Spelverslag conventiespel 01
Gespeeld op 11-3-2007 te Best
- geschreven door Cleaver -
“Het laatste
team zal worden aangevoerd door een niet te onderschatten ex-admiraal. Zijn
daden zijn berucht, zijn Empire een schrik voor allen die zich erin wagen. Slechts
één keer is hij
te goed van vertrouwen geweest en dit kostte hem zijn laatste Romulan. Echter
daar hebben we het niet meer over.. Hij kan vandaag zijn revanche nemen. Zijn
helm is gepoetst, hij is er dus helemaal klaar voor: DARTH VADER!”
“Zijn
teamgenoot wist vroeger menig officier in het harnas te jagen met zijn
speelwijze welke door sommigen niet als geheel eerlijk werd gezien. Echter, het
leven is nou eenmaal niet eerlijk en het gaat nou eenmaal NIET om het spel maar
om de knikkers. Als je maar promoveert en hoe, dat maakt niet uit. De ruimte is
keihard en koud en zo handelen wij er ook
naar. Met de botte bijl hakt hij om zich heen, hier is niemand minder dan:
Cleaver!”
Aldus kondigde Groot Admiraal en spelleider van Spel 1, Megabyte,
ons aan. Darth Vader en ik maakten het Kzinti-team op. De andere deelnemers
waren voormalig Galaktisch Admiraal Toetanchamon en Hrun als Klingons, Skyrider
en Wild Bill Kelso (naar het schijnt extra gevaarlijk tijdens conventiespellen)
als de Federatie en Vladimir Vodkasov (met een ´v´ achteraan…) nam bij afwezigheid van zijn vaste
maatje D.Anger een heel team (Romulanen) voor zijn rekening.
Het deelnemersveld was rijkelijk gevuld! Maar liefst twee
voormalige Galaktische Admiraals en dan nog drie voormalige Admiraals (ik meen
dat Skyrider zelfs nog Groot Admiraal is geweest) in één Spel - als dat geen garantie voor
bittere strijd was… Gelukkig was één van de vroegere admiraals aan mijn
team toebedeeld. Al met al waren de teams heel eerlijk verdeeld en door
Megaybte op grappige wijze geïntroduceerd -
waarvoor hulde! In het andere spel deed de kersverse Commodore Hasenfratz
hetzelfde, maar dat is aan Lord Voll en The Hitman om te reciteren.
Beurt 0
Darth Vader installeerde zijn draagbare commandocentrum op een hoek
van de tafel, waarmee hij veel bekijks trok! De tafel werd bij tijd en wijle
omringd door diverse officieren die enigszins jaloerse dan wel verbaasde
blikken op het scherm wierpen…
Darth en ik begonnen in het -,+ kwadrant. Geheel in zijn
gebruikelijke stijl luisterde zijn schip naar de naam Devastator, terwijl mijn
M klasse kruiser de naam Bangalore droeg - eveneens in stijl, want kenners
zullen wel weten waarnaar ik het vernoemd heb.
We stuurden onze schepen zo dat ze op 1 AE in perfecte formatie
zouden komen te liggen, met een uiteindelijke koers van 115. Daarbij versnelden
we naar 18.
Beurt 1
We hadden twee objecten waargenomen, rondom 29,20. Ze vlogen
zuidwaarts, maar we wisten dat deze zich onze kant op zouden draaien, omdat we
zeer waarschijnlijk de enige objecten op hun radar waren. We namen ons voor om
niet te versnellen of te vertragen, maar zo te bewegen dat we op een
fatsoenlijke Photonafstand zouden uitkomen.
Beurt 2
Onze manoeuvres hadden het gewenste effect: we merkten de
Toedeloe-Fe en Vaya Con Dios-Fe op. Echter, zij zagen ons ook. We lagen in
elkaar voorschild en hoewel onze DH slechter was, was AE 30 ideaal om Photons
te vuren…en tegelijk te
incasseren! Zij hadden namelijk zo gedraaid dat ze ongeveer op hetzelfde coördinaat terechtkwamen, maar dan met
een koers van 270 in plaats van 180 graden. Geen kwade zet, maar het waren dan
ook goede tegenstanders. Later bleek dat Wild Bill Kelso (Vaya Con Dios) en
Skyrider (Toedeloe) onze tegenstanders in deze schermutseling waren. We
besloten om de Zware Phaser mee te laten vuren omdat we toch niet echt dichtbij
zouden geraken.
Beurt 3
En jawel hoor: het scoreboekje uit 1995 werd afgestofd en weer
ingevuld: Teamscore was nu 40 punten, 15 voor mij en 25 voor Darth. Omdat ik
dichterbij lag, kwamen mijn Photons als eerste aan, daarna die van Darth. Al
met al deden we 16 treffers intern bij de Vaya Con Dios-Fe, door schild 1 wat
ondanks flinke versterking kapot ging. De vijand had niet stilgezeten, want de
Bangalore moest 56 treffers op schild 1 slikken, maar gelukkig had ik het
schild zodanig versterkt dat het 60 treffers had kunnen opvangen. Toch
incasseerde ik interne schade, doordat een tweede vuurorder van de vijand 54
door schild 2 gaf - 24 interne treffers dus! Een puike zet van ze, want daar
hadden we beslist geen rekening mee gehouden, al stond het schild wel aan.
Schaderapport: 5 generators vernietigd, 23% intern, 12% kritiek, 66% sensors en
een defect schild 2. Onze manoeuvres hadden ons met een koers van 85 rond 14,32
gelaten, terwijl de vijand zich rond 14,18 met een koers van 180 bevond. Het plan was bij te draaien in hun richting
en snel te vuren. We plaatsten tevens extra vuurorders op Afstand.
Teamscore: 40
Beurt 4
Helaas geen afstandsorder afgegaan! Aldus moesten we het doen met
een povere 9 punten die we scoorden op schild 3, door middel van een Tijd 1
order van 2 Normale Phasers per schip. Gelukkig had Darth genoeg energie over
voor een scan van de Vaya Con Dios-Fe (ik moest energie besteden aan het
repareren, wat vrij normaaltjes verliep) en middels die informatie wisten we
dat schild 2 volledig weggeschoten was. Wij lagen nu rond 26,24 met de vijand
in zicht op ongeveer 24 AE, (15,3) met een DH van -15... Ik zei dat we deze
beurt, nu we de Photons weer massaal konden afvuren, een gerede kans hadden het
schip tot wrak te helpen, maar Darth dacht van niet.. Hij merkte terecht op dat
wij nog onvoldoende interne treffers hadden veroorzaakt.. Een rekensommetje
bewees zijn gelijk. De vijand vloog koers 270 en dat zou betekenen dat onze
treffers wel in het vernietigde Schild 2 zouden komen. We besloten het toch te
proberen natuurlijk, want de afstand was bijna ideaal en de gedachte dat met 56
interne treffers erbij de Vaya Con Dios-Fe daadwerkelijk op het randje van
afscheid zou komen, deed onze harten sneller kloppen - we waren er echt
dichtbij! Aangezien ons beoogde bewegingspatroon ons weinig kans gaf om echt
dichtbij te komen, lieten we de Zware Phaser maar weer eens meevuren op Tijd 1,
terwijl de andere Phasers een afstandsorder kregen. Darth Vader had eerst
bedenkingen tegen het idee om een Phaser op Tijd 1 te laten vuren, gezien de
afstand, maar na wat argumenten besloten we dat de 6 extra treffers per schip
het wel waard zouden zijn..
De vijand had overigens eveneens weinig geschoten, slechts wat
deukjes op een schild van de Devastator. Ondertussen waren wel nog 4 objecten
gesignaleerd, dus alle gasten hadden de gang naar het feest gevonden!
Teamscore 49
Beurt 5
Een driewerf hoera weerklonk op de commandocentra van de Kzinti -
we hadden de Vaya Con Dios-Fe tot wrak geschoten! De Devastator lag nu
dichterbij en dus gingen zijn treffers eerst: 34 door 2. Daarna sloeg mijn
salvo in, weer 34 treffers door 2. Onder dit gebeuk bezweek de Vaya Con Dios-Fe
alsnog. We hadden het toen niet door, maar nu we de beschikbare informatie nog
eens beter bekijken, moeten de Romulanen of Klingons met een batterij Photons
in de vorige beurt niet alleen schild 2 hebben vernield, maar tevens een serie
interne treffers hebben gedaan. Daardoor was de Vaya Con Dios-Fe zwaarder
beschadigd dan onze vuurwisseling alleen had kunnen veroorzaken.. Het bleek dat
ik 31 treffers moest doen om het schip af te maken…ik had dus slechts 3 treffers
overkill!
Dit was een heuglijk moment voor ons team! Aangezien de Bangalore
de ergste schade had geleden tot nog toe, was het wel zo prettig dat
uitgerekend mijn schip de genadeklap had gegeven - de 20 bonuspunten, maar
vooral de eer waren een passende beloning voor de man wiens bijl zoveel jaren
niet geslepen was…
De Toedeloe was afgedraaid naar het oosten, maar ten zuiden van ons
begon het net heet te worden: de Clorox Girl-Kl lag ontzettend dicht bij de
Rurik-Ro en Shiro-Ro. Het eenzame object op de radar moest de laatste Klingon
zijn. Helaas waren de Photons op, want de Romulanen lagen klaar voor een
perfect schot! AE 29 en DH van 5!
Met zoveel schepen om ons heen was het moeilijker om de juiste
manoeuvres te kiezen. Uiteindelijk besloten we een draaipatroon uit te voeren
wat ons hopelijk op gerede afstand van de andere vechters zou brengen om
Photons uit te laden. We vermoedden namelijk dat de Romulanen naar rechts (het zuiden
gezien hun koers van 90) zouden afdraaien, nadat zij de Clorox Girl-Kl wrak
hadden geschoten. Die arme Klingon leek niet meer te redden.
Teamscore: 134
Beurt 6
Spelleider Megabyte kwam met grote ogen de trap afzetten en terwijl
hij ons de resultaten overhandigde, slaakte hij tot twee keer toe “Ik verwacht heel veel van jullie!”. Vol nieuwsgierigheid over deze
uitspraak bekeken Darth en ik wat de radar ons toonde - en toen zagen we het!
Naar het bleek had Vladimir Vodkasov met zijn Romulanen niet een
bocht naar rechts gedraaid, wat hem zeer waarschijnlijk uit de problemen had
gehaald. Integendeel, hij bewoog middels een typische Federatie-manoeuvre, de
klassieke “S”. Hij deed dat echter naar links…en dus naar ons toe. Het resultaat was
dat hij op 0,14 en -1, 14 lag met een koers van 90, terwijl de Devastator en
Bangalore op -2,18 en -1,19 lagen, met een koers van 145... Ja ja, teken DAT
maar eens uit!
De Romulanen hadden zoals verwacht wel de Clorox Girl-Kl wrak
geschoten, wat betekende dat Hrun vroegtijdig vrij kreeg. Zijn maatje
Toetanchamon lag eveneens dichtbij (-7,14 met koers 90), met de lopen op de
Romulanen gericht - wat zouden we deze beurt een hoop vuurwerk te zien krijgen!
De teamscore van Vodkasov was op dit moment 194. Ongetwijfeld had hij de
hoogste score tot nog toe.
Snel reken- en tekenwerk plus onze scan van de Rurik toonden aan
dat:
1) zijn schild 1 en 3 neer waren en dat was gunstig omdat
Toetanchamon dan in de verleiding zou komen om op de Rurik te schieten; die
oude mummie had reeds wat voorwerk gedaan en wilde dat beslist niet laten
glippen!
2) wij dichterbij de Romulanen lagen dan Toetanchamon, wat
betekende dat onze treffers eerder aan zouden komen dan die van hem!
3) wanneer we onze schilden neer zouden laten en onze Photons mee
zouden laten schieten, we waarschijnlijk op genoeg treffers zouden komen om
beide Romulanen tot wrak te helpen!
Vinden jullie het al spannend?!
We realiseerden ons dat de afstand (5) erg kort was om veel succes
van de Photons te verwachten, maar elke treffer zou helpen en we vonden het al
waard wanneer slechts één torpedo zou
raken. Natuurlijk snapten we dat wanneer we de schilden uit zouden laten, we
erg veel risico liepen, want er kwamen zeker 4 Normale Phasers onze kant op.
Uiteindelijk was de verleiding om de Romulanen in één keer uit te schakelen groter dan de
bezorgdheid om onze schepen.
We zouden een “S” naar links draaien om hoger in het
kwadrant met dezelfde koers uit te komen…eens kijken of we de verwachtingen van Megabyte waar konden maken!
Teamscore: 148.
Beurt 7
In de pauzes tussen de beurten werd er stevig gepraat over de
mogelijke acties van de betrokkenen.. Darth ontdekte dat Vodkasov alles op de
Bangalore had geschoten en dat betekende dat die wel eens de geest kon geven…met spanning wachtten we de resultaten
af…
Niet meteen wrak gegaan nee, maar dat zou de komende beurt vrijwel
zeker gebeuren. Met een snelheid van 8 en maar liefst 6 EE was de Bangalore op
sterven na dood. Ik hoopte nog door mijn redelijk intacte schilden te activeren
en weg te draaien, dat ik de genadeklap één beurt kon uitstellen. Door nu niets aan Levenssystemen toe te
kennen, zou de Bangalore de beurt erna zonder iemand een bonus te schenken
zomaar uiteenvallen.
Maar het offer had wel wat opgeleverd! Mijn eigen sensors (22%)
gaven niets meer aan, maar Darth bevestigde dat zowel de Rurik als de Shiro
onder het gebeuk van onze Phasers en Photons waren bezweken! De Devastator lag
dichterbij, dus kwamen zijn treffers eerder aan. Hij plaatste 131 door 4 op de
Shiro, wat hem 91 punten opleverde. De Bangalore had het vuur verdeeld over
beide Romulanen. Allereerst moest de Shiro eraan: drie Normale Phasers
veroorzaakten 62 treffers door het weggeblazen schild 4. Dat was het laatste
zetje na de barrage van de Devastator. De Zware Phaser en Photons sloegen in op
de Rurik, die na de eerdere beschadigingen nu uiteen spetterde.. Opvallend was dat we ondanks de geringe
afstand van 5 maar liefst drie van de vier Photons in zagen slaan! Toetanchamon
had niet op ons geschoten wat betekende dat hij hier geen punten aan over heeft
gehouden. Door het grote scherm zagen we nog net de ontsnappingscapsules die de
onlangs tot Admiraal gepromoveerde Vodkasov en zijn bemanningen in veiligheid
moesten brengen. Met een kort saluut namen we afscheid van hem.
Gezien de noodsituatie aan boord van de Bangalore restte mij niets
anders te doen dan de orders in de computers te programmeren, de bemanning
klaar te maken voor evacuatie en mijzelf plus mijn staf in veiligheid te
brengen op de Devastator.
Onze Teamscore bedroeg nu 342, waarmee we de leiding namen in Spel
1! Ik liet spelleider Megabyte mijn score zien met de opmerking “Is het niet profetisch dat mijn score
op dit getal blijft steken?”. Megabyte
knikte en kon de grap waarderen (het was een referentie naar mijn eerste spel,
181, waar Megabyte en ik elkaar troffen).
De Tournigan-Kl (Toetanchamon) lag met een snelheid van 1 in de
rechterflank van de Devastator.. Het was aan Darth Vader om te vlammen!
Teamscore: 342.
Beurt 8
Vanaf de brug van de Devastator keek ik met lijdzame ogen toe hoe
de Bangalore teloorging.. Eerst sloegen twee Photons in op schild 2...ik
betwijfel of de 8 interne treffers die Toetanchamon veroorzaakte genoeg waren
voor de bonus, maar Skyrider deed ook een duit in het zakje: zijn Toedeloe-Fe
wist tevens één Photon
door schild 2 te sturen. Later schoot
hij nog 17 treffers op schild 3, maar toen was de Bangalore al wrak.
Doordat Toetanchamon zijn vuur verdeelde over twee schepen, kreeg
hij meer schade dan hij veroorzaakte in zijn vuurwisseling met Darth Vader. De
17 krassen op schild 3 deerden Darth nauwelijks! Daarentegen wist Darth 26
punten te scoren door 41 Phasertreffers door schild 2 te jagen. Helaas hadden
we geen scan ter beschikking om te zien hoe zeer beschadigd de Tournigan-Kl
reeds was, maar dat er nu 11 interne pannenkoeken waren binnengekomen was
uiteraard zeker. De nieuwe posities waren bepaald niet kwaad, maar verre van
ideaal: Devastator lag op 3,23, koers 40, met de Tournigan in de rug op -2,17,
koers 135, AE 8 en de Toedeloe op 9,12, koers 270, AE 12.
De Tournigan had snelheid 6 en daarom besloten we dat dit doel
gemakkelijker te pakken was.
Teamscore 368.
Beurt 9
Een matige 23 punten werden bijgeschreven op het conto van de
Devastator, maar echt meer mochten we niet verwachten. Belangrijker was dat we
nu perfect lagen om de Tournigan een vernietigend salvo te geven! Met de
respectievelijk 15 en 7 treffers die Toetanchamon nog even op schild 3 en 1 had
geschoten, was de schade beperkt
gebleven. Zelf deden we 28 op 4 en 18 op 1. Wederom geen scan (versterking is
ook nuttig!), maar vanwege onze 28 treffers op 4 wisten we dat het vierde
schild op instorten stond.. Erg prettig, want nu wij op -2,25, koers 170 lagen,
met de Tournigan op AE 7, -3,17 met koers 75 zag het er erg slecht uit voor de
Klingons…vier Phasers
tegen twee, hoe zou dat aflopen? De Toedeloe lag eveneens op een perfecte
defensieve hoek, maar we besloten dat het wederom beter zou zijn om de Photons
te vuren op de hulpeloze Toetanchamon. Het enige probleem was dat we op moesten
passen voor de Toedeloe, die klaar lag om Photons uit te laden in onze richting… Ondertussen was het duidelijk dat er
niet veel tijd meer was en aangezien wij dichterbij de Tournigan lagen, had het
geen enkel nut voor Skyrider om zijn vuur daaraan te verspillen.. Hij en Wild
Bill Kelso konden de zege nog maar op één manier naar zich toe trekken: door de Devastator te vernietigen!
We besloten een wijde draai te maken, en schild 2 open te laten.
Naar onze berekeningen konden de treffers van de Toedeloe noooooooit in onze
rechterflank komen!
Teamscore: 391.
Buert 10
AAAAAAAARRRRRRRRRGGGGGGGGGHHHHHHHH! Interne pannenkoeken! En dan
ook nog van die aangebrande! Het is ongelofelijk, maar uitgerekend door het
opengelaten schild 2 incasseerde de Devastator 57 treffers! Eerder waren al 28
Photontreffers opgevangen op schild 4. De 57 interne treffers hadden een
vrijwel zekere winst weten om te slaan in een penibele situatie - we moesten
ernstig twijfelen aan onze overlevingskansen… De gezichten van het Kzinti-team waren bedrukt…Op de achtergrond hoorden de
omstanders steevast het geweeklaag “Had ik toch maar schild 2 aangezet!”. We moeten hier onze complimenten overdragen aan Skyrider en Wild
Bill Kelso - zij hebben ons verrast met een kundige doch simpele ingreep: zij
versnelden naar 25, waar wij in de verste verte geen rekening mee hadden
gehouden! Daardoor was hun draaicirkel groter dan verwacht en scheerden zij zo
rakelings langs ons schip.
De situatie was als volgt: met onze positie van -4,13 en koers 80
lagen we behoorlijk slecht voor de Toedeloe die zelf op -8,14 met koers 345
lag. De onderlinge afstand was 4 en erger nog, het zojuist kapotgeschoten
schild 4 was naar de vijand gekeerd! Wat te doen? Overleven was winnen, maar
konden we dit wel overleven? Na zorgvuldig gereken en beraad leek het ons het
beste om zo snel mogelijk naar schild 2 te draaien, want dat was nog volledig
intact (goed ideetje van Darth). We zouden op tijd 1 vuren, omdat de Toedeloe
vermoedelijk zonder schilden zou vuren en omdat wij toch zo snel mogelijk van
de Toedeloe weg wilden draaien en dus geen kans meer hadden om extra vuurorders
uit te voeren - al vulden we natuurlijk wel een tweede order in. Op Tijd 1
zouden zij ongetwijfeld twee Normale Phasers afvuren om vervolgens bij te
draaien zodat de resterende Phasers konden knallen. Een zuidwaartse draai moest
ons uit de gevarenzone halen.
En de Tournigan? Die was de sigaar geweest. Met toch weer één geraakte Photon (hoe doen we dat
toch steeds op die afstanden van 5 tot 7?) en een flinke partij Phaservuur
deden we tezamen 75 treffers door het reeds gekraakte schild 4. Aangezien het
incident de individuele score van 210 naar 282 verhoogde, waren ongeveer 52
treffers genoeg geweest om de Klingon te doen bezwijken. Het ging nu tussen de
Toedeloe en de Devastator…
Teamscore: 463.
Beurt 11
Het verwerken van de laatste beurt duurde een eeuwigheid, zo leek
het. Totdat de spelleiders met de einduitslagen de trap afkwamen, moesten we
ons met samengeknepen billen en gek van spanning en honger maar zien te
vermaken. Ik zag her en der nagels sneuvelen… In de tussentijd konden Darth en ik met Kelso en Skyrider
bespreken wat elk schip precies gedaan had, welk schild aanstond en welke
vuurorders gegeven waren. We konden het niet met zekerheid zeggen, maar volgens
Kelso zouden we het overleven. Ze hadden ons wederom verrast. Ze hadden weer
met de snelheid gesleuteld, door niet de Warp- maar de Ionmotoren te activeren!
Wij hadden met dezelfde gedachte gespeeld, maar dan zouden we te dichtbij
blijven en ze teveel gelegenheid geven om de Zware Phaser te gebruiken. Zij
deden het om sneller de draai te kunnen maken om juist de Zware Phaser in te
zetten. Deze periode van onzekerheid knaagde aan ons gestel, maar de spelleiders
brachten het antwoord…
Spelleider Megabyte nam het woord en ging het lijstje af.
Toetanchamon en Hrun waren laatste, Vodkasov derde en….“met de hakken over de sloot” waren Darth Vader en ik eerste geworden! Megabyte wees fijntjes op
de 91% interne schade van de Devastator.
Nadere inspectie van de Devastator gaf ons een puik beeld van de
kleine marge die ons resteerde: 91% intern, 89% kritiek, LS 29%,
Levensconsumptie 50%, sensors 4% en nog maar 5 generators…
De sportieve Skyrider en Wild Bill Kelso waren na de spelleiders de
eersten die ons feliciteerden - het was een mooie strijd geweest en ze waren er
dichtbij gekomen, maar wij hadden volgens hen “het meest verdiend te winnen”. Onze Teamscore was dan ook vrij hoog: 476, met 4 door ons
geproduceerde wrakken! De Devastator eindigde op 295 en de Bangalore was wrak
gegaan na 181 punten te hebben vergaard.
De spelleiders hadden een mooie oorkonde voor beide winnaars waarop
vermeld was wat de score per schip was en of het wrak was gegaan. Echt iets om
in te lijsten. Vol trots en genoegen sloten we de bijeenkomst af.
Nadat de winnaars van Spel 2 bekend waren gemaakt (Lord Voll en The
Hitman), merkte Megabyte nog op dat “alle spelers waar ik vroeger een hekel aan had, nu gewonnen hebben”…een leuke oogwenk naar mij, Hitman en
Lord Voll. Ach, als Megabyte vroeger een hekel aan je had, dan moet je toch
iets goed gedaan hebben!
Conclusie
We hadden het aardig gedaan. Tussen al die grootheden moesten we
oppassen om niet onder te sneeuwen, maar uiteindelijk bewezen de woorden van
Megabyte zich als waar: de “niet te
onderschatten ex-Admiraal” bleek een
goede combinatie met “de botte bijl”.
Dat wil niet zeggen dat we perfect gespeeld hadden. De verrassingen
waarop we getrakteerd werden door Kelso en Skyrider waren bijzonder onaangenaam
en eerder in het spel dacht Darth zelfs even dat er een herdraai nodig was… Ergens in de tweede of derde beurt
had hij via de koersplotter berekend dat we de laatste drie impulsen met
slechts 15 graden hoefden te draaien, maar dat was een foutje…het had 30 moeten zijn. We kwamen toen
niet helemaal jofel uit, maar het was echt onze eigen fout: Darth vertelde zich
en zag het niet eens, terwijl ik erop vertrouwde dat het wel goed zat, ook al
had ik het wel met verbazing bekeken. Een echte teamfout dus, die verder niet
herhaald werd - je leert soms meer van wat je fout doet dan van wat je goed doet.
Al met al hebben we ons visitekaartje afgegeven. Voor zover men ons
vergeten was, zijn de geheugens danig opgefrist. Terug in de shuttle nu, naar
Sector 124 waar Hrun, Eddie Butcher, Darth Vader en ik verwikkeld zijn in een
strijd die zeer binnenkort wel eens bijzonder heftig kan worden!