geluiden die weinig aan de verbeelding overlieten.
"Hij voelt zich niet echt tof he?", grinnikte Kelso hardop.
"Onervarenheid", zei Megabyte, "en we kunnen niet allemaal zoveel op als jou."
"Jullie deden in ieder geval je best."
"O ja, dat deden we", antwoordde Megabyte met een voorzichtig lachje.
Kelso en Megabye zwegen en keken hoe Skywise zich enigszins hersteld had en terug zwalkte. Met holle ogen en een asgrauw gezicht zei Skywise "Ik geloof heilig dat ik dood ga. Help me herinneren. Waarom heb ik ook al weer zoveel gedronken?"
"Dat is mij ook wat vaag", zei Kelso, "maar je had er zo te zien veel lol in".
"Is dat zo? Ik heb absoluut geen idee. Ik mis geloof ik een aantal dagen."
Kelso wenkte een officier naderbij die een dampende mok aan Kelso gaf die hem op zijn beurt aan Skywise voorhield.
"Wat zit daar in?", vroeg Skywise wantrouwend aan de officier die de beker aan Kelso had gegeven.
"Geen idee kapitein Skywise. De dokter en kapitein Kelso hebben dit gebrouwen."
"Misschien is het wel gif", sprak Skywise hoopvol. Hij pakte de kom en dronk hem luidruchtig leeg. Plotseling vertrok zijn gezicht in absolute walging. "Dit is afgrijselijk", bracht hij naar adem happend uit. Hij wenkte naar de zusjes en ging om hun schouders hangen. "Okay, Megabyte, je weet hoe je me kunt bereiken.", en nagekeken door Megabyte en Kelso wankelden ze gedrieen op weg naar hun persoonlijke shuttle in afwachting voor de volgende slag.